Tag archieven: Périgeux

Dordogne 2015 – Périgeux

De volledige duisternis ’s nacht was voor onze jongedame opnieuw een brug te ver en met een nachtmerrie er bovenop was onze eerste nacht in de Dordogne niet meteen top (al een geluk dat we vroeg gaan slapen waren). Maar het ontbijtbuffet was in orde (fruitsap, sterke koffie, verse koude en warme melk, viennoiserie, fruit, yoghurt, huisgemaakte confituren en cake, ontbijtgranen) en ideaal om goed en in goede stemming wakker te worden. Het zonnetje scheen de ontbijtruimte binnen, de condens lag nog op de terrastafeltjes want de nachten waren er al vrij koel (ideaal om te slapen, dat wel maar iets te fris om buiten te ontbijten).

We genoten van de rust en voor mij werd het een mindful ontbijt, even nergens aan denken maar de zintuigen volop laten genieten: de geur van verse koffie en koeken, het natuurlijke zoete van de huisgemaakte confituur, de zachte warmte van de zon op mijn gezicht (al was het dan achter glas), de mussen horen kwetteren terwijl ze net als het roodborstje op zoek zijn naar kruimels op het terras, …

Na het ontbijt vertrokken we naar Périgeux, een ritje van ongeveer een uur, grotendeels over een quasi lege autosnelweg. Ter plekke gingen we naar het Office du Tourisme waar we nog even binnen sprongen voor een stadsplannetje en vervolgens deden we een wandeling doorheen de stad waarbij we ons grotendeels lieten leiden door de info in onze Guide Michelin. Het oude stadsdeel ziet er trouwens nog erg middeleeuws uit met z’n smalle straatjes en steegjes, pleintjes en binnenkoertjes die nog steeds met elkaar via kleine doorgangen verbonden blijken te zijn. De kathedraal met Byzantijnse invloeden is een indrukwekkend gebouw, toch zeker aan de buitenzijde. In elk geval zie je er niet veel van dit kaliber in Frankrijk en daarom alleen al is ze het bekijken waard.

IMG_0724 IMG_0728

IMG_0762 IMG_0763

’s Middags besloten we te picknicken op één van de rustige pleintjes (waar de aanwezige restaurantjes allemaal gesloten waren wegens enkel ’s avonds open of in verlof). Vervolgens trokken we naar het Gallo-Romeins museum (Vesunna), een groot gebouw dat als een glazen doos boven de restanten van een grote Romeinse domus werd geplaatst. Heel mooi van concept en zeker een bezoekje waard.

IMG_0766 IMG_0769 IMG_0770 IMG_0774 IMG_0779 IMG_0784

Ergens jammer dat we er op maandag waren (maar misschien net daardoor ook heel rustig), de andere weekdagen was er in de namiddag extra kinderanimatie in de vorm van archeologie-ateliers. Tongeren indachtig had dochterlief ook met veel plezier hier aan zo’n workshop deelgenomen al denk ik wel dat het simultaan vertalen voor ons een uitdaging zou geweest zijn. Na het museumbezoek wandelden we nog even verder en gingen in de stad op zoek naar de restanten van de arena, nu een mooi park.

IMG_0786 IMG_0788

Om ons bezoek af te sluiten, dronken we nog een koffie/smoothie op een terrasje. Omdat er intussen helaas ook wat meer grijze wolken aan de hemel waren verschenen, vreesden we dat een zwembadbeurt vandaag geen optie meer zou zijn en besloten we ook nog een bezoekje aan Terrasson te brengen, het stadje dat het dichtst bij ons hotel lag. We vonden geen info in onze groene Michelin maar in het toeristisch infopunt kregen we toch een heel pak informatie mee. We wandelden over de oude brug, langs de remparts naar het historische deel van de stad, bezochten er de mooi gerestaureerde kerk en keerden langs enkele kleine artisanale winkeltjes (juwelier, glasblazer, schilder, houtbewerker, …) terug naar de parking. Zeker geen foute keuze om hier eens halt te houden.

IMG_0792 IMG_0796

Ondertussen was er ook terug meer zon en hemelsblauw te bespeuren dus reden we vol goede moed terug naar ons hotel en trotseerden het koele water (23° C is toch eerst even bibberen), trokken flink tien baantjes en lieten ons vervolgens in het zonnetje lekker opwarmen. Als afsluiter van de dag testten we het restaurant van het hotel uit. Het verdicht: een goede, degelijke keuken maar geen hoogvlieger zoals we twee jaar geleden in de Provence getroffen hadden. De vin cuit bleek een aangename verrassing, ik dacht dat het een digestief zou zijn maar het bleek een hele lichte en fruitige aperitief. Onze variant met fraises de bois paste in elk geval perfect bij de sirop de fraises van de jongedame aan onze tafel.

drankjes