Tag archieven: Oude Kalevallei

Op stap in de Kalevallei

In september trokken we op enkele dagen tijd 2 keer naar de vallei van de Oude Kale. Op een uitzonderlijk warme septemberwoensdag – wanneer de thermometer vlotjes richting 30°C liep – haalden we de fietsen van stal en reden via Mariakerke naar Vinderhoute (langs het kanaal) en vervolgens door een stukje Kalevallei richting Nevele/Merendree naar Luchteren/Drongen en zo terug naar Gent.
We hielden halt aan een schattig boerderijtje waarvan ik wist dat je er soms wel wat kon drinken of een ijsje eten. De plek kreeg intussen een iets professionelere uitbouw: er kwamen meer tafeltjes, uitgebreider openingsuren én de mogelijkheid om er iets te eten (en ze maakten een Facebookpagina). We hielden het die namiddag bij een huisgemaakte vlierbloesemlimonade en een frisdrank maar besloten toen al dat we zeker eens zouden terugkeren om iets van de kaart te proberen.

De zondag nadien trokken we opnieuw die richting uit: Maya ging naar de kidsdag van PonyConnect en wij besloten een wandeling te maken in de Kalevallei. We parkeerden de wagen aan het kerkhof van Lovendegem, vlakbij de Van Vlaenderensmolen. Deze Vinderhoutse lus is niet zo lang maar voert je wel bijna volledig langs onverharde paden tussen de weilanden en akkers. Het werd een heel rustige wandeling zonder veel tegenliggers: enkel ter hoogte van de nieuwe picknickplek passeerde ons een ruiter en op het pad zelf enkele keren een fietser en 2 mountainbikers. Die fietsers zouden er eigenlijk niet mogen zijn maar doordat aan twee poortjes de prikkeldraad is doorgeknipt, is er zo toch een sluiproute voor fietsers bijgekomen. Aangezien de fietsers heel vriendelijk en galant waren, maakte ik er maar geen opmerking over. Wederzijds respect brengt uiteindelijk meer op dan gesakker en we hadden er ook niet echt last van (al kan ik me voorstellen dat het op drukke momenten wel anders is).

Afgaande op het foldertje van Natuurpunt dat we bij hadden, besloten we er nog een extra lusje bij te nemen. Dat extra rode lusje bleek ietwat avontuurlijker te zijn, vooral omdat de route niet volledig gevolgd kon worden. Een stuk van het pad, langs de Molenmeers was volledig dichtgegroeid en dus kozen we voor de weg doorheen het natuurgebiedje waar we plots met 3 (weliswaar heel rustige) Galloway-runderen geconfronteerd werden. Er was echter geen uitgang te zien (of we hebben ergens over een hekken heengekeken) en dus kropen we over de prikkeldraad naar de volgende weide maar bleken toen, afgaand op het plannetje, aan de andere kant van de waterloop te zitten. We besloten toch even verder te exploreren en ontdekten een nieuw pad in aanleg, langs een ontginningsput (wellicht de Zuurhoek), dat echter ook eindigde in weilanden. Aangezien er in sommige weiden ook koeien liepen, besloten we daar toch niet over de draden te kruipen maar een beetje op onze stappen terug te keren. We kropen door een nadarhekken naar de openbare weg, wandelden langs een groot kasteeldomein (kasteel van Vinderhoute) en uiteindelijk terug naar onze parkeerplaats.

Het middaguur was intussen ruimschoots bereikt en dus trokken we naar eethuis De Oude Kale voor een aperitief en een lunch. De grijze lucht ruimde intussen steeds meer plaats aan de zon en het was er andermaal heerlijk toeven in de tuin tussen de fruitbomen. Geen fancy toestanden hier maar eenvoudige tafeltjes in het gras. Wie iets te eten bestelt, krijgt een papieren nap en gerechten geserveerd op leuke retro borden. De wederhelft ging voor een klassieke cava, ik voor de cava met vlierbloesem en verse munt (best lekker). Daarna ging hij voor de groentetaart met een slaatje en een Vedett, ik koos de pasta met kaassaus en hesp ‘van de chef’ (met extra schijfjes tomaat, stukjes broccoli en hardgekookte eitjes) en een glas water. De groentetaart werd gesmaakt, de pasta was uitermate lekker: geen bloemige witte saus maar échte kaassaus, mét een korstje. Om af te sluiten namen we beide nog een cappuccino (het was een Belgische, met slagroom, niet met melkschuim, maar dat paste hier eigenlijk wel). Met een rekening van 45 euro in totaal vonden wij dit dik in orde en zeker een aanrader voor wie graag eens in een landelijk kader tafelt.

Extra info over de inrichtingswerken die uitgevoerd werden in de Kalevallei lees je hier. De officiële uitgebreide wandelfolder van Toerisme Oost-Vlaanderen kan je o.a. hier aankopen of er gewoon gratis de kaart downloaden als pdf of gpx-bestand (voor GPS).
Wij hebben alvast genoten van onze uitstap, benieuwd of dit ook jou zou kunnen bekoren. Laat het me gerust eens weten 🙂

Op wandel in de Oude Kalevallei

Het afgelopen weekend was niet meteen het meest prachtige maar we besloten toch onze wandelschoenen aan te trekken. Op zaterdag trokken we rond in ons geliefde Gent en hebben er enkele nieuwe winkels ontdekt (maar niets gekocht, want we deden van window shopping). Op zondag trokken we onze laarzen aan voor een wandeling ‘op den buiten’. Nadat we dochterlief hadden afgeleverd voor een dagje paardrijden bij Pony Connect, verkenden wij intussen de vallei van de Oude Kale.

WP_20150315_002

Ook al zat het weer wat tegen – donkergrijze wolken waaruit zo nu en dan nog enkele druppels vielen en een nogal schrale wind -we lieten het niet aan ons hart komen. We volgden de wandelbordjes van de groene route en misten er eentje waardoor we een extra lus maakten maar we hadden tijd dus dat gaf niet echt. Uiteindelijk hebben we toch een dikke 7 km gewandeld, in alle rust want op één ander koppel na kwamen we niemand tegen op onze tocht. Constante op onze wandeling waren de vele knotbomen in alle maten en groottes (de telefoonfoto’s zijn helaas nogal donker maar het was dan ook uitermate grijs).

WP_20150315_004 WP_20150315_003

De paden lagen er relatief goed bij al moesten we hier en daar toch nog even door de modder stappen, maar dat kan je wel verwachten bij een laarzenpad in de winter. We keren zeker nog eens terug wat later in het voorjaar, wanneer het zonnetje schijnt en alles frisgroen staat.
Zelf ook zin om dit stukje onbekend Meetjesland eens te ontdekken? Meer info i.v.m. de route en de folder vind je op de site van Toerisme Oost-Vlaanderen, meer info over het inrichtingsproject zelf lees je op de site van de Vlaamse Landmaatschappij.

WP_20150315_005