Tag archieven: Topwijvendag

Cloudy Oostende

Sinds we in 2016 een vrijgezellendag op pinksterzaterdag organiseerden in Oostende proberen we er jaarlijks nog steeds eens met (een deel van) dat gezelschap op uit te trekken. En omdat Oostende nu eenmaal heel vlot te bereiken is met de trein vanuit Gent en er altijd wel iets te beleven valt, trekken we doorgaans dezelfde richting uit. Beetje wandelen, wat cultuur opsnuiven, iets eten en drinken en vooral veel bijpraten, meer moet dat niet zijn 😉

Het weer zat een beetje tegen, maar dat kon de pret niet drukken. Na de trein namen we deze keer meteen de kusttram richting Oosteroever. Daar was een deel van ons gezelschap immers nog nooit geweest en zo kon er weer iets nieuws ontdekt worden. Met de nieuwe Crystalshipkaart bij de hand konden we sowieso al de streetart onderweg in de gaten houden en uiteraard moest die regelmatig op foto worden gezet (dat heb je wanneer een deel van het gezelschap actief is op de socials 😉 )

Zat het weer wat tegen, dan hadden we net geluk met een extra kunstevenementje en zo kwam het dat we een kunstgalerijtje binnenstapten, waar we heel vriendelijk ontvangen werden en uiteindelijk ook iets langer bleven om te genieten van een heerlijke kop foffie of thee (kwestie van dat regenbuitje aan ons voorbij te laten gaan).

Door het mindere weer waren er ook beduidend minder dagjestoeristen en moesten we niet lang aanschuiven voor een plekje over de gratis overzetboot.

Terug op de andere oever was het intussen tijd om naar onze lunchplek te gaan, in Bar Bristol op het Leopold I-plein. Vriendelijk ontvangen, leuke inrichting (al was het wel even wennen aan het rode licht in de toiletten, totaal ander sfeertje) en een mooie lunchformule (verplicht vanaf 5 personen, met minder kan je van de kaart kiezen).

Na een uitgebreide lunchbabbel besloten we toch nog even de benen te strekken en sprongen hier en daar nog even binnen, o.a. bij chocolatier Oliver Willems (die o.a. Ensorpralines ontwikkelde en nog veel meer lekkers in de vitrine had liggen).

Al wandelend op de dijk, langs de Venetiaanse galerijen, bleek het net de laatste weekend van de fototentoonstelling van Arno te zijn. Niet zo heel groot, maar wel met prachtige foto’s, heel verhalend en ook wel emotioneel. Duidelijk veel meer dan gewoon een reeks foto’s, zonder meer. Blij dat ik dit toch nog gezien heb.

De dag was weer veel te kort en Oostende had nog zoveel meer te bieden. Ik kijk al uit naar een volgend bezoek, want in Oostende ben ik intussen toch wel een stukje van mijn hart verloren.

Oostende verveelt niet

Twee jaar geleden zijn we iets begonnen, vorig jaar kwam er een vervolg, en dit jaar gingen we bijgevolg voor een derde keer op pad met een stel toffe madammen.
Het concept bleef behouden wegens geproefd en goedgekeurd: met de trein naar Oostende, picknick mee, veel lachen en wandelen, een brokje cultuur on the go en de avond afsluiten in een restaurantje.
Het weer zat een beetje tegen dit jaar: eentonig grijs en serieus friskes (10°C) maar we lieten het niet aan ons hart komen. De sfeer was vrolijk en ontspannend (de stressmeter van C. stond in geen tijden zo laag), de meeuwen in het park hielden hun manieren tijdens onze picknick.

De terraskes werden geruild voor een warm plekje en een koffie of theetje. Eerste ontdekking: Thee met een verhaal, vlak naast het toeristisch infopunt en met zicht op het casino. Klein en schattig theehuisje waar eigen thee (ook te koop via webshop) geserveerd wordt en je ook andere thee (o.a. alle soorten van Or, T. vond er eindelijk haar geliefde blend en nam er meteen nog enkele mee om te proberen) kan kopen en één van de twee plekken in Oostende waar je taart van de Gentse Madame Bakster kan scoren 🙂 Een schot in de roos voor ons gezelschap. We dronken er lekker thee voor geen geld en de helft van het gezelschap kocht nog lekkers voor later.

