Tag archieven: Plantentuin

Voorjaarstuin – mei 2022

Maart en april waren al droog, mei startte eveneens droog, zonnig en warm. Waar we vorig jaar uitkeken naar extra zon en warmte, was het nu eerder al de weerberichten volgen om te weten wanneer het wel eens zou regenen. Waar nodig, werden bloemen en planten voorzien van een portie water uit de regenput, maar we hielden het bewust zo beperkt mogelijk. Toen de regen kwam, viel die gelukkig niet al te hard zodat het meeste water in de grond en in de regentonnen/putten kon lopen. Alles zag er daarna plots een stuk frisser uit en kreeg meteen een groeispurtje.

In onze tuin overleefde slechts één van de drie lupines de winter, maar die ene staat wel heel mooi en rijkelijk te bloeien. De slakken hebben helaas onze akeleien ontdekt en eten zowel alle blaadjes op, aan de bloemetjes raken ze wellicht niet langs de dunne stengels, maar de plantjes zien er nu wel een pak zieliger uit.

Ook een deel van de grotere lavendelstruiken hebben de winter (en de grondige snoeibeurt) niet overleefd. Gelukkig doen de meeste ‘kwekelingen’ het wel goed alleen is het nog geduld hebben tot die spontane zaailingen groot genoeg zijn om uit te planten. Een deel van hen werd alvast verspeend van verzamelpotten/bakken naar individuele potjes waarin ze nu (hopelijk) mooi kunnen ‘struiken’. En misschien koop ik toch nog enkele grotere planten om de boord een stukje versneld te vergroenen.

Van mijn gezaaide zonnebloemen zijn er helaas ook maar enkele uitgekomen, een groot verschil met vorig jaar toen elk zaadje een plantje werd en ik een mooie variatie aan soorten had. Hopelijk komen er nog wat andere zaailingen bij zodat de tuin opnieuw wat kleurrijker en biodiverser wordt. De papavers, kamille en juffertjes-in-’t-groen zijn opnieuw ieniemienie, maar de lichtroze papaver was wel een heel mooike.

Om alvast voor wat extra kleur te zorgen, kocht ik ook wat plantjes bij Floralux en in De Serres in Astene. Nu hopen dat ze goed wortel schieten in de moeilijke voortuin. De prikneuzen voelen zich er duidelijk thuis en tonen steeds meer bloemetjes en ook het ijzerkruid doet het er niet slecht (blij dat ik nog wat extra plantjes mee kreeg uit papa’s tuin waar er tegenwoordig vlotjes zaailingen uitgroeien tot plantjes die een nieuwe bestemming kunnen krijgen).

 

De tomaten en aardbeien gaan langzaam van bloem naar vrucht.

De aardbeienoogst is met een paar plantjes uiteraard beperkt, maar wel erg lekker om van te snoepen tijdens het tuinwerk 😉

En ik had ook enkele nieuwe (gevleugelde) gasten op bezoek: een meikever en een bonte brandnetelmot 🙂

In mijn vaders tuin bloeien vingerhoedskruid en lupines volop net als de schattige kleine irisjes.

Terwijl de gezaaide  leeuwenbekken nog aansterken in de serre staan er al enkele exemplaren te bloeien die gewoon de winter overleefd hebben en de slaapmutsjes die hij vorig jaar voor het eerst zaaide, hebben het er duidelijk naar hun zin en kwamen in volle glorie terug (moet ik zeker in onze voortuin ook nog eens proberen).

De rozen hun mooiste bloemen.

Niet elke clematis doet het even goed, maar sommige staan duidelijk met hun zin.

In de serres groeien en bloeien de aardbeien en tomaten gezellig naast elkaar. De gordijntjes werden terug opgehangen om het al te felle zonlicht toch een beetje te filteren zodat de planten niet verbranden.

Verder nog heel wat ander moois te spotten, een deel vaste planten en ook al leuke zaailingen zoals de kleurrijke sterretjes die pas open komen wanneer de zon schijnt.

Plantentuin Meise

Na de serres van Laken vorig jaar, trokken we dit jaar met mijn vader naar de Plantentuin in Meise.  De Plantentuin Meise is een Belgische botanische tuin in de Vlaams-Brabantse gemeente Meise en een van de grootste plantentuinen in de wereld!

Agentschap Plantentuin Meise (de huidige officiële naam), voorheen de Nationale Plantentuin van België, is sinds 2014 een agentschap van de Vlaamse overheid. De plantentuin heeft twee onderzoeksafdelingen, een herbarium (met ongeveer 3.000.000 specimens), een bibliotheek en uitgebreide levende verzamelingen (van ruim 18.000+ soorten).
Ik had online al gelezen dat deze site precies nog vrij onbekend is bij het grote publiek en dat het er daardoor meestal niet zo druk is. Bovendien is het domein ook behoorlijk groot  (92 ha) waardoor grotere aantallen mensen misschien gewoon minder opvallen.
Richting Brussel rijden op een vrije (zomer)dag betekent geen files en dat is altijd mooi meegenomen. Iets na 10u stonden we dan ook netjes geparkeerd aan de rand van het domein. De hoofdingang wordt momenteel grondig vernieuwd (er komt een groot ontvangstgebouw) waardoor we 150m verder moesten stappen naar een tijdelijke ingang.

