De ochtend van dag 2 wachtte ons een stralend zonnetje in Trier. Nadat we van het ontbijtbuffet genoten hebben, trekken we opnieuw onze wandelschoenen aan en besluiten nog eens de stad te doorkruisen. Toch zoveel leuker wanneer je rustig rond kan kijken zonder dat je weggedoken zit onder een paraplu 🙂

De kleurrijke Duitse gevels zien er meteen een stuk vrolijker uit.

De Handwerkerbrunnen, of der Brunnen des Handwerks, van Klaus Apel (1927–2013) is een geschenk voor de stad die in 1984 de ambachten in de ruime zin van het woord vierde.  Tussen het gebladerte van de gestileerde bomen zitten 36 figuren die elk een verschillend beroep/ambacht voorstellen. Van vissers over schoenmakers, van slagers tot bakkers, muzikanten en fotografen. 

We liepen langs het Karl Marx-huis, het geboortehuis van Karl Marx dat is ingericht als een permanent museum.

En langs een huis dat er intussen wat vervallen bij staat, maar nog steeds een bepaalde charme uitstraalt en me door het groen en metaalwerk aan Parijs doet denken.

En dan nemen we opnieuw een duik in de Romeinse geschiedenis en nemen een kijkje op een site die overdag vrij te bezoeken is.

De Barbarathermen zijn het grootste Romeinse thermencomplex ten noorden van de Alpen en zijn gedurende meerdere eeuwen in gebruik gebleven. Nu zijn alleen een deel van de funderingen nog zichtbaar. De Barbarathermen werden gebouwd in de tweede helft van de 2de eeuw. Het oudere complex onder de Viehmarkt was waarschijnlijk te klein geworden voor de sterk groeiende bevolking. De oorspronkelijke afmetingen waren 172 bij 240 m (41.280 m²). Bij de bouw was het het grootste thermencomplex na de Thermen van Trajanus in Rome!

De restanten zijn eerder beperkt, maar de infoborden op de site geven heel wat uitleg (en we zagen gisteren in het museum aan de Veemarkt ook een knap 3D-filmpje over deze site). Opnieuw een heel inclusieve communicatie trouwens met een voelmaquette, incl brailletekst, infoborden op maat van kinderen, maar ook op maat van mensen met een beperkte taalkennis in heel eenvoudige bewoordingen (en ja, ook daar maak ik foto’s van omdat ik dit vanuit professioneel oogpunt interessant vind).

We liepen verder langs een soort binnenringweg. In het midden een mooie groenstrook met de nodige aandacht voor biodiversiteit en ruimte voor fietsers en wandelaars. Aan de andere kanten van de rijweg nog een aantal mooie panden en wandelen zo richting 3de Romeinse thermensite.

De Keizerthermen werden gebouwd rond en na 300 n.C, in drie lagen gebouwd. Op de onderste, eerste laag liepen de waterbuizen, de verwarmingsstelsels en de stookplaatsen voor het vuur om het water voor de warmwaterbaden te verwarmen (een werkje voor de slaven). Ook op de tweede laag liep bediening voor het warm houden van het water voor de warmwaterbaden. Het water werd er verwarmd tot ongeveer 40 graden. Op deze laag zat ook de vloerverwarming, het hypocaustum. De eerste en tweede laag zijn het best bewaard gebleven. Op de derde laag waren de warm-, koud- en lauwwaterbaden, zwembaden, massageruimtes, zweetruimtes en kleedruimtes. Deze laag was versierd met mozaïeken, beschilderingen, en beeldhouwwerken.

In tegenstelling tot de Barbarathermen zijn de Keizerthermen nooit gebruikt voor het doel waarvoor ze bestemd waren. Halverwege de 4e eeuw vertrok keizer Constantijn II uit Trier naar Byzantium. Keizer Constantijn schonk de Keizerthermen aan de bevolking, maar de bouw werd nooit voltooid. Zijn opvolger liet het koud- en lauwwaterbad verwijderen om er een hal van te maken voor ontvangsten en parades. In de middeleeuwen deed het gebouw dienst als deel van de stadsmuur.

We lopen ook nog een stukje naar boven voor een blik op de site van het amfitheater, gebouwd in de 2de eeuw na Chr. Op de heuvelrug staan de wijnranken netjes in het gelid.

In het theater werden onder meer gladiatorengevechten gehouden en executies uitgevoerd, maar ook jachtpartijen, muziekvoorstellingen en religieuze spelen georganiseerd. Maar dit amfitheater maakte ook deel uit uit van de stadsomwalling en werd gebruikt als de oostelijke stadspoort. De toegangsweg liep dwars door de arena heen!

Omdat we nog een ander bezoek op het programma staan hadden vandaag en we vorige zomer in Saintes al een mooie ruïne van een amfitheater hadden bezocht, besloten we het hier op een kijkje van buitenaf te houden, maar de site leek zeker de moeite van een bezoek waard.

Voor ons was het echter tijd om verder te reizen, heel tevreden met ons bezoekje aan Trier en zeker een aanrader.