Tijdens de herfstvakantie besloten wij twee dagen naar Noord-Frankrijk te gaan: beetje de omgeving verkennen én een bezoekje brengen aan Nausicaa in Boulogne-sur-mer (maar dat is voor een volgende blogpost 😉 )
De eerste dag (die volgens het weerbericht de zonnigste zou worden) besloten we een aantal stadjes en plekken in de omgeving te verkennen, een beetje ‘hop on hof off’ als het ware, maar dan met de wagen 🙂
Onze eerste stop werd Saint-Omer (of Sint-Omaars in het Nederlands). We parkeerden er aan de rand (in de buurt van het station dat volop gerenoveerd werd en er echt wel knap uit zag) en maakten een wandeling doorheen de stad, langs kleine kanaaltjes waar het in de middeleeuwen bruiste van handelsactiviteiten.
We liepen er o.a. langs het stedelijk administratief centrum (in een voormalig hospitaalgebouw), langs de Gotische Onze-Lieve-Vrouwekathedraal, de eerder vervallen Saint-Sépulcrekerk (die een link heeft met de tempeliers) en de restanten van de Saint-Bertinusabdij waarrond de stad ontstaan is in 7de eeuw.
Van de abdij blijft niet zo heel veel meer over maar in het park er rond wordt een suggestie gegeven van hoe groot de abdij ooit was (beetje jammer wel van de geparkeerde auto’s en bestelwagens zo vlak bij de ruïne, ze namen het zicht een stuk weg).
Na Saint-Omer reden we door naar Calais voor een volgende stop. De stad is vooral bekend van de tunnel onder de Noordzee (en helaas ook van de vele migranten). Calais, momenteel de grootste stad in de regio, ontstond in de middeleeuwen als vissersgehucht. De plaats groeide uit en bleek van strategisch belang. Calais werd in het begin van de Tweede Wereldoorlog in mei 1940 zwaar gebombardeerd. Omdat de Duitsers op deze plek een invasie verwachtten, bouwden ze hier verdedigingswerken.
We lieten de winkelstraten voor wat ze waren en wandelden langs de oude vissershaven en de vuurtoren, langs het bijzondere stadhuis met belfort, de oude uitkijktoren (Tour du Guet) en de Eglise Notre-Dame (beide uit de 13de eeuw). In het park Richelieu, vlakbij onze parkeerplek, staat een bijzonder gedenkteken voor WOII met 2 reuzegrote standbeelden van Winston Churchill (inclusief sigaar) en Generaal De Gaulle.
We besloten er iets kleins te eten in een klein cafeetje dat nog de typische sfeer van weleer had en waar de aanwezige gasten (duidelijk vaste klanten) ons allemaal vriendelijk welkom heetten.
Na Calais reden we door naar Cap Blanc-Nez. De plaatsnamen in deze streek verwijzen vaak naar het Middelnederlands. De verfransing gebeurde tussen de 15de en de 17de eeuw. Blackenest is een benaming van de kaap die in geschriften uit de 16de eeuw wordt teruggevonden waarbij black verwijst naar het oudnederlandse woord blanka wat zoveel als helder of blank betekent. Nest verwijst naar nessa wat vooruitstekend stuk land in water betekent (met dank aan Wikipedia voor dit weetje).
Voor een ‘echte’ wandeling was er geen tijd, die zou immers meerdere uren duren en aangezien de dagen in november vrij kort zijn…, maar een korte sightseeing dat lukte uiteraard wel 😉 Op de parking heel veel wagens met Belgische nummerplaat. Deze streek ligt op amper 2 uur rijden van Vlaanderen, perfect inpasbaar dus voor een daguitstap bij mooi weer.
We genoten van het zicht op de omgeving (al was het niet helemaal helder weer), vertelden Maya een beetje over de vele bombardementen die hun sporen nalieten in het landschap (iets wat zij niet zo leuk vond om te horen), genoten van het uitzicht en reden toen weer verder naar onze volgende bestemming, Le Touquet.
Le Touquet-Paris-Plage, zoals de stad officieel heet (en ik die dacht dat Paris-Plage er gewoon ‘in de volksmond’ bij werd vermeld, niet dus), telt pakweg 6000 inwoners maar ontvangt er in de zomer op topdagen gemakkelijk 250.000! De oorspronkelijke naam van de stad in het Nederlands was blijkbaar Het Hoekske 😉
Op deze zonnige najaarsdag viel het in Le Touquet heel goed mee qua drukte. Behoorlijk wat volk, maar geen probleem om een parkeerplekje te vinden vlakbij het strand en nog gratis ook (laagseizoen). Le Touquet houdt een beetje het midden tussen Knokke en De Haan als je het ons vraagt. Een mondaine badstad met nog heel wat mooie huizen. Een bosrijke omgeving, duidelijk ook een gebied voor paardenliefhebbers.
We genoten van onze strandwandeling langs de kustlijn, de zonnestralen in ons gezicht, de leuke, kleurrijke strandcabines ….
In de winkelstraten zowel high end als mainstream winkels, leuke huisjes in de zijstraten, een overdekte markt… In een fijne koffiebar besloten voor een koffie/latte en een gebakje te gaan, de scones smaakten alvast heerlijk 😉
Omdat de invallende duisternis het moeilijk maakte om nog veel te zien van de omgeving, wandelden we terug naar de wagen en reden naar ons hotel in Boulogne-sur-mer (die Franse wegen in volle duisternis, het blijft toch wennen).
Onze eerste dag was in elk geval meer dan geslaagd.