Tag archieven: retro

Singing in the rain

Ik las het al via andere blogs dat Tiny een oproep deed (of een uitdaging lanceerde):

Noem het een tag, noem het een stokje, noem het gewoon een zot idee. Ga eens op zoek naar een liedje van een hele tijd geleden. Zo lang geleden dat je zelfs nog niet eens geboren was. Maar toch blijft het hangen, vind je het mooi of net niet – dat kan ook.

Ik dacht eerst: “dat is een eitje, ik hou van oude muziek” maar de tweede gedachte die in me opkwam was: “help, welk nummer moet ik kiezen, er zijn er zoveel waarvan ik hou”. Thuis stond de radio standaard op Radio 2 en de zondag was (is) het dan steevast De Prehistorie. Verschillende van mijn eerste cassettes (ja, zo oud ben ik al!) die ik kocht in de winkel waren trouwens van De Prehistorie. Ik denk dat ik op die manier de muziek, van soms ver voor mijn tijd, met de spreekwoordelijke paplepel heb meegekregen.

Een shortlist:

De Beatles, gewoon teveel nummers om op te noemen en eigenlijk onmogelijk om een keuze te maken. Mijn eerste LP die ik kocht was de dubbele blauwe van de Fab Four.

Ook bij de Franstalige muziek zitten meerdere pareltjes van voor mijn geboortedatum waar ik nog steeds van hou. Hieronder eentje uit een lange reeks:

De vrolijke muziek van Grease en ABBA werd gemaakt na mijn geboorte en komt dus niet in aanmerking voor deze uitdaging. Maar het blijft ideale muziek om instant vrolijk van te worden. Wat blijkbaar wel van (net) voor mijn geboortejaar is, is het liedje van de Candyman. Ik vond dat vooral als kind een heel leuk nummer dat ik vrolijk liep mee te neuriën telkens het op de radio te horen was.  Het liedje werd geschreven voor de film Willy Wonka & the Chocolate Factory naar het boek van Roald Dahl.

Het nummer dat ik echter nog het meest spontaan uit mijn geheugen opdiep is “Singin’ in the rain”. Singin’ in the Rain is een Amerikaanse muziekfilm van Gene Kelly en Stanley Donen uit 1952 met in de hoofdrollen Gene Kelly en Debbie Reynolds . De film verhaalt over een historisch punt in de filmgeschiedenis; de overgang van de stomme film naar de geluidsfilm.

Ik ben een grote fan van zonnig weer en kan behoorlijk humeurig rondlopen wanneer het grijs en neerslachtig weer is. Maar soms lukt het me om met dit liedje mijn humeur op te krikken en stiekem, wanneer ik zeker ben dat er niemand kijkt, zou ik heel soms wel eens een huppelpasje durven placeren wanneer het goede gevoel de bovenhand krijgt. Met die vele buien die we de voorbije weken te verwerken kregen geen slecht idee om het liedje nog eens mee te zingen 🙂

Ben jij ook fan van oude nummers? Wat is jouw favoriet? Laat het me weten in de commentaren of schrijf er zelf iets over en leg een linkje zodat ik nieuwe nummers en nieuwe blogs kan ontdekken.