Tag archieven: corona

Corona-alfabet

Op 13 maart 2020 stond onze wereld plots quasi stil toen we de melding kregen dat ons land in lockdown ging als gevolg van een onbekend virus dat de hele wereld aan het innemen was op een manier die alle verbeelding overtrof.

Intussen zijn we een jaar later en bepaalt corona helaas nog steeds heel sterk ons dagelijks leven. Omdat ik er toch iets over wou schrijven, besloot ik een alfabet te maken waaraan ik mijn c-gedachten kon ophangen.

A
Anders 
het minste wat je kan zeggen, ons leven ziet er sinds corona een stuk anders uit, de impact is zo groot dat we al spreken van de periode voor corona, leren leven met corona en hopen op een leven na corona, maar één ding is zeker: het zal nooit meer (helemaal) worden als ervoor
Afstand 1,5 m uit elkaars buurt blijven, het is iets wat we absoluut niet gewoon waren (al zijn ook daar wel enkele voordelen van op te noemen, ’t is nu bv. veel rustiger om de wekelijkse inkopen in het warenhuis te doen)

B
Bubbel 
vroeger vooral synoniem voor leuke dingen (kauwgombubbel, sprankelende bubbels in een glas, badschuimbubbels, plastiek bubbeltjesfolie …), maar sinds vorig jaar toch vooral het heel kleine groepje van mensen waarbij je die 1,5m afstand niet moest bewaren 
Bakken 
naast WC-papier bleek er ook een acute schaarste aan bloem bij het begin van de lockdown, alsof iedereen het plots nodig vond om zelf brood te gaan bakken (toch bleven de bakkers en warenhuizen steeds open), maar ook ik ben meer beginnen bakken, al was het maar omdat de geur van vers brood of gebak sowieso voor een heerlijk aroma en positieve sfeer in huis zorgde en we hadden tijd dus waarom niet 😉

ricottecake, chocolade-banengebak en appel-perentaart zijn de meest recente recepten die ik teste en op deze blog uitschreef, mijn notenspeltbrood is intussen een blijver en een echt succesnummer 😉

C
Corona ofte Covid-19 
geen uitleg meer nodig denk ik, iets wat we bovendien nooit meer zullen vergeten
Coronacoupe heel blij dat ik kort voor de lockdown nog bij de kapper was geweest en dat ik mijn haar gewoon langzaam langer kon laten worden en in een staartje doen of opsteken. Intussen trouwens nog steeds geen afspraak gemaakt met de kapper, ik wacht nog een beetje af. Ik overwoog zelfs even de idee om misschien pas terug mijn haar te laten knippen tot ik een paardenstaart heb die ik aan Think Pink kan schenken, maar dat gaat me net iets te lang duren vrees ik 😉

D
Druktebarometer
 (online) tool die aangeeft hoeveel mensen er op een bepaalde plek zijn zodat we te grote groepen mensen bij elkaar kunnen vermijden, het zorgde voor veel discussies en het werkt niet altijd even goed. Ik denk wel dat ze hier en daar gaan behouden of in de toekomst opnieuw zullen bovenhalen. E
Eenzaam 
zelf weinig last van maar velen helaas wel en niet altijd mogelijk om te helpen (maar omdat alle beetjes helpen, blijven we met velen zoeken om die eenzaamheid – al was het maar een beetje en tijdelijk – te verdrijven)

F
Food(trucks/boxen)
eerst was het hamsteren, dan werd het je leven toch een beetje gaan reorganiseren want de lockdown betekende ook dagelijks (als letterlijk elke dag) voor je eigen kost zorgen. Restaurants moesten sluiten, gingen even terug open en dan helaas opnieuw dicht (en dat zijn ze nog steeds, hopelijk mogen ze op 1 mei terug de deuren openen). Hier wordt doorgaans elke dag gekookt (aangezien de huisgenoten in precoronatijden al dagelijks de boterhammendoos meenamen naar school/werk), maar ook hier werd er al eens van take away gedaan en/of een lunch/brunchbox besteld, al was het maar om onze lokale ondernemers te steunen.

