Tag Archives: Moose

Oostende revisited

Cultuur, food, Op stap, woord in beeld, , ,

Het was begot al zowat een jaar geleden dat we nog eens in Oostende geraakt waren: een uitstapje tijdens de kerstvakantie of krokusvakantie ging niet door wegens perikelen met de verwarming thuis en daarna kwam corona…. Maar eind juni, na de examens (jaja, Maya had nog examens ondanks corona, voor 8 van de 12 vakken) maar nog voor de eigenlijke start van de zomervakantie en op voorlopig de warmste dag van het jaar trokken we eindelijk richting kust.
De ruime gratis parking achter het station was helaas nog niet open, de andere straten stonden vol of waren voorbehouden voor bewoners en dus reden we naar Oosteroever om onze auto te parkeren. Het is daar een heuse bouwwerf met verschillende woontorens in aanbouw of nog te bouwen. We deden heel even van ‘sightseeing’ (of misschien moet ik bouwsite-seeing’ zeggen) en trokken vervolgens richting overzet.

Gelukkig had ik last minute nog enkele mondmaskers in mijn tas gestoken (onder het motto ‘je weet maar nooit’) want deze zijn verplicht wanneer je de overzet wil gebruiken. Je moet je maskers trouwens ook opzetten en -houden wanneer je op het ponton staat te wachten (en dat kan toch even duren want op de boot mogen er slechts 11 personen per vaart mee ipv anders ruim 50). Gelukkig was het nog niet zo druk en hoefden we maar 2 vaarten af te wachten voor het onze beurt was. Er is ook altijd wel iets om naar te kijken terwijl je staat te wachten: boten die voorbijvaren (business and pleasure), de overzetbootjes die wel bijna lijken te kapseizen wanneer ze in een ruime bocht komen aangevaren, zeevogels, …

Aan de stadskant wandelden we eerst richting toeristische dienst waar we een nieuwe kaart gingen ophalen met de kunstwerken en wandel/fietsroute van the Crystal Ship. De editie van dit jaar, die in april zou starten, werd uitgesteld naar een latere datum maar uiteraard zijn er nog pareltjes genoeg van de voorbije edities om te (her)bekijken 🙂
We deden een stukje van de route en genoten minstens even zeer van de andere mooie dingen die er te zien zijn in de stad: oude en nieuwere huizen, verbouwde en authentieke, een beetje architectuur kan ons ook altijd bekoren 😉

We kwamen ook opnieuw langs één van de wegwijzers van Wasted Rita waar ik vorige jaar een foto maakte en we besloten dat beeld nog eens opnieuw vast te leggen. Zotjes om vast te stellen hoeveel Maya het voorbije jaar weer gegroeid is! Ze is ons beide intussen letterlijk boven het hoofd gegroeid 🙂

Het leuke theehuisje/winkeltje in de buurt van de toeristische dienst was er helaas niet meer, gelukkig was Moose er wel nog en konden we er nog net een tafeltje bemachtigen om iets kleins te eten en te drinken. Ik ging voor een heerlijk sapje (mocktail zou je het ook kunnen noemen eigenlijk) op basis van ananas met een stevige scheut gember en appel. De huisgemaakte Noorse visballetjes (Fiskeboller) met verse remouladesaus waren heerlijk!

De winkelstraten lieten we eerder links liggen, ‘t was er te warm voor en we wilden liever nog even aan het strand vertoeven en even pootjebaden. We trokken met het veer terug naar Oosteroever, waar het toch nog een stukje rustiger was aan het strand. Een opgekomen zeebries blies naar mijn gevoel iets te hard en te koel maar de huisgenoten hadden er geen last van. Iets vroeger dan gepland (Mie graine kwam keihard binnenvallen bij ondergetekende) trokken we terug landinwaarts.
Het was een heel blij weerzien met de stad en het zal deze keer zeker niet zo lang duren eer we nog eens terugkomen.

Heb je nog tips voor een volgend bezoek aan Oostende, geef ze zeker door, altijd leuk om nieuwe dingen te ontdekken 🙂

Winter in Oostende

familie, Op stap, , , , , ,

Het begin van de kerstvakantie kondigde zich vrij zonnig aan en op tweede kerstdag hadden wij niets op onze agenda staan, ideaal dus voor een uitstapje richting Belgische kust 🙂
Ik ben enkele jaren geleden helemaal fan geworden van Oostende, voor mij is het een beetje ‘Gent aan de kust’. Er valt altijd wel iets te beleven, ook op cultureel vlak en er zijn steeds leuke adresjes om te ontdekken. Omdat de wederhelft dringend een aantal van de ontdekkingen ‘moest’ leren kennen, stond de bestemming bijgevolg snel vast.

Kerstvakantie en veel te beleven in de stad betekent uiteraard ook veel bezoekers en dus mogelijk parkeerproblemen. In Oostende lossen ze dat echter handig op door speciaal voor Winter in Oostende de randparking achter het station te openen. De strandparking is open van 1 december 2018 tot en met 6 januari 2019 en een dagticketje kost je amper 3 euro. Omdat de omgeving er een beetje ‘verlaten’ kan uitzien, plaatsten ze zelfs een filmpje op de website van de toeristische dienst zodat je weet wat je kan verwachten (ideaal voor onzekere karakters op dat vlak zoals ondergetekende 😉 ). Eens geparkeerd wandel je langs het station richting stad, best dichtbij en zo gemakkelijk!

