Category Archives: algemeen

Lazy sunday afternoon

Vandaag was er zo eentje: een dag waarin niet veel gepland was en het weer zich van de goede kant liet zien. Het huishouden besloten we te laten voor wat het was en we zouden er een gezellig dagje van maken.
Na het ontbijt trokken we met de fiets richting stemlokaal om onze burgerplicht te vervullen. Nadien reden we verder richting SMAK om nog gauw even de tentoonstelling Ain’t painting a pain van Richard Jackson mee te pikken.
Een vriendelijke dame aan het onthaal wees ons op de extra activiteit voor kinderen. Wie zin had, kon een heus kunstrapport invullen. Er lagen een hele stapel rapportjes, elk met een ander kunstwerk op. Maya pikte er eentje uit dat haar wel aansprak, iets kleurrijks. Vervolgens gingen we in het museum op zoek naar het werk in kwestie, een foto van Thomas Ruff (tijdelijke tentoonstelling nog tot 24 augustus 2014). Eens het werk gevonden, moest ze er een volledige beschrijving van geven: naam kunstenaar, naam kunstwerk, grootte, materiaalkeuze, omschrijving van de kwaliteit van het kunstwerk of eventuele schade, een schets van het kunstwerk maken en een eventuele aanbeveling voor de kunstenaar. Maya nam haar taak zeer ernstig op en maakte een mooi rapportje. Wie weet krijg je het bij een bezoek aan het STAM wel te zien want de ingediende rapportjes worden gelamineerd en in een map gestoken.

Eens haar opdracht volbracht trokken we naar de eerste verdieping voor het werk van Richard Jackson. Zoals ik had gedacht konden de kleurrijke werken Maya wel bekoren en we waren niet alleen. Er liepen heel wat gezinnen met kinderen in het museum (op zondagmorgen immers gratis voor Gentenaren en dus ideaal om kinderen met kunst kennis te laten maken).
Er liepen zelfs enkele fotografen rond die duidelijk communieportretjes e.d. aan het schieten waren. De kleurrijke werken vormen dan ook een originele en vrolijke achtergrond.
Wil je zelf nog een kijkje komen nemen, dan moet je snel zijn want de tentoonstelling loopt maar een weekje meer (tot 1 juni 2014). Mijn foto’s zijn niet top wegens getrokken met telefoon (niet aan gedacht om reflexcamera mee te nemen, jammer).

Vervolgens trokken we richting centrum waar we nog even rondwandelden op de boeken- en bloemenmarkt. Aangezien we honger kregen, besloten we in de stad een hapje te eten op een zonnig terras.

Aangezien het weer aangenaam bleef, besloten we onze fietstocht verder te zetten naar de rand van de stad. Een ongepland maar super gezellig bezoekje aan vrienden K & K, L & J waar we nog meer gekend en geliefd volk ontmoetten, maakte de gezellige zondag nog zoveel aangenamer.  Met een heel ontspannen gevoel trokken we terug naar huis. Zo mogen er wat mij betreft nog meer zondagen volgen.

WP_20140525_030

Koken: efficiëntie en inspiratie

Ik maak niet echt een werkplanning op voor onze maaltijden. Ik probeer meestal een combinatie in huis te hebben van verse producten en dingen die iets langer in de ijskast mogen liggen: verse groente en fruit, kazen, beetje charcuterie, spekblokjes,…
In onze kleine diepvries zitten wat ingevroren groente (zelf ingemaakte en gekochte, o.a. erwtjes, boontjes en spinazieblokjes van Iglo). In de voorraadkast staat pasta, rijst, couscous, tomaten in blik, …

Wanneer ik kook, probeer ik een en ander te combineren zoals groente klaarmaken en dat kookvocht recupereren om te gebruiken in verse soep. Of grotere porties klaarmaken zodat je meteen voor twee dagen eten hebt.

Wanneer we boodschappen doen, laat ik me ook wel inspireren door wat in de winkel in promotie staat. Het voorbije weekend waren dat Belgische aardbeien en een doosje miniflensjes in de traiteurafdeling. Ik kocht meteen nog een doosje frambozen, de favoriet van dochterlief en maakte er een lekker dessertje van. Op elk bord 2 flensjes, op het ene flensje een royale lepel opgeklopte room, op het ander een quenelle van mascarpone met daarop een portie versgemaakte groene muntsuiker (super snel gemaakt met de flavour shaker van Jamie Oliver) voor wat extra effect. En verder op het bord aanvullen met frambozen en stukjes aardbei.

dessertje

De bordjes waren heel snel leeg :-9

 

Paasvakantie

De paasvakantie kwam en ging, ze duurde lang en toch weer niet, ze was rustig en intens tegelijk.
We startten met onze verhuis in het eerste weekend, de vele voorbereidingen zorgden er mee voor dat alles uiteindelijk (achteraf bekeken) vrij snel en efficiënt verliep. Verbeterpunten zijn er altijd en die nemen we ook wel mee voor de volgende keer.
Na het verhuizen volgden ook de uitpaksessies, niet evident wanneer je tussendoor nog moet gaan werken, maar ook hier verliep alles eigenlijk best vlot. Andermaal wierp de goede voorbereiding zeker vruchten af: geen overtollig materiaal meegenomen en een vrij goed zicht op wat waar moest komen.
Dochterlief merkte weinig van de verhuisbewegingen, zij mocht een weekendje bij oma en opa logeren en op zondag stond er voor haar zelfs een dagje paardrijden op het programma. Toen ze op zondagnamiddag terug naar Gent kwam, kon ze meteen haar nieuwe kamer in gebruik nemen en de woning verkennen.