G
Gesloten : winkels, horeca, kappers, pretparken, … nooit eerder gezien en hoewel ik zelf geen grote shopper ben, het voelde toch erg onwennig aan.

H
huiskantoor/home office:
onze nieuwe stek sinds november 2016 bleek een perfecte thuiswerkplek te zijn, waar het goed toeven is met veel daglicht, de nodige ruimte en rust, de leefruimte (in de zetel, aan de tafel, staand aan het keukeneiland) werd mijn standaard werkomgeving. Regelmatig had ik gezelschap van een tienerdochter met (eerst voltijds, dan weer deeltijds) afstandsonderwijs (elk op onze eigen verdieping, maar wel samen pauze nemen om te eten of te wandelen en bij te praten of stoom af te laten)
Huidhonger
en Hoestschaamte: enkele van de nieuwe woorden die we toevoegden aan ons vocabularium
Hamsteren: h
alucinant hoe mensen plots als gekken naar de winkels renden uit schrik dat ze zonder eten of toiletpapier gingen vallen, gelukkig stabiliseerde zich de situatie na enige tijd

I
Internet:
nog meer dan vroeger essentieel om te kunnen werken, te communiceren, contact te houden, … wanneer het wegvalt of hapert een gigantische bron van ergernis

J
Jongleren: soms niet evident om alle ballen in de lucht te houden, maar we deden het, elke dag opnieuw en soms viel er al eens een bal op de grond

K
Kleine gelukjes: zo belangrijk om er aandacht voor te hebben en ze te koesteren, op die manier lukt het gewoon beter om alles vol te houden
Knuffelcontact:
nog een nieuw woord in ons vocabularium, het werd zelfs woord van het jaar in 2020

L
Lockdown:
om nooit meer te vergeten, veel geleerd
Lokaal:
tijdens de lockdown was het noodzakelijk, daarna werd het meer nog dan vroeger een ingesteldheid om lokaal te winkelen. Wat een zegen om op wandelafstand een warme bakker, slager, groentewinkel en zelfs een frituur, papierwarenwinkel en krantenboer te hebben en ook andere winkels zitten nauwelijks verder uit de buurt

M
Mondmaskers:
eerst was het niet nodig, dan bleken er te weinig, toen was er weer discussie over de modellen, hoe vaak je ze mocht (her)gebruiken, etc etc Ik kreeg er enkele van het werk, we kregen elk een exemplaar van de stad, ik haalde onze exemplaren op in de apotheek (en deze week kreeg ik zowaar 10 wegwerpexemplaren cadeau wanneer ik voor 60 euro aankopen deed in het grootwarenhuis!), maar ik maakte er vooral een hele reeks zelf. Ik naaide ze stuk voor stuk met de hand en kreeg een klein beetje externe hulp om sommige linten te stikken en we dragen de handgemaakte exemplaren nog steeds (en ze worden na gebruik steeds netjes gewassen). We kunnen zelfs exemplaren kiezen die qua kleur of motief beter bij onze outfit van de dag passen 😉

N
Natuur in je buurt: 
bleek meer dan ooit waardevol in tijden van lockdown en corona, erg blij dat we een tuin hebben waar we in kunnen rondlopen, maar ook dat we in de buurt vlot kunnen wandelen en met het parkbos zelfs een erg mooi wandelgebied vlakbij hebben. Met het werk trouwens, versneld door corona, al enkele wandelroutes uitgezet in die andere Gentse groenpool.

