Tag Archives: pizza

Barbaro – Italiaanse Rock’n roll in het Patershol

food, Op stap, , ,

Met enkele van onze goede vrienden durven wij al eens samen een nieuw restaurant uitproberen in Gent. Toen we vernamen dat de sympathieke Fabio, ons bekend van het leuke Caffè Rosario, in het Patershol een pizzarestaurant, Barbaro, gestart was, dan moesten wij daar toch eens een eetafspraak regelen. (Omdat mijn foto’s de mist in gingen, plukte ik voor deze bespreking beelden van hun Facebookpagina).

Barbaro is geen tourist trap (zoals ze ook zelf schrijven op hun site) maar een pizzarestaurant met een hoog rock’n roll gehalte en ‘een hoek af’. Een klein voorbeeldje om dat te staven is bv hun jobaanbieding :

Na wat heen en weer bellen en mailen werd een tafel voor 10 vastgelegd  (niet zo evident want echt heel groot is het er niet en via de reservatietool kan je slechts tot 6 personen een tafel boeken). Als verwelkoming kregen we meteen een shot negroni geserveerd, een mooie attentie die we wel konden smaken.

Voor groepen hanteren ze bij Barbaro een eenvoudig principe: bestel eerst één of meer borden met hapjes en kies alvast enkele pizza’s (de helft van het aantal aanwezigen). Terwijl je smult van de antipasti worden de pizza’s gebakken en vervolgens in het midden van de tafel geserveerd om versneden en verdeeld te worden. In een tweede ronde kan je nog eens een aantal pizza’s bestellen. Groot voordeel: je kan van meer soorten smullen en proeven :p

We bestelden twee planken gustoso (kaas, vlees, gegrilde groente), vergezeld van heerlijk huisgebakken brood, honing en vijgenjam (van Callas).

Voor de keuze van de pizza’s met originele namen is het kwestie van te ontdekken in de beschrijving wat er op ligt en dat zijn doorgaans erg lekkere dingen 😉 De korst was krokant, luchtig en lekker gebakken (met soms misschien een randje dat net iets te donker was), het beleg uiterst smaakvol.

                    

Aangezien wij ons oog ook hadden laten vallen op de desserten besloten we het bij één pizzarondje te houden en (ietwat overmoedig) alle desserten op de kaart te bestellen. Op dat lijstje staan enkele klassiekers zoals cannoli, tiramisu en tartufo maar ook lemon pie caffè Rosario, pizza Nutella en pizza met marshmellows & biscuit. De klassiekers waren echt lekker, de pizza’s lichtjes ‘over the top’ qua decadentie. En onze ogen waren duidelijk iets groter dan onze magen want we kregen niet alle borden leeg.

Het werd een uiterst gezellige en smaakvolle avond. Wat ons betreft is Barbaro zeker een aanrader voor iedereen die zin heeft in pizza maar dan net dat tikje anders.

Alle praktische info lees je op hun website.

Bloemkoolpizza

food, ,

Ik begon het precies steeds meer te zien op sociale media: pizzabodems gemaakt van bloemkool. Aangezien ik een bloemkool had gekocht, besloot ik me op een vrije zaterdag eens te wagen aan het recept.

Ingrediënten
1 bloemkool
1/2 cup geraspte mozzarella
1 tl gedroogde oregano
1 tl gedroogde basilicum
1/2 tl zout
1/1 tl knoflookpoeder
1 ei

Werkwijze
Verwarm de oven voor op 260°C.
Verwijder de blaadjes en de stam van de bloemkool en verdeel in stukjes, doe alle stukjes in een foodprocessor. Vermaal de bloemkool (je zou ze ook kunnen raspen maar dat lijkt me eerlijk gezegd een beetje geknoei met bloemkoolkruimels die alle richtingen uitspringen).
Doe de gemalen bloemkool in een kom en zet 4 minuten in de microgolf. Laat even afkoelen. Giet de gekookte bloemkool in een propere handdoek en wring er zo veel mogelijk vocht uit.
Doe de bloemkool terug in een kom en voeg de geraspte mozzarella en de kruiden en het ei aan toe. Meng alles goed onder elkaar.
Giet het mengsel uit op een bakplaat waarop je een vel bakpapier hebt gelegd. Duw het geheel in een ronde platte vorm met eventueel een opstaand randje voor de korst.
Bak gedurende ca 15 minuten of tot het geheel verkleurt.
Voeg je favoriete toppings toe en schuif nog eens 5-7 minuten in de oven (of tot de kaas gesmolten is).

Mijn gedacht
Maak dit recept niet wanneer je niet veel tijd hebt. Ik heb niet zo een grote foodprocessor en moest mijn bloemkool in porties vermalen, de bloemkool vormde een massa die rond het mes bleef hangen waardoor de rest niet meer vermalen werd (beetje prutswerk dus, maar met een grotere keukenrobot heb je dat probleem misschien niet).
Het uitpersen van bloemkool vond ik persoonlijk ook een beetje knoeien (vooral omdat je dan met zo een ‘geurige’ handdoek blijft zitten die je eigenlijk liefst zo snel mogelijk in de wasmachine gooit). Wel verbazingwekkend hoeveel vocht je uit zo’n bloemkool geperst krijgt.
Eens dat achter de rug is de rest kinderspel: bakken, beleggen en nog eens in de oven.
Het werd geen pizza die je los uit het vuistje kon eten, daarvoor was de korst nog net iets te zacht, maar het was wel lekker.
Ga ik dit recept nog vaak maken? Vaak niet, maar misschien zo nu en dan wel, het is immers een prima manier om extra groente in de maaltijd te verwerken en dat is toch mooi meegenomen. En de huisgenoten hebben alles netjes opgegeten, al was Maya toch net iets trager en minder enthousiast aan het eten dan bij klassieke pizza 🙂

Easy cooking – alternatieve pizza

food, , ,

Vorige maand kreeg ik een berichtje van een lepeltje lekkers in de mailbox en aangezien er een grote courgette in mijn keuken op verdere verwerking lag te wachten, las ik dat met interesse door. Het was gïnspireerd op Donna Hay en dat stemde mij sowieso al gunstig, want ook ik heb het nogal voor deze sympathieke Australische. Vorige week besloot ik van dit recept mijn eigen versie te maken.

Uit de voorraadkast haalde ik een fles goede tomatenpassata en een pak (kleine) tortilla’s, uit de ijskast een pakje buffelmozzarella, gemalen kaas en rucola (in mijn versie geen chorizo dus). Daarnaast ook de courgette uiteraard die ik in fijne schijfjes sneed en enkele rijpe tomaten. De mozzarella trok ik gewoon in stukjes. Vervolgens gewoon kwestie van de ingrediënten samen te leggen, tien minuutjes in de oven (op 240°C) te steken en job done 🙂 

Ik kruidde af met peper en tijm uit de molen en na tien minuutjes stond er een lekker gerechtje op tafel dat met plezier verorberd werd. Voor mij mocht het iets steviger doorsmaken: extra kruiden dus de volgende keer of olijven of straffere kaas, eventueel nog een zongedroogd tomaatje erbij… naar eigen smaak, beschikbaarheid en goesting 🙂

Wat denk je, simpel en snel toch, niet? Lekker vonden wij het in elk geval en het zag er nog leuk uit ook.

wp_20160914_19_31_29_pro

PS: Later die week maakte ik van de resterende tortilla nog een snelle pizza en stak die gewoon in de microgolf. Ook dat gaf best een goed resultaat (en handig om weten wanneer het nog sneller moet gaan).