In het midden van de paasvakantie mochten we feesten want neef S trouwde met zijn lieve S. Het werd een gezellige avond waarbij we lekker uit de bol gingen op de dansvloer. Maya bleef logeren bij BFF M en ook voor ons werd het nog even gezellig bijpraten met mamaM toen we haar de volgende dag gingen ophalen.

Ondertussen deden we nog een beetje van housewatching en hielden we een allerliefste kater gezelschap terwijl z’n baasjes op vakantie waren. Met die baasjes hadden we trouwens nog een uitermate gezellige afsluiter van de paasvakantie. Langsgegaan bij een opendeurende woonwinkel waar we altijd ons goesting zien en nog steeds verliefd zijn op dezelfde zetel (we hebben alvast een plekje voorzien in het nieuwe huis, maar dat is nog even wachten). Vervolgens samen genieten van een broodmaaltijd in een fijne stadstuin onder een stralende lentezon. Om de vakantie helemaal af te sluiten, maakten we nog een fietstochtje in de groene, zuidelijke rand van Gent.

Kortom, meer moet dat niet zijn om je helemaal in vakantiestemming te voelen. Genieten van kleine dingen en een iets trager tempo aanhouden om alles nog beter te kunnen opnemen. De batterijen zijn terug opgeladen en het zal nodig zijn want er wacht nog een veel grotere verhuis…

Leesplezier

Ik heb als kind altijd graag boeken gelezen en ging heel graag naar de bibliotheek.  Die bibliotheekbezoekjes werden minder toen ik in Gent kwam wonen, maar dat veranderde terug toen er een klein meisje in ons leven kwam.  Vanaf de derde kleuterklas schreef ik haar in voor de kinder- en jeugdboekenjury en daar genoot ik minstens even veel van als zij zelf. Vijf keer per jaar samenkomen om telkens 2 boeken mee naar huis te krijgen en de volgende keer te bespreken en een zesde keer om een ranking op te stellen met de groep. Voor elk jurylid is er een schriftje om meningen in te noteren.

Over de KJV kan je trouwens ook een mooi stukje lezen op de blog van de Gentse stadsbib.

Tussen de verschillende sessies zit ongeveer een maand, wat voor de meeste kinderen genoeg zou moeten zijn om de twee boeken te kunnen lezen. Aangezien Maya nog steeds een eerder trage lezer is (en ze de boeken soms minder aantrekkelijk vindt dan bv de Fantasiareeks van Geronimo Stilton of de boeken van Pieter Gaudesaboos) gaat ze er niet altijd spontaan in lezen en dus houden we de boeken dikwijls als avondlectuur.

Samen (voor)lezen zo voor het slapengaan vindt ze nog steeds één van de mooiste momenten van de dag (gevolgd door ‘zotjes doen met papa’ wanneer ze naar bed gaat). Dan kruipt ze gezellig op mijn schoot, leggen we een dekentje over ons heen wanneer het een beetje frisser is en lezen we ongeveer een half uurtje. Soms leest ze stukken zelf maar ze luistert ook graag naar mijn voorleesstem en ik vind dat wel fijn.

In het weekend durft ze wel eens te lezen in bed (wanneer ze eigenlijk te vroeg wakker is om al op te staan) en tussendoor zit ze ook wel eens met een boek in de zetel. Ze is nog geen echte boekenwurm zoals ik op haar leeftijd maar ze blijft haar leesplezier toch behouden en dat is het belangrijkste voor mij.

Het leuke is bovendien dat ik nu niet langer een excuus moet zoeken om een mooi kinderboek te kopen, er loopt immers een jonge lezer in ons huis rond 😉
Wie nog een boekentip heeft, mag die trouwens altijd doorgeven.

Alles komt terug

Het zou de naam van een TV-programma kunnen zijn. (Of wacht, dat was er al zeker?) Ik heb het echter over speelgoed. Ondanks de digitalisering en modernisering die zich ook in speelgoedland doorzetten, zijn er nog steeds items van vroeger die het goed blijven doen of die opnieuw een hype worden.