O
Ontsmettingsgel:
standaard overal beschikbaar tegenwoordig en nooit eerder zo vaak onze handen gewassen en ontsmet
Online:
meer dan ooit deden we zowat alles online, zelfs dingen waarvan we dachten dat het nooit ging lukken (zo lang het internet ons niet in de steek liet)
Ontgoocheling:
die was er ook, wanneer versoepelingen nog steeds niet aan de orde waren, wanneer we elkaar niet konden zien irl, wanneer bijzondere gebeurtenissen niet samen gedeeld konden worden, maar ooit komt het weer goed

P
Positief/negatief:
het jaar waarin negatief testen als iets positief gezien werd en positief vooral gelijk stond aan negatief nieuws
Plastiek verpakking:
plots weer veel meer verpakking (en minder toegelaten om eigen potjes mee te brengen), een van de nadelen van schrik voor besmetting. Ook foodbags komen uiteraard met heel wat verpakking al doen sommigen echt hun best om voor duurzamer (recycleerbaar of herbruikbaar) materiaal te gaan. Een deel van de potjes staan hier alvast uitgewassen opzij om hergebruikt te worden (al was het maar om mijn eigen foodbag te maken en iemand te kunnen plezieren met een lekkere hap of zelf enkele extra porties homemade food in de diepvries te steken)
Q
Quarantaine:
gelukkig van gespaard gebleven maar ook altijd wel voorzichtig geweest in onze contacten, nog steeds

R
Reizen:
het bleef spannend afwachten of we een zomerreis konden en mochten maken, maar het is gelukt (mits wat aanpassen hier en daar en uiteraard met de nodige voorzorgsmaatregelen) en we hebben er toch wel van genoten van die 8 dagen bij onze zuiderburen (maar daarover schreef ik eerder al uitgebreid)
Reserveren: intussen zowat de standaard voor heel wat zaken, maar niet noodzakelijk altijd negatief want meer garantie op een rustiger museumbezoek of een persoonlijker behandeling en kortere wachttijden voor een aankoop, voor mij mogen sommige zaken zeker blijven op dat vlak 😉

S
Studio West:
mooiste realisatie op werkvlak van het voorbije jaar, een soort internetradio voor het personeel via Teams. Deze week aflevering 5 ingeblikt en ik ben nog steeds erg enthousiast. Trouwens, het format is zelfs overgenomen om een digitaal nieuwjaarsfeest voor de hele organisatie te maken (#proudgirl)

T
Teams:
onze standaard tool voor online communicatie op het werk, het voorbije jaar heel intens gebruikt en hopelijk komen er nog een pak technische mogelijkheden bij (ze hinken nog steeds beetje achter wanneer je vergelijkt met het populaire Zoom of Google Meet) want we kunnen eigenlijk niet meer zonder
Thuiswerk: de norm bij ons tijdens de lockdown, dan even iets losser, maar intussen toch alweer verschillende maanden de norm. Ik ben het intussen helemaal gewoon, onder andere dankzij een er aangename home office
Tuin: heerlijk om te hebben en in bezig te zijn, in onze eigen tuin maar nog meer in die van mijn vader (wanneer het weer mocht want tijdens de lockdown kon ik niet komen, gelukkig toen ook wel voor hem de perfecte manier om bezig te blijven), ideaal om mijn hoofd helemaal leeg te maken (juni, juli, augustus 2020)

U
Uitstapjes:
veel was er niet mogelijk, al viel dat na de lockdown toch ook nog wel mee want we konden nog wel op verkenning in eigen land en dat deden we dan ook wel een beetje, de gratis railpass voor ritjes met de trein tussen oktober 2020 en maart 2021 gebruikten we maar beperkt

V
Verandering:
één ding is zeker, corona heeft ons leven veranderd en het zal nooit meer helemaal worden als voorheen, hopelijk kunnen we het negatieve zoveel mogelijk achter ons laten en het positieve maximaal behouden
Vogels voederen & observeren:
vorige winter heel beperkt mee gestart, deze winter een beetje uitgebreid met een mooi resultaat en door het vele thuiswerk ook meer tijd om er van te genieten (beste pauzemomentjes: naar buiten kijken en nieuwe soorten spotten en dialoogjes verzinnen bij de taferelen die je ziet)

W
Wandelen:
altijd wel al iemand geweest die graag stapt, maar het sinds de verhuis naar de stadsrand minder deed (iets vaker fietsverplaatsingen nu), intussen ‘uiteraard’ veel meer ‘op wandel in de buurt’ geweest en zonder overdrijven de voorbije maanden quasi uitsluitend stapschoenen aangedaan om de deur uit te gaan waardoor de andere schoenen amper nog uit de kast kwamen eigenlijk 😉

