Tag archieven: OdeGand

Weekend in beeld

Veel werk de laatste tijd, ook in het weekend, en dus weinig tijd om te schrijven maar dat betekent niet dat er hier geen dingen te vertellen vallen. Van het afgelopen weekend dan maar een kort verslag in beelden.

Op zaterdag werd in Torhout het nieuwe speelbos-overstromingsgebied in Groenhove geopend en de nieuwe naam (Torwoud) bekend gemaakt. Door de combinatie van speelbos en overstromingsgebied was er veel meer mogelijk qua inrichting: meer ruimte en ook meer variatie. Door het uitgraven van overstromingsbekkens was er grond om speelheuvels aan te leggen en er kwam ook een kleiner bekken, ideaal om aan en in het water te spelen. Er was veel volk en iedereen was erg enthousiast. Ben je in de buurt, dan zou ik deze plek echt wel durven aanraden om even langs te gaan. Er werd zelfs een klein strandje aangelegd en er is een hele grote (lange) picknicktafel. Het vlonderpad over het water en de natuurlijke speelelementen zullen ongetwijfeld nog in heel wat fotoshoots opduiken 😉

’s Avonds trokken we met ons drie nog even richting stadscentrum voor het slotconcert van OdeGand. Ik genoot er enorm van het optreden van Isolde Lasoen (menig kippenvel -moment met al die strijkers erbij). Ook de prestaties van de 2 koren (samen 80 man sterk) was best de moeite en ook het vuurwerk was opnieuw top.

Op zondag was het vooral recupereren (een migraine kwam even stokken in de wielen steken) en wat huishouden (de wasmachine deed haar werk en het merendeel ligt intussen alweer droog en gestreken in de kast). Ik spendeerde nog een uurtje of twee in de voortuin (wieden en herfstbladeren samen vegen, mijn rug vond dat welletjes). Om af te sluiten deed ik nog wat foodprepping voor de komende werkweek. De ovenschotel met bloemkool en hardgekookte eitjes staat alvast klaar voor morgenavond en we sloten het weekend af met wat tapas.

Verder schrijven aan het reisverslag en de uitstap tijdens openmonumentendag zal helaas voor een later moment zijn.

Cultuurmarkt en OdeGand

De start van het cultuurseizoen in Gent is altijd een beetje bijzonder want dat betekent meteen een groot muziekfestival in de binnenstad. De voorbije jaren kochten (of kregen) we tickets en maakten dan een (soms moeilijke) keuze uit de binnenvoorstellingen, dit jaar besloten we het bij de buitenactiviteiten te houden. We trokken in de latere namiddag richting Kouter en gingen snuisteren op de cultuurmarkt. We ontmoetten er vrienden en kennissen en verzamelden informatie over de nieuwe programma’s van cultuurhuizen en musea.

wp_20160917_17_13_09_pro

Tussendoor sprongen we in de Mageleinstraat eens binnen bij chocolatier CacaOh!. We kregen er een enthousiaste toelichting over de soorten bonen en de verwerking ervan in de verschillende chocoladesamenstellingen. De man vertelde ons hoe hij zelf in Zuid-Amerika op bezoek ging bij cacaoboeren daar. Tot onze vreugde mochten we ook proeven en ja hoor, zijn bittere variant met 80% cacao smaakte heerlijk zacht in vergelijking tot sommige andere soorten die we vroeger al proefden of kochten. We lieten ons dan ook verleiden tot de aankoop van een reep extra donkere chocolade en een reep witte met karamel en zout (ook al yummie).

We sprongen nog even binnen bij vrienden waar we meteen mochten blijven voor een lekkere hap. Na het eten trokken S. en A. nog mee met ons richting Graslei voor de avondvoorstelling van OdeGand. We genoten van de muziek en van de acrobatische en poëtische capriolen in de verte (we stonden wat ver, te ver voor mijn telefoon om foto’s van te maken maar goed genoeg om live mee te kunnen genieten). Als afsluiter andermaal een mooi en uitgebreid vuurwerk. De dochters hadden spijt dat de avond ‘nu al’ voorbij was maar de vermoeide mama’s vonden het meer dan welletjes en dus trokken we ‘moe maar voldaan’ zoals dat dan heet, elk naar onze eigen nestjes terug.

