Tag archieven: Gallo-Romeins museum

Over gladiatoren

Vorig jaar bezochten wij voor het eerst samen Tongeren en het Gallo-Romeins museum. Dat is ons toen ongelooflijk bevallen maar daar schreef ik al eerder over. Toen we heel wat positieve reviews lazen over de nieuwe tijdelijke tentoonstelling, gladiatoren – helden van het Colosseum, besloten we andermaal richting Tongeren te rijden. Deze keer geen meerdaags verblijf maar een daguitstap. Paasvakantie en bouwverlof zijnde was het een stuk rustiger op de weg en stonden we op minder dan twee uur rijden op onze bestemming. We besloten enkel een bezoek te brengen aan de tijdelijke tentoonstelling maar we waren duidelijk niet de enigen die nog gauw in de laatste week een bezoek hadden ingepland. Het was even zoeken om niet ‘ingesloten’ te zitten tussen groepen bezoekers maar uiteindelijk lukte het wel. De tentoonstelling is opnieuw met veel zorg en kunde opgebouwd. Mooi is hoe de nauwe samenwerking met het Colosseum in Rome letterlijk in beeld wordt gebracht door videofilmpjes waarin de Italiaanse directrice aan het woord komt. Ze gidst de bezoekers letterlijk doorheen de tentoonstelling.

De Romeinse cultuur is voor mij zeker geen volledige onbekende, maar toch heb ik nog heel wat opgestoken. Ik had er bv nog nooit bij stilgestaan dat er zoveel verschillende soorten gladiatoren waren en dat je slechts tot één type wordt opgeleid en dat gladiatoren van hetzelfde type zelden tot nooit tegen elkaar strijden. Ik wist dat er (wilde en tamme) dieren gebruikt werden, maar niet dat er voor deze gevechten zoveel exemplaren (olifanten, leeuwen, antilopes, giraffen, tijgers, …) gevangen werden dat bepaalde soorten bijna met uitsterven bedreigd werden (heel wat dieren geraakten zelfs nooit in de arena omdat ze de overtocht op zee al niet overleefden). Dat het Colosseum in Rome pas later zo genoemd werd en dat het tijdens de Romeinse tijd gewoon het amfitheater van de keizer heette enz….
Wanneer je op een grote landkaart alle locaties ziet waar ooit een amfitheater stond, dan ga je pas echt beseffen hoe sterk dit aspect van de Romeinse cultuur doorgedrongen was in alle uithoeken van het eens zo grote rijk.

WP_20160329_11_22_25_Pro WP_20160329_12_20_40_Pro

Over het Colosseum kom je in een aparte ruimte via een mooie maquette en verschillende digitale schermen heel wat meer te weten (maar daar was het op dat moment zo druk dat we er iets sneller voorbij gingen en voor een intermezzo kozen).
Halfweg de tentoonstelling was er opnieuw een creatief atelier voor de kinderen. Deze keer konden ze een gladiatorenhelm in elkaar knutselen of een drinkbeker (glas) voorzien van passende motieven. Maya koos voor dit laatste, selecteerde 2 dierenfiguren (een vechtende gladiator zag ze niet meteen zitten), stak ze in het glas en tekende met speciale glasstiften de figuur over. Vervolgens nog een extra motiefje boven- en onderaan op het glas, even laten drogen en klaar!

WP_20160329_11_59_16_Pro WP_20160402_20_07_42_Pro

De tentoonstelling bouwt geleidelijk op naar een bepaald climax. Meer naar het einde vind je de meest sprekende stukken (waarvan er sommige voor het eerst Rome verlieten) en de levensgrote wassen beelden van de gladiatoren. Om af te sluiten kom je in een donkere ruimte, door een koptelefoon hoor je gekletter van zwaarden, het gebrul van dieren, het gejoel en applaus van het publiek. Op grote schermen worden eenvoudige, suggestieve tekeningen geprojecteerd van dieren en gladiatoren, op de grond projecties van mozaïeken met verwijzingen naar gladiatorengevechten. Alvorens de tentoonstelling te verlaten word je zo als bezoeker nog even ondergedompeld in de sfeer van de arena. Een originele en knappe afsluiter van andermaal een geslaagde tentoonstelling.