We kochten onze toegangstickets  voor heel weinig geld (7 euro voor een volwassene, Maya mocht zelfs binnen voor amper 1 euro, spotgoedkoop dus). Het was een vrij bewolkte dag maar niet koud, ideaal dus voor een grotere wandeling 😉
Door de Plantentuin lopen verschillende uitgestippelde thema- en seizoenswandelingen. Bij de kassa kies je uit het aanbod. Heb je een wandeling gekozen, dan krijg je een folder met de route en allerlei boeiende weetjes. Je kan de wandelingen ook downloaden op je tablet of telefoon. Onderweg staan er heel wat bankjes om even uit te rusten en te genieten van het landschap.

Lang een mooie laan liepen we richting Kasteel van Bouchout, een gerestaureerde waterburcht die nu gebruikt wordt voor vergaderingen, lezingen en tentoonstellingen.  Maya wou heel graag over het water en dus namen we het vlot waarmee we ons langs een touw naar de andere zijde van het kasteel trokken.

Het uitgebreide westen van de Plantentuin is mooi om doorheen te wandelen en begroeid met grote eiken, enorme lindebomen en esdoorns. Ook heel wat andere boomsoorten, die veel minder bekend zijn maar gelukkig naambordjes hebben, staan er te groeien en te bloeien. We kregen het gevoel echt bijna alleen in het park te wandelen. Het was er zo rustig dat we er zelfs enkele eekhoorntjes spotten en zowaar een ree! Maya was verrukt en we waren zelf eigenlijk ook wel verrast om deze mooie viervoeter van zo dichtbij te kunnen waarnemen (helaas geen tijd meer om telelens op te steken).

Eén van onze doelen was o.a. de rozentuin die deze tijd van het jaar mooi in bloei zou moeten staan. De tuin bleek echter net (juni 2019) volledig vernieuwd en op de bloemen zal het helaas wachten zijn tot volgend jaar. Het eigentijds ontwerp met cortenstaal en een uitkijkpunt kon mij wel al bekoren. Deze tuin van 9000m² zal ongetwijfeld in de toekomst veel bezoekers lokken.

Een andere topper in het zomerseizoen is het Herbetum, een uitgebreide planten- en kruidentuin, met één- en tweejarige gewassen en vaste planten. De planten staan in een waaiervorm geschikt rondom de elegante Balatserre. De serre dateert uit 1854 en is het werk van Alphonse Balat, hofarchitect van koning Leopold II en een leermeester van de grote Victor Horta. Balat beschouwde de serre als een oefening voor de opdracht waarmee hij het meest bekend is geworden: de monumentale koninklijke serres in Laken. De Balatserre stond oorspronkelijk in het Leopoldpark in Brussel, verhuisde in 1878 naar de Kruidtuin en heeft sinds 1941 haar vaste standplaats in de Plantentuin.

Na de kleine serre bij het Herbetum volgde ‘het grotere werk’. Het Plantenpaleis bestaat uit een aaneenschakeling van kassen waarin verschillende klimaten zijn nagebootst. Wij kwamen langs een zij- of achteringang naar binnen en zagen de totaliteit van de kassen met de grote ingang pas achteraf 😉 We wandelden door de verschillende serres, genoten van de vele planten en bloemen (en de rust, uniek gewoon om daar bijna alleen rond te lopen) en zowel Maya als ik maakten heel wat foto’s.

Ten zuiden van het kasteel ligt het Pachthof en de Tuinwinkel waar botanische werken en andere tuinartikelen te koop zijn. Toen wij er langs kwamen, was de winkel net gesloten (middagpauze). Het Pachthof is een hele fijne plek om te picknicken (er staan picknicktafels en banken, een automaat met drankjes en er is een sanitair blok).

Wij wandelden nog wat verder door, naar het noorden van de Oranjevijver waar de voormalige Orangerie staat. Dit gebouw is omgebouwd als eenvoudig restaurant waar je iets kan eten of drinken. We bestelden er wraps en vol-au-vent, geuze en homemade limonade met aardbeien en gember. De porties waren ruim en lekker, de drankjes heerlijk koel. Je krijgt een buzzer mee die je verwittigd wanneer je maaltijd klaar is en je wordt vriendelijk gevraagd om na het eten zelf af te ruimen. Prima systeem als je ’t ons vraagt. We genoten van het eten op het ruime terras.

De Plantentuin is echt een aanrader voor een (halve) daguitstap. Er rijdt ook een treintje door het domein maar enkel vanaf ’s middags (misschien daarom dat er in de voormiddag nog niet zoveel volk was). Er zijn ook rolwagens en bolderkarren ter beschikking aan het onthaal. Honden zijn niet toegelaten.
De Plantentuin is alle dagen open behalve op 25 december, 1 en 2 januari (of bij stormweer).

Alle praktische info lees je op de website van de plantentuin