Na de picknick wandelden we een beetje verder en hadden toch wel nood aan een opwarmertje. We sprongen snel nog even binnen bij Saints & Bullies (waar we vorig jaar zo’n leuke dingen hadden gevonden). Op onze route bleek nog een aanrader te liggen: Moose . Maya en ik waren er in de paasvakantie al geweest dus wij wisten dat het goed was en dat werd door de rest van het gezelschap bevestigd 🙂 We hadden geluk want het was net hun laatste werkdag voor ze even in verlof gingen. A. werd er instant verliefd op een heel schattige viervoeter en C. vond er de perfecte potjes voor in haar vakantiehuis.

En ja, we hebben ook street art gezien (ik toon hier enkel de nieuwe werken die we ontdekten maar we zagen ook werken van de vorige edities terug).

En al wandelend door de straten lieten we ons ook door de architectuur bekoren.

Omdat we toch al heel wat stappen op onze teller staan hadden, besloten we nog halt te houden bij Muccka. Daarna sloten we af in het restaurant van cultuurcentrum De grote Post. 

Ondanks de lage temperaturen werd het weer een bijzonder aangename dag. Laat editie nummer vier maar komen 🙂

Oostende – the Crystal Ship revisited

Vorig jaar trokken wij voor een geslaagde vrijgezellendag naar Oostende. Het was zo gezellig dat we besloten om er een jaarlijkse traditie van te maken en zo geschiedde. Op Pinksterzaterdag trokken wij – met een iets beperkter groepje – nog een keertje naar Oostende voor een nieuwe Topwijvendag 🙂

Terug Oostende want dat is super gemakkelijk vanuit Gent met de trein en the Crystal Ship was aan een nieuwe editie toe. De voorspellingen deden ons nog even twijfelen, maar wij zagen geen regen en de wolken ruimden steeds meer plaats voor de zon. Ideaal voor een super relaxte dag waarbij alles kan en niets moet.
We deden opnieuw van potluck en picknickten in het stadspark. De vissla en de scampi kochten we uiteraard vers in Oostende.

We deden in voor- en namiddag een terraske (omdat het kon, we er zin in hadden en omdat we – vrouwen hé – behoefte hadden aan een sanitaire stop).
We (= ondergetekende had precies in haar ooghoek een leuk kastje in de etalage zien staan en wou toch gauw eens de straat oversteken…) ontdekten een superleuk winkeltje waar verschillende dames uit het gezelschap met een presentje voor zichzelf of iemand anders vertrokken (neen, verder niet van shopping gedaan, totaal niet, wij kunnen dat gerust laten, echt wel). Het winkelconcept is een beetje te vergelijken met dat van Helen B in Gent. Uitbater/eigenaar verkoopt eigen product (hier zelfgemaakte kledij) en verkoopt ook leuke producten van andere creatievelingen (juwelen, gehaakte diertjes, prentkaarten, …)

We kregen van de sympathieke winkeldame nog een leuke tip: het voormalige postgebouw (aan de andere kant van de straat) opende heel recent een nieuw dakterras. Wij trokken meteen op verkenning want dat klonk ons als muziek in de oren. Helaas ging er die dag net een kinderfeest door en was het terras niet toegankelijk (een tip die we dus zullen moeten onthouden voor een volgende keer).

Ook het koffiehuisje dat we in de namiddag ontdekten, hadden we bijna over het hoofd gezien. Het bleek echter een super schattig plekje waar er zelfs tot in het toilet (zie de foto’s hieronder) fijne koopwaar te vinden was 😉 (neen, niets meer gekocht, enkel gekeken)

                                                       

Ja, we deden ook terug een stuk Crystal Ship, niet met de fiets deze keer maar daarom niet minder leuk. Hierna enkele foto’s als bewijs:

’s Avonds hebben we nog heerlijk gegeten in restaurant Beausite op de dijk terwijl we vanop de eerste verdieping genoten van de langzaam ondergaande zon.

Het werd andermaal een zalige dag waarop enorm veel is gelachen en gebabbeld en gewandeld werd (20.000 stappen vertelde de App van A. ons) en iedereen helemaal ontspannen terug naar huis kwam.
Topwijvendag 2018 staat alvast in mijn agenda genoteerd 🙂

Wij deden uiteindelijk maar een fractie van de Crystal Ship route, maar dit beviel ons erg. Zelf ook zin om op verkenning te gaan? Je kan de kaart downloaden via de website of een gratis kaartje afhalen in het toeristisch infopunt van de stad. Op de kaart vind je een suggestie van wandel- en van fietsroute en een woordje uitleg bij de kunstwerken. Je kan echter zonder problemen van de route afwijken en je eigen parcours uitstippelen. Naar sommige kunstwerken is het soms even zoeken maar dat maakt het eigenlijk alleen maar leuker en bv ook ideaal om kinderen op speurtocht uit te sturen 😉