X
xxx: maximaal digitaal ipv fysiek, virtuele knuffels zijn zowat de norm geworden  

Y: de enige letter waarbij er geen woorden kwamen die in dit rijtje pasten

Z
Zon:
wanneer de zon er is, lukt alles net dat tikkeltje beter, de zon geeft me energie en goede moed en dat kunnen we in coronatijden nog meer gebruiken dan anders
Zomergem:
eigenlijk mijn eerste thuis (waar ik opgroeide), nu mijn tweede en in coronatijden de enige plek waar ik binnenkom en waar ik geniet van de tijd met mijn vader vaak zonder veel te zeggen, samen bezig in de tuin wanneer het kan (en in huis voor wat er nodig is)

 

Wandelen

Ik ben wel een ‘stapper’ maar niet dat ik volop wandelingen plan als uitstap (gewoon eerder dat wij tijdens onze uitstappen veel wandelen, vaak in de stad omdat dit nu eenmaal een interessante manier is om kennis te maken met een plek en daarnaast zal ik bv een deel van mijn boodschappen eerder te voet doen ipv fiets of tram te nemen).
Door de coronacrisis en de daaruit volgende (semi)lockdown werd wandelen in de buurt een noodzaak (zowel fysiek als mentaal, zowel voor mij als voor Maya). Na verloop van tijd en ook wel dankzij de vele zonnige dagen maakten we van die nood een deugd en werden de wandelingen iets waar we bijna spontaan naar gingen uitkijken (of het misten wanneer het er door omstandigheden niet van kwam).

Ik besef dat we van geluk mogen spreken dat we in de groenere rand van Gent wonen. Ik hou er wel van om ook te kunnen ‘huizen en tuinen kijken’ tijdens een wandeling maar ging toch steeds meer genieten van de rust in het groen en zeker van het Parkbos. Al vermeden we het Parkbos bewust op zonnige weekenddagen en zochten we andere plekjes op toen er niet veel anders dan wandelen en fietsen mogelijk was en het er bij momenten behoorlijk druk was.

Nu velen weer andere dingen doen in hun vrije tijd blijven Maya en ik nog regelmatig wandelen. Het zorgt voor rust in mijn hoofd en minder verkramping in mijn ledematen want ik doe nog steeds bijna voltijds thuiswerk en dan wordt er veel te weinig bewogen want zelfs de afstand naar de koffie of het toilet zijn thuis immers beduidend korter dan op kantoor 😉

Regelmatig haal ik mijn telefoon boven om de mooie (of leuke) dingen die we zien vast te leggen en te delen met anderen. Die kleine gelukjes geven mij alvast een goed gevoel en zorgen ervoor dat ik er weer even tegenaan kan gaan. Voorlopig blijft ook Maya onze wandelingen leuk vinden, hopelijk kunnen we ze nog lang samen blijven doen en genieten van de mooie dingen rondom ons.

Heb jij zaken anders aangepakt tijdens de lockdown die je graag wil behouden?

About last weekend

Hoe mijn weekend er uit zag? Thuis bezig zijn natuurlijk, wat dacht je 😉

Mijn weekend startte al op vrijdagmiddag met een halve dag verlof die ik gebruikte om in de tuin te werken en dat was ook een deel van mijn bezigheid op zaterdag. Intussen heeft er een stuk van gazon van enkele vierkante meter plaats gemaakt voor extra (bloeiende) struiken en komen er binnenkort ook nog zelf gezaaide stokrozen en zonnebloemen bij (maar die moeten eerst nog een beetje groeien voor ik ze kan uitplanten).

