Nog een laatste blogpost over Wenen (eindelijk) en wel over het meest bijzondere dat we daar zagen, nl. het Hundertwasserhaus. We moesten even zoeken om de juiste straat te vinden maar eens daar, kan je onmogelijk naast het bouwwerk kijken 😉

Het wooncomplex zelf is niet te bezoeken maar op de gelijkvloerse verdieping zit er een winkel/koffiehuis waar je naar een reportage over de man en zijn werk kan kijken. We waren er het grootste deel van de tijd alleen en dus had de dame in kwestie tijd om met ons (mij) een praatje te maken, ideaal om mijn Duits nog een beetje te oefenen 😉

Friedensreich Hundertwasser werd geboren als Friedrich Stowasser in  Wenen op 15 december 1928 (en overleed op 19 februari 2000). Hij was een Oostenrijks kunstenaar en architect en voornamelijk autodidact. Hij stond vooral bekend om de door hem ontworpen, kleurrijke gebouwen en was voorvechter van een mens- en milieuvriendelijke bouwwijze.
Grappig weetje: toen hij in 1949 ontdekte dat het Slavische woord sto of sta honderd betekent, bedacht hij zijn pseudoniem.

Hundertwasser was vrijwel uniek in zijn werk maar er zijn toch wel invloeden te bespeuren van andere kunstenaars. In zijn architectuur zie je duidelijk invloed van Antoni Gaudí,  vooral in de organische vormen en het tegel- en mozaïekwerk. Ook werd hij geïnspireerd door het werk van de Oostenrijkers Egon Schiele en Gustav Klimt.
Naast het vrijwel ontbreken van rechte lijnen is ook het materiaalgebruik opvallend: veel keramiek in harde kleuren. Vaak maakt een toren(tje), met daarbovenop een ui-vorm, deel uit van de door hem ontworpen gebouwen. Daarnaast groeien in zijn ontwerpen planten uit de gevel en op het dak.

Vanuit Hundertwassers architectuurfilosofie was een huis de derde huid, naast de menselijke huid en de kledij, respectievelijk eerste en tweede huid.

Enkele van de praktische ideeën van Hundertwasser waren:

• De boomhuurder: een vanuit een binnenbalkon naar buiten groeiende boom die in de zomer schaduw geeft en de lucht zuivert, en in de winter het licht gewoon doorlaat
• Zuivering van het afvalwater van een gebouw door bakken met waterzuiverende planten die aan de gevel hangen.
• Het vensterrecht: het recht van huurders om dat deel van de gevel, dat ze uit het raam leunend kunnen bereiken, naar eigen smaak te veranderen.

Naast het ontwerpen van nieuwe gebouwen legde Hundertwasser zich toe op de radicale verandering van bestaande gebouwen. Deze verbouwingen gaven hem de bijnaam “gebouwendokter”.  Een bijzonder voorbeeld hiervan kan je ook in Wenen zien (en bevond zich in de buurt van ons hotel), nl de Afvalverbrandings- en stadsverwarmings-centrale Spittelau (1992)

In de buurt van het Hundertwasserhaus bevindt zich ook het Museum Hundertwasser. Wij beperkten ons tot het bekijken van de buitengevel omdat het gesprek en de film in het Hundertwasserhaus ons eigenlijk al heel wat hadden verteld over het leven en werk van de man (maar ‘t was wel de moeite van het ommetje waard).

Het enige souvenir dat we trouwens meebrachten uit Wenen kwam uit het koffiehuis in het Hundertwassergebouw: een mooie gerecycleerde koffietas gemaakt uit koffiegruis! Hundertwasser zou er waarschijnlijk ook zelf heel graag zijn koffie uit gedronken hebben 😉