We besloten de route van The Crystal Ship als basis te nemen voor onze wandeling in Oostende. Het kaartje hadden we nog liggen van een vorige uitstap die ik maakte met ons topwijvengroepje maar je kan de kaart ook downloaden of een papieren exemplaar ophalen in de kantoren van de toeristische dienst. We liepen liepen langs de jachthaven met uiteraard het zeilschip Mercator (zeker de moeite van een bezoekje waard, voor groot en klein) en we zagen zelfs een bijzon.

De meeste kunstwerken op de route had ik al eerder gezien maar toch kwamen we er nog een paar nieuwe tegen die ik op vorige wandelingen had gemist.

      

Ik wilde zeker ook iets gaan drinken bij Moose en ja hoor, de inrichting en de drankjes waren nog steeds top.

Ook een bezoekje aan Design Oostende mocht niet ontbreken. M. vond er eindelijk zijn favoriete design bureaustoel van Eames irl en kon hem dus ook eens uittesten (online is dat immers nogal moeilijk en tot op heden hadden we nog nergens een exemplaar in een winkel gevonden). Getest en goedgekeurd, nu alleen nog wachten op het moment dat we de aankoop ook effectief zouden overwegen 😉

Uiteraard gingen we ook een kijkje nemen op de kerstmarkt maar daar was het voor ons iets te druk. De locatie van de ijspiste op de vijver in het park vond ik wel goed gevonden. Het geeft je een beetje de illusie op natuurijs te schaatsen 😉


We hielden wel even halt aan de Adolf Buylstraat waar een lichttunnel de straat overkapt en er vier keer per dag voor een lichtshow op muziek zorgt. Er zijn dagelijks vier shows : om 16.45 uur, 17.45 uur, 18.45 uur en 19.45u. De muziek is afwisselend en aanstekelijk, een leuk intermezzo op onze wandeling  (hieronder een fragmentje).

 

Daarna trokken we nog even richting zeedijk en Vissersplein, waar tot 6 januari het Christmas Village opgetrokken is. Omdat er op het moment dat wij langskwamen geen muziekoptredens waren, was het er minder druk en konden we in alle rust nog een frietje eten (wandelen in de vrieslucht geeft appetijt 😉 ) voor we terug richting auto en binnenland trokken.

 

Wij bleven een beetje weg van de grootste drukte, zowel wat de kerstanimatie als de winkelstraten betreft, maar pikten toch een stukje van de sfeer mee in de stad. Tegelijk gingen we er op ontdekking en genoten we al wandelend van het vele moois dat we tegenkwamen. Een ideaal ontspannend namiddagje uit met ons drie, meer moet dat niet zijn op een vakantiedag tussen de eindejaarsfeesten in 🙂

 

Zelf zin gekregen om eens naar Oostende te gaan? Check zeker eens de website van de toeristische dienst, je vindt er een pak nuttige en interessante informatie waardoor je jouw dag optimaal kan plannen zoals jij het zelf graag hebt 🙂

 

 

 

Oostende verveelt niet

Cultuur, food, Op stap, woord in beeld, , , , , , ,

Twee jaar geleden zijn we iets begonnen, vorig jaar kwam er een vervolg, en dit jaar gingen we bijgevolg voor een derde keer op pad met een stel toffe madammen.
Het concept bleef behouden wegens geproefd en goedgekeurd: met de trein naar Oostende, picknick mee, veel lachen en wandelen, een brokje cultuur on the go en de avond afsluiten in een restaurantje.
Het weer zat een beetje tegen dit jaar: eentonig grijs en serieus friskes (10°C) maar we lieten het niet aan ons hart komen. De sfeer was vrolijk en ontspannend (de stressmeter van C. stond in geen tijden zo laag), de meeuwen in het park hielden hun manieren tijdens onze picknick.

De terraskes werden geruild voor een warm plekje en een koffie of theetje. Eerste ontdekking: Thee met een verhaal, vlak naast het toeristisch infopunt en met zicht op het casino. Klein en schattig theehuisje waar eigen thee (ook te koop via webshop) geserveerd wordt en je ook andere thee (o.a. alle soorten van Or, T. vond er eindelijk haar geliefde blend en nam er meteen nog enkele mee om te proberen) kan kopen en één van de twee plekken in Oostende waar je taart van de Gentse Madame Bakster kan scoren 🙂 Een schot in de roos voor ons gezelschap. We dronken er lekker thee voor geen geld en de helft van het gezelschap kocht nog lekkers voor later.

Na de picknick wandelden we een beetje verder en hadden toch wel nood aan een opwarmertje. We sprongen snel nog even binnen bij Saints & Bullies (waar we vorig jaar zo’n leuke dingen hadden gevonden). Op onze route bleek nog een aanrader te liggen: Moose . Maya en ik waren er in de paasvakantie al geweest dus wij wisten dat het goed was en dat werd door de rest van het gezelschap bevestigd 🙂 We hadden geluk want het was net hun laatste werkdag voor ze even in verlof gingen. A. werd er instant verliefd op een heel schattige viervoeter en C. vond er de perfecte potjes voor in haar vakantiehuis.

En ja, we hebben ook street art gezien (ik toon hier enkel de nieuwe werken die we ontdekten maar we zagen ook werken van de vorige edities terug).

En al wandelend door de straten lieten we ons ook door de architectuur bekoren.

Omdat we toch al heel wat stappen op onze teller staan hadden, besloten we nog halt te houden bij Muccka. Daarna sloten we af in het restaurant van cultuurcentrum De grote Post. 

Ondanks de lage temperaturen werd het weer een bijzonder aangename dag. Laat editie nummer vier maar komen 🙂