Het stond al een tijdje op onze bucketlist en dit voorjaar kwam het er van: een reisje naar Wenen. De komende blogposts zullen bijgevolg een terugkerend onderwerp hebben, zij het met verschillende thema’s 😉
Om te beginnen een oplijsting van een aantal weetjes, vaststellingen, …

Wij gingen met de wagen richting Wenen en deden dat in 2 etappes, in de heenreis via Duitsland, met een tussenstop in Nürnberg, terugkeren deden we via Frankrijk, met een tussenstop in Mulhouse, omdat we tijdens deze reis ook een bezoekje wilden brengen aan het Vitrahuis.

Autorijden in Duitsland is toch een ‘andere’ ervaring: veel sneller maar ook veel gedisciplineerder. Waar het kan, wordt er stevig doorgereden, lees: 130 km/u op het eerste baanvak, wij meestal aan ca 145 km/u op het tweede en dan werden we nog ‘vlotjes’ voorbijgevlogen door de echt snelle jongens op het derde baanvak.
Waar het trager moet, daar houdt men zich ook heel netjes aan de snelheidsbeperking (80km/u is 80 km/u ook al vraag je je soms af waarom dat überhaupt nodig is).
De stukken met 2 rijstroken, want die zijn er ook, kunnen al eens vervelend zijn wanneer er toch een vrachtwagen probeert voorbij te steken maar op zondag heb je daar alvast geen last van want dan staat het vrachtverkeer grotendeels aan de kant (net zoals in Frankrijk).
Bij trager verkeer op versmalde rijstroken wegens werfzone ontstaat er spontaan blokrijden, je wisselt niet (of nauwelijks) van rijstrook en de vrachtwagens/ bestelwagens/ carvans etc blijven allemaal netjes rechts rijden.
Op de Duitse snelwegen staat geen verlichting (maar aangezien wij overdag reden, hadden we daar gelukkig geen last van), op de Oostenrijkse ook niet trouwens en op de Franse eigenlijk ook maar weinig (maar dat wisten we al).

Toiletbezoek langs de snelwegen is betalend: in Duitsland 70 eurocent, in Oostenrijk een halve euro. Je krijgt er wel heel propere toiletten voor in de plaats en een voucher van 50 cent om te gebruiken in de bijhorende winkel. Je hebt dus wel best een beetje kleingeld bij de hand (al kon je in Duitsland ook digitaal betalen). In Frankrijk is een sanitaire stop meestal gratis maar soms ook iets minder netjes (en de toiletten standaard zonder WC-bril).

Langs de snelwegen in Duitsland viel het mij verder op dat
er ook duchtig bomen gehakt worden (beroepsmisvorming zeker om daar op te letten?),
staan er regelmatig precies uitkijktorentjes/hutjes in het veld,
hebben veel kerkjes een Zwiebelturm (ajuinvormige toren),
vind je er heel wat velden vol zonnepanelen (de windmolens vind je er sowieso al vaker dan bij ons).

Logeren deden we 3 keer bij de Accorgroep, in Nürnberg bij Novotel Bahnhof, een echte topper qua comfort, inclusief zwembad en fitness op de bovenste verdieping en een ontbijtbuffet om u tegen te zeggen (ze bakten er bv zelfs verse omeletjes met toppings naar keuze) en een eigen parking (toch een gemak).
In Wenen boekten we de Ibis Styles Wien City waar we met de autolift naar de parking in de kelder werden gebracht (beetje bizar zo de eerste keer), met een heel ruime en kleurrijke kamer en zowaar zelfs een smartphone ter beschikking om mee te nemen (gratis lokaal bellen, speeddial naar hotel en gratis data om mobiel te surfen), toch wel een mooi extraatje. Ook hier een mooi en ruim ontbijt, al was de eetruimte ietwat aan de krappe kant.

In Mulhouse sliepen we een nachtje in de Ibis Styles Centre Gare. Je kan er parkeren in de publieke parking waarbij je even heel goed moet kijken om er te geraken en ter plekke de bordjes met verwijzing naar het hotel te vinden maar uiteindelijk een zeer ruime zone met voorbehouden plaatsen voor de hotelgasten. Een zeer warme ontvangst aan de balie waar we spontaan een tas koffie/thee en een croissant aangeboden krijgen wanneer we vertellen dat we er een lange rit van 900 km op hebben zitten. De kamer is kleiner dan de vorige en iets gehoriger maar het ontbijt is OK en we klagen zeker niet.

Het vervolg lees je binnenkort.