Het was een eindejaarsgeschenk voor J. en dus werd het dringend tijd om eens een datum af te spreken waarop we eindelijk samen richting Brugelette zouden rijden voor een bezoek aan Paira Daiza. We bezochten het grote dierenpark al enkele keren en telkens weer ben ik verbaasd over de grootte en de schoonheid ervan, de integratie van park, gebouwen en dieren; niet voor niets werd Paira Daiza al uitgeroepen tot mooiste dierenpark van Europa.

Het weer was niet top (grijs en soms een beetje miezerig) maar dat had dan weer als voordeel dat het aantal bezoekers wellicht iets lager was en vooral dat we geen last van de warmte zouden hebben 😉 We polsten bij J. wat zijn favorieten waren en lieten Maya met het plan in hand de route van de dag uitstippelen.

We startten in The Last Frontier, ‘de achtste wereld’ in het park met vooral dieren uit het noorden: beren, wolven, elanden, … Wij hadden geluk en zagen de beren naar buiten komen en rondrennen in hun territorium. Alvast een eerste topmomentje.
De wolven zagen we enkel in de verte en beperkt (de roedel kende recent gezinsuitbreiding en de kleintjes werden nog even afgeschermd van het publiek).

We pikten ook een stukje voedermoment met een zeeleeuw mee, heel leuk vooral toen het dier leek te zwaaien. Meteen een volgende topmoment 🙂

In dit deel werd ook verblijfsaccommodatie gebouwd, een hotel en lodges waarvan een deel met uitzicht op de beren en de wolven. Het zag er allemaal nog nieuw en best indrukwekkend uit (al voel ik nu persoonlijk niet direct behoefte om te logeren op een plek waar de mensen naar de dieren komen kijken, zou me zelf ook teveel bekeken voelen vrees ik 😉 ).

Andere toppers:

de zwemmende, scheetjes latende en rondtollende nijlpaarden, ze deden ons lachen 🙂

de giraf, die we via het boomplatform van heel dichtbij konden bekijken en die zich zelfs even door J. liet aaien (scoren!!)

In het deel met de dieren uit Zuidoost-Azië zagen we de grote olifantenkudde enkel vanuit de verte,  de prachtige witte tijgers dan weer van dichtbij.

De reuzenpanda’s waren wakker, eentje in de koelte van het binnenverblijf rustig aan het eten, de andere gezellig op een platform buiten terwijl de zon voorzichtig even komt piepen maar toch het voordeel aan de wolken moet laten.

De Koala’s waren dan weer totaal inactief en hadden ze me gezegd dat ze een speelgoedexemplaar tussen de takken hadden gezet, ik zou het bijna geloofd hebben 😉

Op de apeneilanden zagen we de doodshoofdaapjes van heel dichtbij, de ringstaartmaki’s (favorietjes van J.) hadden het precies wat frisjes want die lagen allemaal opgerold en dicht tegen elkaar op het dak 😉

Het aquarium, met als thema Twintigduizend mijlen onder zee, is ondergebracht in de voormalige abtswoning van het kloosterdomein. Je ziet er onder meer zeeschildpadden, haaien, kwallen, roggen en nog zoveel meer, zelfs een natuurhistorisch rariteitenkabinet.

De reuzevolière deden we niet, maar we zagen toch heel wat mooie en bijzondere vogels

De roofvogelshow was ook best indrukwekkend. Niet enkel de ‘klassieke’ soorten, maar ook gieren, caraca’s, uilen, een secretarisvogel,… (zelfs twee ooievaars kwamen even meedoen in de hoop op een hapje 😉).

meer dan de moeite en en prachtige afsluiter van de dag 🙂

Praktisch

• Een ticket is niet echt goedkoop maar zijn geld meer dan waard;
• het park is intussen zo groot dat je eigenlijk amper nog alles kan zien op één dag (wil je dat toch, neem dan één van de dagen met late openingsuren, dan kan het je misschien toch nog lukken);
• je kan er geraken met de trein (B-dagtrip) maar dat is toch een uitdaging;
• ga je met de wagen volg dan op het einde zeker de wegwijzers naar het park en niet altijd de GPS, de toegangsroute naar de parking is immers gewijzigd;
• er is ruim plek om te picknicken in het park maar er zijn ook heel wat locaties waar je iets te eten of te drinken kan kopen en verschillende restaurants; wij namen onze picknick mee en kochten in de namiddag nog een ijsje;
• je doet heel wat kilometers, voorzie dus goede stapschoenen; er staan ook bolderkarren die je kan gebruiken;
• bij de ingang van het park is er grondige toegangscontrole (cfr luchthaven, met scanners en poortjes), neem dus beter geen scherp mes mee maar eerder plastic picknickbestek;
• op verschillende plaatsen in het park zijn er toiletten en speelplekken, ook op dat vlak ideaal voor groot en klein;
• Bij de aangekondigde voedermomenten van de dieren kan het wel druk zijn, wij zagen er ‘s morgens eentje bij toeval maar gingen de andere eerder bewust uit de weg;
• wanneer het (erg) warm is, kan het gebeuren dat je minder dieren ziet; de dieren kunnen immers zelf kiezen om binnen te blijven of naar buiten te gaan;
• door het park rijdt een mooi treintje maar hiervoor met je extra bijbetalen, wij deden gewoon alles te voet (ca 14.000 stappen die dag)
• het park in afgewerkt tot in de kleinste details (gebouwen, beplantingen,…), kijk en geniet 🙂
• Alle info i.v.m. een bezoek aan Paira Daiza, de dieren en nog veel meer, lees je op hun website.

foto’s en filmpjes zijn van Maya en van mezelf (bij de roofvogelshow gaf ik mijn reflexcamera even door aan haar met mooie plaatjes als resultaat al vond ze het wel moeilijk).