WP_20160329_11_22_25_Pro WP_20160329_12_38_29_Pro

Omdat het museumrestaurant volzet is, besluiten we in de stad iets te eten en er nog even een wandeling te maken. Een stadsplannetje dat we van het internet plukten, voert ons nog langs de resten van de oude Romeinse omwalling en naar de gedeeltelijke reconstructie van een Romeinse tempel waarvan nog archeologische sporen teruggevonden zijn. Allemaal resten van een glorierijk verleden en ook de moeite om eens te bekijken. Doorheen de stad lopen trouwens een aantal wandellussen (Mijlpaalroute) die je langs oude sites en belangrijke monumenten in de stad voert (op de grond gemarkeerd met een M in verschillende kleuren). Een stevige regenvlaag deed ons echter snel naar de wagen terugkeren.

Tempelcomplex WP_20160329_15_03_09_Pro

Omdat we de vorige keer ook al een stukje van Tongeren verkenden, besloten we nog even halt te houden in het nabijgelegen Sint-Truiden. Het zonnetje zorgde ervoor dat onze broekspijpen snel weer opdroogden. De markt was in volle heraanleg maar dat weerhield er ons niet van om toch de stadskern kort te verkennen. Het moet gezegd, Sint-Truiden is zeker ook de moeite waard om eens halt te houden. Kerken in verschillende stijlen, zowaar ook een Sint-Maarten (Martinus)kerk, de restanten van een grote abdij met een toren die je nog kan beklimmen en je een uitzicht over de omgeving biedt (wij waren net te laat voor een bezoek), mooie huizen in diverse architecturale stijlen, ook enkele mooie winkelstraten, … Wij stapten er nog een horecazaak binnen voor een koffie en een pannenkoek/wafel en ik kwam er zowaar een oud-collega tegen, van toeval gesproken!

Terwijl de avondzon langzaam begon te dalen, reden wij met een goed gevoel van Limburg terug naar Gent. Voorwaar een fijne daguitstap!

 

Tweedaagse in Limburg: dag 2 – Tongeren

Onze tweede dag in Limburg startte relatief vroeg voor een vakantiedag. Rond een uur of acht bleek iedereen wakker en een dik half uur later trokken we richting ontbijtzaal waar we smulden van het buffet met verschillende broodjes en koffiekoeken, verse fruitsla, yoghurt, muesli, gebakken spek, roerei, worstjes, … Uitgebreid ontbijt kan ons uitermate bekoren, zeker wanneer we gewoon mogen aanschuiven 🙂 Daarna koffers pakken, uitchecken en met de wagen richting Tongeren. We hadden geen haast en hielden ons netjes aan de snelheidsbeperking van 70 km per uur op een steenweg waar er wellicht vaak veel sneller gereden wordt. We genoten van het uitzicht en maakten ons de bedenking dat we misschien toch nog eens zouden moeten terugkeren, wat later op het jaar wanneer alles mooi groen en in bloei zou staan.

Met de zon in ons gezicht liepen we door Tongeren centrum, meer bepaald richting museum. Het was er al behoorlijk druk maar het gebouw kon die grote hoeveelheid mensen wel aan zo bleek. We kochten een kaartje voor de tijdelijke én de vaste tentoonstelling (en kregen nog een mooie korting als lid van de Gezinsbond). Aan een apart tafeltje konden we de zoektocht van Vlieg meenemen en we keken ook meteen hoe het zat met de archeologieworkshops voor kinderen. Omdat we er geen idee van hadden hoe lang we in het museum zouden rondlopen, kozen we voor de eerste sessie om 13u30.

