Ook dit jaar trokken wij terug richting Frankrijk voor onze zomervakantie. We houden van het land en gaan er graag op verkenning. Deze keer trokken we helemaal naar het zuiden, meer bepaald naar de Azurenkust.

Omdat het uiterste zuiden voor ons te lang is qua afstand om in één keer af te leggen (wij houden het liever rond de 800 km), besloten wij de reis in twee etappes te maken. De eerste rit voerde ons door de Champagnestreek, richting zuidoosten naar Aix-les-Bains. We namen er de nodige rust en deden er ook nog een daguitstap naar Annecy. Anderhalve dag later reisden we door tot in Fréjus. Bij onze terugkeer reisden we tot in de Loirestreek en hielden halt in Amboise. Na een bezoekje aan het kasteel van Cheverny reden we terug naar huis.

De langste afstanden reden we op zondag, toch beduidend een pak rustiger zo zonder vrachtwagens en met het gros van vakantiegangers dat op zaterdag reist (aangezien vakantiehuisjes meestal van zaterdag tot zaterdag worden verhuurd).

Parijs doorkruisen staat meestal garant voor de nodige extra stress. Bij de heenreis konden we de lichtstad vlot vermijden, bij de terugreis kozen we voor optie 3 van de GPS, langs de Francilienne zo bleek. De Francilienne vormt een derde ring rondom Parijs, een beetje een Franse R4, zo voelde het wat: relatief druk maar vlot verkeer (daar zal het vroege namiddaguur misschien ook wel voor iets tussen hebben gezeten) maar minder afritten zo dicht op elkaar in vergelijking met de Périphérique en vooral, geen scooters of andere tweewielers die zich overal tussen schieten en eisen dat je gewoon ogen op je rug hebt. Bovendien konden we er steeds tussen de 90 en 110 km per uur rijden wat toch ook een stuk sneller is. Een goede keuze dus voor ons zo bleek 🙂

Vaststelling: dat je langs de snelweg het landschap mooi kan zien veranderen naarmate je verder naar het zuiden rijdt maar dat dit moois vaak niet zo gemakkelijk op camerabeeld vast te leggen is 😉

Dat we uiteindelijk ook ter plekke nog heel wat kilometers hebben afgelegd (tussen de 80 en 140 per dag schat ik) en dat dit, zeker voor de chauffeur, toch van het goede iets te veel is. Volgende keer ons gebied dat we willen verkennen toch iets kleiner afbakenen 😉

Geleerd dat hittegolf in het Frans canicule is en dat we elke dag een waarschuwing meekregen op de borden boven de snelweg om niet zonder water op pad te gaan. Wij hebben die waarschuwing netjes gevolgd en veel water gekocht, gedronken en uitgezweet tijdens onze wandelingen 🙂

Vaststelling dat ze in Frankrijk toch veel meer mooie ronde punten hebben dan in België. Bovendien zijn die ronde punten eigenlijk ook veel handiger dan kruispunten want bij twijfel over de afslag rij je gewoon een extra rondje om nog eens goed te kijken waar je nu juist moet afslaan 🙂

Verbaasd vastgesteld dat chauffeurs van tweewielers met een motor blijkbaar enkel verplicht zijn om een helm en handschoenen te dragen. We zagen er dus chauffeurs met verder amper kledij (denk: shortje, flodder T-shirt) of schoenen (denk: teenslippers) aan die ons aan best wel hoge snelheid voorbijreden.

Ik kan volmondig bevestigen dat Radio Nostalgie in Frankrijk eigenlijk leuker is om naar te luisteren: mooie mix van Franse en Engelstalige muziek. Er werd regelmatig eens meegezongen in het Frans 🙂

De komende tijd zal je hier dus verschillende verslagjes zien verschijnen met foto’s en besprekingen van de uitstapjes die we deden. Een beetje Frankrijkspam dus 🙂