Wanneer ik naar onze achtjarige kijk, stel ik met genoegen vast dat er een aantal dingen terug hip zijn die dat ook in mijn kindertijd waren. Soms gaat speelgoed zelfs nog langer terug. Mede door de populariteit van de circusscholen werd de diabolo herontdekt. Nu speelde mijn moeder al met een diabolo toen ze nog op pensionaat zat en lag haar exemplaar nog op de zolder. Helaas bleek het rubber te veel verstorven, maar de stokjes werden wel gerecupereerd en we kochten een nieuwe diabolo. Het is trouwens leuk om vast te stellen hoe de kinderen elkaar nieuwe kunstjes en technieken aanleren. Ik kon enkel draaien en opgooien maar nu worden er veel meer capriolen mee uitgehaald (en er is ook heel over te vinden op het wereldwijde web).

In haar klas is trouwens nog retro speelgoed terug te vinden. Als creatief tussendoortje wordt er zowel door de jongens als de meisje gepunnikt en buiten de les zijn ze momenteel allemaal bezig met scoubidou en wisselen ze met elkaar touwtjes in verschillende kleuren uit. Ook hier was ik maar wat blij dat ik hulp kon gaan zoeken op internet, want hoe ik zo’n scoubidou moest ‘opzetten’, dat wist ik in de verste verte niet meer (terwijl het uiteindelijk een fluitje van een cent bleek). Het is eigenlijk wel leuk om aan je kind te kunnen vertellen dat je met hetzelfde speelgoed hebt gespeeld vroeger.

Ook bij de gezelschapspellen blijven er vaste waarden (die soms eens in een nieuw kleedje worden gestoken). Favorieten bij ons zijn zo onder meer: vier op een rij, ganzenbord, Wie is het? en mikado.

Hebben jullie ook goede herinneringen aan oud speelgoed en wat zou er voor jou terug mogen worden gelanceerd ?

Lijstjes

Ik hou van lijstjes en ik ben wellicht niet de enige. Ik vind lijstjes ideaal om gedachten te ordenen en louterend om stap voor stap items door te halen van takenlijstjes. Ik ben inmiddels voor heel veel zaken overgestapt van analoog naar digitaal, maar lijstjes maak ik nog bijna altijd op papier toch zeker wanneer het persoonlijke lijstjes zijn. Ik heb ook altijd graag geschreven, letterlijk dan, met pen op papier. Het schrijven van lijstjes is eigenlijk de enige dergelijke schrijfactiviteit die nog is overgebleven. Aan de universiteit heb ik ooit nog tientallen Bic’s leeggeschreven (wij hadden immers nauwelijks voorgedrukte cursussen) maar dat is ondertussen al heel wat jaren geleden.

Boodschappenlijstjes en to do lijstjes worden hier tegenwoordig steevast gemaakt op voormalige compliment cards (die op het werk zouden worden weggegooid wegens verandering van logo). De kaartjes zijn perfect van formaat en net iets steviger dan een gewoon blad papier, kortom ideaal voor lijstjes allerhande.

In mijn kast lag nog een mooie blocnote te wachten op een bijzondere reeks lijstjes. Nu ons Groot Project steeds concreter wordt, is het moment aangebroken om ‘belangrijke’ lijstjes te maken: verhuislijsten, inventarislijstjes, etc etc. Mijn bijzondere blocnote telt 100 bladzijden, ik ga ervan uit dat dit wel voldoende zal zijn voor al mijn lijstjes…

En jij, hou jij ook van lijstjes?

Update:

blocnoteop vraag van Steph een foto van mijn blocnote. ‘t is een uitgave van Flow en gekregen van T
De foto is absoluut niet super (snel genomen met GSM omdat reflex een platte batterij had) maar het geeft toch een beetje weer hoe hij er uit ziet: retro, voorgedrukte lijntjes op vergeeld papier en onderaan op elk blad een afscheurbaar strookje met een citaat. De idee is dat je die strookjes aan iemand cadeau kan geven of gewoon ergens achterlaten, bv in een boek van de bib. Voorlopig laat ik ze nog aan mijn lijstjes hangen maar eens het Groot Project achter de rug dan begin ik aan de verdeling en mogen de lijstjes verdwijnen.

 

Mijn eerste stapjes

Ik heb er lang over nagedacht, vervolgens heel erg veel getwijfeld en toen kreeg ik plots dat extra duwtje in de rug. De nodige technische ondersteuning waardoor dat argument om het niet te doen wegviel en ik eigenlijk niet anders kon dan de sprong wagen.

Bij deze spring ik dus in het water van een eigen blog. Ik weet nog niet hoe diep het water is en ik weet evenmin of ik het lang zal volhouden maar ik ben vertrokken en ik zie wel hoe lang het duurt en waarheen het me voert.

Verwacht hier geen grootste theorieën of hoogstaande literatuur. Mijn gedachten springen vaak van de hak op de tak, ze fladderen soms met de vleugelslag van een kolibrie maar het zijn mijn gedachten en dus laat ik ze al eens de vrije loop…