Vervolgens trokken we eerst naar de benedenverdieping voor de duidelijk heel populaire tentoonstelling over de Vikingen. De audioguides hadden aangepaste teksten voor groot en klein, mooi meegenomen dat er zoveel aandacht was voor jonge museumbezoekers. Bij de start meteen een mooie video-opstelling die de diversiteit van de Vikingen duidelijk in de kijker wou stellen. Verschillende schermen die in één ruimte hangen in verschillende richtingen en die hetzelfde verhaal vertellen maar met andere beelden, niet eenvoudig om uit te leggen maar heel mooi om te bekijken. De geluiden van de ruisende zee en de muziek zorgden er mee voor dat je als het ware in de leefwereld van de Vikingen werd getrokken.

Daarna volgde een heel uitgebreid parcours met veel bekende maar nog veel meer minder bekende info over het leven van de Vikingen. Wist je bv. dat zij zichzelf geen Vikingen noemden en dat iemand ‘op Viking’ (op tocht) ging? Dat ze schitterende juwelenmakers waren? Dat hun godenwereld behoorlijk complex in elkaar zat (en een duidelijke inspiratiebron geweest is voor Lord of the Rings van Tolkien)? Dat Vikingen helemaal niet rondliepen met een helm waarop horens stonden? Eigenlijk zijn er nog veel zaken waar we niet zo heel veel over weten. Artefacten, reconstructies, foto’s, afbeeldingen, interactieve schermen, originele opstellingen… allemaal uitermate boeiend en afwisselend.

Halfweg bleek er trouwens ook nog een zaaltje te zijn waar kinderen werden uitgenodigd om deel te nemen aan een workshop. Ze konden er een zwaard, een ketting of een drakkar maken. Ook die workshop was uitermate goed uitgewerkt. Er waren begeleiders maar ook schermen waarop instructiefilmpjes getoond werden over hoe je aan de slag moest gaan. Ideaal als tussendoortje wanneer het allemaal een beetje veel wordt voor de jonge bezoekers en ze wel aan een verzetje toe zijn 😉

Uiteindelijk liepen we pakweg 2,5 uur beneden rond en was het al bijna tijd voor de archeologieworkshop. De jonge archeologen in de dop kregen een woordje uitleg en mochten dan meteen aan de slag. Elk groepje mocht drie artefacten opgraven, heel voorzichtig met een schepje en een borstel, deze natekenen op millimeterpapier en de originelen vervolgens in de tentoonstelling gaan zoeken wat het werkelijk was. Eens de voorwerpen gevonden en de juiste benaming genoteerd, kregen de kandidaat wetenschappertjes hun eigen diploma van archeoloog voor één dag.

En zo gingen we op pad in de permanente tentoonstelling, drie verdiepingen geschiedenis over de omgeving van Tongeren, van de Neandertalers tot en met het einde van het Romeinse rijk met heel wat te verkennen voor jong en ouder. Tussendoor werd immers ook nog de opdracht van Vlieg uitgevoerd: een tiental items vinden in de tentoonstelling en dan kijken welke van de 3 foto’s van het item in kwestie een exacte kopie is van het origineel. De selectie van de juiste foto’s levert een reeks letters op waarmee je een zin kan maken. De juiste zin levert ook nog een klein presentje op. Heel veel werk dus voor de jonge bezoeker, maar dat komt goed uit, zeker wanneer je iemand in je gezelschap hebt die wild enthousiast is en echt wel alles wil lezen wat er te lezen valt 🙂

Uiteindelijk is het vier uur wanneer alles gelezen is en alle opdrachten uitgevoerd zijn. Gelukkig hadden we deze morgen extra uitgebreid ontbeten zodat we nog maar net een beetje een lege maag begonnen te krijgen. In het museumrestaurant stond menig lekkers op het menu en dat lieten we ons met plezier smaken.

Als afsluiter maakten we nog even een korte wandeling doorheen een stukje van het historisch centrum en dan zaten onze twee dagen in Limburg er op. Het waren twee leuke dagen, heel gezellig en ontspannen. Ik vermoed dat er in de toekomst nog wel meer van dergelijke uitjes zullen volgen want we hebben er alle drie van genoten.