Maya studeert eigenlijk al heel zelfstandig en ik vraag haar ook geen leerstof op tenzij ze daar zelf expliciet om vraagt. Tijdens de examenperiodes probeer ik wel zoveel mogelijk thuis te zijn zodat ze zich in optimale omstandigheden kan voorbereiden.

Vandaag stond er Latijn op het studeermenu. Het voorbije weekend had ze daar al heel wat voor gewerkt dus alles verliep vrij vlot. Toen ze echter vroeg om haar naamvallen nog even te overlopen, merkte ik dat ik even moest ‘ingrijpen’. Ze moest nog veel te veel nadenken over de juiste uitgang en als er iets is wat ik me nog herinnerde van het eerste jaar Latijn dan was het wel de dril op de uitgangen. Aangezien ze echter nog maar net de ablatief leerden, was het wellicht niet abnormaal dat die dril er nog niet in zat.

Maar als je die uitgangen vlot kan opzeggen, dan schrijf je dat bij het begin van het examen meteen op je kladblad en dan zit je behoorlijk safe voor het maken van oefeningen allerhande. Je kan immers altijd terugvallen op die tabel die je bij het begin – normaal gezien foutloos – op je blad hebt genoteerd. En passant wees ik haar ook nog even op enkele kleine geheugensteuntjes (genre ‘als je dit weet, weet je dat ook’) en na een kwartiertje oefenen ging het al een heel stuk beter. De onzekerheid van bij het begin, de lichte angst in haar ogen toen ik haar de eerste keer de reeks opdreunde (ja, ik kon ze nog, ‘t was ook nog maar eerste en tweede klasse 😉 ) veranderde vrij snel in een lachje op haar gezicht toen ze merkte dat het na enkele keren oefenen al heel wat vlotter ging en zo kon ze met een stuk meer vertrouwen haar studeertijd voor vandaag afronden.

Nu maar hopen dat alles goed blijft plakken, minstens tot morgenmiddag 🙂

Om in het thema te blijven, wie kent trouwens deze nog?