Odegand 2015

In september start het Festival van Vlaanderen traditioneel met Odegand in Gent. Al verschillende jaren houden wij die dag dan ook vrij om op muzikale ontdekkingstocht te gaan. Dit jaar zou voor de eerste keer Kids Odegand op dezelfde dag doorgaan onder de Stadshal. We waren er dus gerust op dat ook onze bijna tiener zich wel zou amuseren.
We vertrokken tijdig met de fiets richting centrum en namen ook een regenjas mee aangezien de weersvoorspellingen niet zo schitterend waren, plus een dekentje voor extra warmte ’s avonds. Het avondprogramma wilden we immers zeker niet missen en opblijven tot pakweg middernacht is ook voor de jongste geen probleem meer.

We ruilden onze tickets voor een pasje aan het infopunt op het Sint-Baafsplein en gingen meteen in de rij staan voor de eerste voorstelling van de Brussels Philharmonic in de Sint-Baafskathedraal. Aangezien er daar heel veel stoeltjes staan mochten we al gauw binnen (kwestie van iedereen vlot gezeten te krijgen en toch op tijd te kunnen beginnen) en konden daar rustig wachten tot het half twee was. Ondertussen vertelde ik dochterlief dat ze op een best bijzondere stoel zat, nl. de .03 van Maarten Van Severen. Ook een geïnteresseerde dame aan mijn andere zijde luisterde met plezier naar mijn verhaal over de nieuwe tentoonstelling in het Designmuseum.
Het moet gezegd dat de muziek schitterend klonk, een streling voor het oor. De kwaliteit van de muzikanten staat uiteraard buiten kijf, maar ik werd ook aangenaam verrast door de mooie akoestiek in de kathedraal (voor zover mijn ongeoefend oor dat kan inschatten want ik ben verre van muzikaal getalenteerd).

IMG_1039

Van de Sint-Baafskathedraal trokken we naar de Stadshal voor een vleugje kinderplezier al vonden we dat ook al onderweg met Concert’eau van Cie Aquacoustique, nog een flard Bollylicious en de Singhing sisters.

IMG_1044 IMG_1043 IMG_1054 IMG_1053

Aan de stadshal waren we net op tijd voor een poëtische koorddans van Les Chaussons Rouges. Gelukkig beperkte de regen zich tot enkele druppels zodat de dames toch hun act konden brengen, de muzikanten hielden het helemaal droog dankzij twee grote paraplu’s.

IMG_1048 IMG_1049 IMG_1051 IMG_1052

Wij hielden even schuil onder de hal en schoven dan maar meteen aan bij de grimestand. Verder viel er niet zo heel veel te beleven (een vertelcaravan, een springkasteel, infostand van Unicef), persoonlijk had ik daar toch nog niet iets meer animatie verwacht maar de gigantische vogel van Compagnie Paris Bénarès was net ergens anders op wandel en de superhelden van De Genoten waren ook even verdwenen dus misschien was onze indruk niet helemaal correct.

Voor het tweede binnenoptreden trokken we naar de Miryzaal in het conservatorium. Daar begeesterde de jong Franse cellist Edgard Moreau (nog maar 21 jaar vertelde de programmabrochure ons!) het publiek samen met Pierre-Yves Hodique op de piano. Met een gemak dat bijna nonchalant aandoet speelde hij op een virtuoze manier stukken waar je met open mond zit naar te kijken en te luisteren. De strijkstok huppelde nu eens over de snaren als een dartel jong veulen en gleed dan weer tot in de diepste klankkleuren waarvan ik me amper kon voorstellen dat die allemaal uit hetzelfde instrument kon komen. Aan het einde van de voorstelling bedankte het publiek dat jonge muzikant dan ook met een staande ovatie.

IMG_1056                IMG_1057

Wij besloten gauw nog een kijkje te nemen op de Cultuurmarkt, verzamelden nog wat info voor het nieuwe cultuurseizoen en wat lekkers (stukje vers fruit, bakje popcorn, sommige organisaties en instellingen doen erg hun best om het publiek te lokken en het werkte 🙂 ), we gingen langs bij vrienden en bekenden, …

WP_20150912_019       WP_20150912_020

Voor onze laatste voorstelling hoopten we een zitje te bemachtigen in de opera maar we waren duidelijk niet de enigen en algauw werd duidelijk dat het niet zou lukken. Voor het koppel achter ons in de rij duidelijk een ontgoocheling want ook de vorige voorstelling waren ze op een volle zaal gebotst ondanks een uur vooraf aanschuiven in de file. Misschien toch de moeite van het overwegen waard om eens een digitaal reservatiesysteem uit te werken zodat mensen minder nodeloos moeten aanschuiven?

