Tag Archives: Knokke

Sculpture Link – Knokke

Op stap, woord in beeld, , , ,

Wandelen is nog altijd dat tikkeltje leuker wanneer er iets bijzonders te zien is en dus trokken richting Knokke waar nog tot 15 augustus Sculpture Link loopt.
Op de Zeedijk tussen Heist en het Zoute vind je er een twintigtal grote bronzen werken van Franse beeldhouwer Nicolas Lavarenne. De tentoonstelling kreeg de naam Veerkracht mee, inhoudelijk ook wel passend in deze coronatijden.

De bronzen beelden van vooral mannelijke en ook enkele vrouwelijke naakten vallen op van ver. Bijna allemaal staan ze immers op lange stelten of driepotige elementen. Die elementen maken ook duidelijk deel uit van het geheel van het kunstwerk. Bij sommige personages zijn de stelten een duidelijke verlenging, bij andere werken vormen de stokken eerder een kader of een web voor het lichaam of een suggereren ze een extra element dat de beweging van het lichaam versterkt en verduidelijkt.

De huisgenoten waren niet meteen fan van de beelden. Ze vonden de lichamen vaak te mager en het mannelijke lid te prominent aanwezig (wat ik niet kan ontkennen, maar vanop een afstand of vanuit het ‘juiste’ standpunt viel dat wel mee en ging het niet met de aandacht lopen). Mij spraken ze wel aan, al moet ik toegeven dat ik ze op foto soms nog beter vind overkomen dan wanneer ik er vlak bij stond. Tegen de wolken en de felblauwe lucht vond ik het in elk geval erg leuk om ze op foto vast te leggen, ook al was dat vaak met een stuk tegenlicht.

Wie de beelden zelf ook nog eens wil bekijken, moet snel zijn want op 15 augustus loopt de tentoonstelling af.

Twee jaar geleden gingen we ook naar Sculpture link, toen zagen we heel andere beelden.

Sculpture Link Knokke

Cultuur, Op stap, woord in beeld, , , , ,

Dit jaar voor ons geen familiefeest op 15 augustus en dus een vrije dag. We trokken daarom richting Knokke en besloten er de beeldenwandeling Sculpture Link te doen (net op de laatste dag zo bleek). Ik plukte hieronder een deel van de tekst uit de infobrochure.

Voor de 25ste editie werden een reeks beelden tentoongesteld van twee internationaal bekende vrouwelijke kunstenaars, de Amerikaanse Carole Feuerman en de Italiaanse Rabarama. Op een frappante en eigenzinnige wijze illustreren beiden het eeuwenoude thema van de vrouw en het vrouwelijke naakt. Tot vandaag bekleedt de vrouw een belangrijke plaats in de beeldtaal van zowat alle beschavingen. Zij symboliseert vruchtbaarheid, moederschap, harmonie van vormen, schoonheid, kracht, intelligentie en spiritualiteit, maar ook verleiding en perversiteit. De beeldenwandeling wil de kijker verleiden met 25 monumentale werken die de schoonheid en de uitstraling van de vrouw bezingen en tevens de beeldende persoonlijkheid van de maker illustreren.

Carole Feuerman (1945, Hartford, Connecticut, USA) is een belangrijke exponent van het hyperrealisme. Zij is een veelzijdige kunstenares. Zij schildert, tekent, ontwerpt installaties en modelleert levensgrote en monumentale sculpturen in kunststof en in brons. Een van haar voornaamste thema’s is dat van de zwemsters en de baadsters. Carole Feuerman werkt in New York en Miami. In 2013 stonden haar sculpturen in de Giardini van de Biënnale van Venetië. Har werken staan in tal van belangrijke musea in de VS, maar ook in Europa, in de Hermitage in Sint-Petersburg, in China en in Zuid-Korea. Zij ontving talrijke prestigieuze prijzen.


​
Ook het werk van de in 1969 in Rome geboren kunstenares Rabarama, pseudoniem van Paola Epifani, die leeft en werk in Padua, is aan het vrouwelijke lichaam gewijd, maar dan wel op een heel bijzondere wijze omwille van haar vormentaal en haar materiële uitstraling. Haar figuren nemen vallen o.a. op door een huid die bezet is met motieven en inkepingen, kleurige decoratieve elementen en een soort raster die het gehele beeld bestrijkt en die het een ietwat bevreemdende présence verleent. Zij modelleert in klei, kapt in steen en marmer, beschildert haar bronzen, creëert juwelen, etst en schildert. Opmerkelijk is ook haar artistieke samenwerking met le Cirque du Soleil.

De zon liet ons vandaag een beetje in de steek maar de temperaturen waren aangenaam en de wind blies slechts zachtjes, ideaal wandelweer dus eigenlijk 😉
We parkeerden vlakbij het station van Knokke-Heist en liepen van de Scharpoort in Heist naar de Zeedijk, eerst tot aan het Heldenplein in Heist en vervolgens (via het bosje van Heist, officieel het Willemspark) richting Knokke (waar we ook nog even het Cartoonfestival meepikten), helemaal tot in het Zoute (en uiteraard ook weer terug, langs de Lippenslaan, goed voor nog wat windowshopping). Een gezellige en mooi gevulde dag met ruim 25.000 stappen op onze teller.