Door de lockdown gingen we wandelen in onze buurt en leerde ik – samen met Maya – die buurt op een andere manier kennen. Ik genoot van de wandelingen en zij ook, dus deden we dat tijdens de zomermaanden regelmatig verder. Toen startte het nieuwe schooljaar met (voorlopig) alle dagen les en meteen heel wat schoolwerk maar ook een dagelijkse fietstocht van en naar school, 2u Lichamelijke Opvoeding per week, plus ropeskipping en paardrijden. Beweging genoeg dus voor haar terwijl ik voorlopig nog steeds vooral van thuis uit werk en dus doorgaans veel te weinig beweging heb.

Vanuit het werk worden extra inspanningen gedaan om ons o.a. te stimuleren te blijven bewegen, een wandelchallenge ‘vanuit je kot’ is er daar eentje van: over de middag een uurtje gaan wandelen (alleen of eventueel met een collega, op veilige afstand van elkaar) en die ervaring delen. Het gaf me net dat duwtje dat ik nodig had de voorbije week om toch alleen te vertrekken en het zonnetje deed de rest 😉

Ik startte langs de snelweg (drinkbus deze keer wel meegenomen, al vaak vergeten) en maakte me de bedenking hoe die er in het begin van de lockdown soms minutenlang helemaal leeg bij lag, nauwelijks te geloven eigenlijk…

… maar zat na een tiental minuten stappen al gauw in landelijker en rustiger gebied…

zag best wel wat bloemetjes onderweg…

en maïs langs landelijke wegen…

maar ook een biologische zelfoogstboerderij

kreeg bijna een kastanje op mijn hoofd, zag heel wat vlinders en de overzet over de Leie maar de veerman was er niet want die had net zijn middagpauze, zou hij  dan ook een wandelingetje maken? 😉

ik nam nog wat foto’s …

en stapte toen terug naar huis. Een uurtje gewandeld, zowat 8000 stappen gezet en enkele tientallen foto’s genomen, meer moet dat niet zijn om te ontspannen, te bewegen en te genieten 🙂