We gingen dan maar iets drinken bij het Paard van Troje, waar ze duidelijk een overload aan klanten te verwerken hadden gekregen en er helaas geen lekkers meer voor bij de koffie is. We fietsten nog even naar de Portus Gandae voor een blik op de historische vloot die daar aangemeerd lagen en trokken dan naar onze vrienden waar we pizza aten en vervolgens met plooistoeltjes en extra regencapes richting Graslei trokken. Ondanks de regen was er heel veel volk komen opdagen maar we konden ons nog op een goede plek installeren en maakten het ons gezellig. De capes hielden de regen tegen en nadat alle VIPS gepasseerd waren, kregen we nog wat extra zitruimte. De twee jongsten installeerden zich op de kaaimuren en hadden genoeg aan elkaar. De moeders bleven in het gezelschap van de tienermeiden zitten. Eigenlijk voelden we ons ook best een beetje VIP: we zaten in een zeteltje, luisterden naar mooie tangomuziek, hadden onze eigen bubbels bij en dat alles met best een goed uitzicht op het podium en het scherm.

IMG_1062      IMG_1060

De regen leek wat stokken in de wielen te gaan steken maar met een kwartiertje vertraging startte ook het vervolg van het avondprogramma: de originele uitvoering van de musical West Side Story. S. en ik genoten met volle teugen van de muziek en zongen zachtjes mee. De dansers deden zeker hun best en sommige stukken waren knap al misten we wat de dynamiek hier en daar zoals die in onze herinnering toch nog sterker naar voor komt in de film. En dan was er uiteraard nog een knallend vuurwerk om het geheel in schoonheid af te sluiten. Moe maar voldoen keerden we terug naar huis, blij dat we er weer bij mochten zijn.

IMG_1064 IMG_1065

OdeGand 2014

Het lijkt alweer even geleden maar vorig weekend mochten wij terug deelnemen aan OdeGand. Tickets in ruil voor een artikel op Gentblogt, ik vind dat een mooie deal. Voorzien van ons programma, een notitieboekje en een fototoestel trokken we op pad. Het weer zat ongelooflijk mee: niet te koud (eigenlijk zelfs warm in de namiddag) met een stralende zon, het kan slechter.
Het programma was schitterend, in overeenstemming met het weer, en we genoten met volle teugen. We hadden onze keuze zo gemaakt dat het ook voor Maya een fijne dag zou worden. Voorstellingen met een iets hoger entertainmentgehalte en niet te zwaar op de hand. We keken en luisterden naar Puddels Pity Party in het NTG, lachten ons een breuk met Morocco in het Capitol en genoten van het hemels stemgeluid van de zes zusjes van Binti. Een verslag hiervan lees je op Gentblogt.
Ik voeg er hier nog enkele geluidsfragmenten aan toe zodat je nog een beetje meer kan meegenieten.

Ook de avondvoorstelling kon ons bekoren. Eerst lekker meeswingen met de Vipers Rythm Band. Bij de klassieke stukken konden we fragmenten herkennen uit het Dierencarnaval van Saint-Saëns (Maya heeft er een mooi boek van, gekocht in Amsterdam: de muziekstukken worden er in afgewisseld met passende gedichten verteld door Ivo De Wijs). Ook Puddles Pity Party kwam nog even langs evenals tenor Thomas Blondell. Topact van de avond was voor velen ongetwijfeld Flip Kowlier. Zijn muziek uitgevoerd door een groot klassiek orkest, het was een unieke ervaring en bijzonder geslaagd. En omdat de avond op zich al zoveel op het programma staan had, schreef ik meteen nog een tweede artikel voor Gentblogt. Voor meer tekst en beeld kan je daar terecht.

Ik geef hier ook nog enkele filmpjes mee: het beeld stelt helaas niet zoveel voor maar de klankkwaliteit is vrij goed voor een telefoonfilmpje. Het geeft je zeker een gedacht van hoe het is geweest.

Het vuurwerk was de ultieme afsluiter van een heerlijke dag vol muzikale belevenissen. Wij kijken alvast uit naar de versie van 2015!

IMG_9579 IMG_9639