In de voortuin experimenteer ik verder met planten die er bij mijn vader teveel stonden: irissen, meiklokjes, bodembedekker, vogelmelk (de knolletjes duiken overal op, en die uit zijn moestuin mochten naar mijn voortuin verhuizen) en kattensnorren van eigen kweek. Doordat de grond in de voortuin heel moeilijk bewerkt kan worden (veel stenen in de grond en veel wortels van de mooie beuken in de straat), is het een beetje zoeken wat er wel of niet wil / kan groeien. Zelfs het verse bloemenzaad heeft het er blijkbaar moeilijk maar gelukkig zaaien de kleine viooltjes en akeleien vlotjes zichzelf uit en van het beetje wilde bloemen die vorig jaar toch kwamen piepen, blijken o.a. de juffertjes in ’t groen zich wel goed te voelen. Hopelijk valt er binnenkort nog wat regen zodat er nog zaadjes kunnen kiemen.

Door Maya werd er ook vlijtig gestudeerd. Het thuisonderwijs blijft doorgaan tot medio juni en ze mag (moet) enkel nog naar school voor de examens (van een deel van de vakken). Zowel haar als mijn dagen blijven dus goed gevuld.
Ze heeft ook een beetje gehuild dit weekend, de hele week keek ze immers enorm uit naar de paardrijlessen die terug zouden starten en het was dan ook een stevige domper om te horen dat die lessen toch nog niet mochten doorgaan (’t was niet de eerste foute communicatie en ’t zal ook niet de laatste geweest zijn van de coronamaatregelen). Gelukkig konden we erover praten en heeft ze het een plekje kunnen geven. Onze wandelingen, waarbij we even dag gaan zeggen aan de ezeltjes en de paarden in de buurt of genieten van de zonsondergang doen elke keer weer deugd.

Op zondag genoten met ons drietjes van de brunchbox die we ophaalden bij Bodega.

Eveneens op zondag nog een beetje genaaid, vier nieuwe mondmaskers afgewerkt. Gelukkig had ik nog een restje elastiek, enkele funky veters en een klein bolletje satijnachtig touw zodat ik relatief snel drie maskers kon afwerken. Voor het vierde gebruikte ik het biaislint dat ik vorige week kocht maar dat was toch een beetje afzien om vier linten volledig met de hand te naaien (die stof is een stuk stijver om mijn naald doorheen te krijgen).

Mondmaskers

Wel nodig of niet? Wenselijk en nu soms toch verplicht. Moeilijk te vinden maar misschien wel eenvoudig te maken? Met of zonder naaimachine, met lintjes of elastiek? Gepersonaliseerd of wegwerp? Amper een onderwerp waarover meer geschreven en gesproken wordt in deze tijden dan het mondmasker.

Er staan hier al jaren enkele dozen met stofjes opzij, vooral kleinere stukjes, o.a. van staalboeken. Niet om direct kledij mee te maken dus maar eerder bedoeld om te knutselen, al kwam dat er uiteindelijk amper van. Plots zouden die stofjes wel eens van pas kunnen komen … alleen, zo zonder naaimachine zou dat wel lukken? Ik besloot de proef op de som te nemen.

Het officiële model met de plooitjes maken dat zag ik eerlijk gezegd niet zitten, een mondmasker maken uit een T-shirt ook niet (al was het maar omdat ik niet meteen over het noodzakelijke basismateriaal hiervoor beschik, nl. T-shirts om te verknippen).
Uiteindelijk besloot ik het te proberen met het model dat o.a. door het UZA verspreid wordt.
Met een print van het patroon en de handleiding zette ik me aan het werk. Toch nog even opzoeken wat nu juist ‘met de draadrichting’ betekende, vervolgens knippen en naaien maar, stiksteekjes ‘à volonté’.
Het grootste prutswerk zijn – wat ik al had verwacht – de lintjes. Is mijn voorraad stofjes zeer ruim, dan is het qua stoffen lintjes en elastiek heel wat minder. Samen met Maya zocht en vond ik echter materiaal dat wel in aanmerking kwam, zij het in verschillende stijlen en kleuren 😉

Het eerste proefexemplaar kostte me 3 uur, de volgende kreeg ik op dik 2 uur afgewerkt. Intussen zijn we 3 dagen verder en liggen er hier al 9 te blinken.
Sommige met een lint dat nog het meest lijkt op ronde schoenveters

Andere met plat, glad lint (dat echter ‘uitfitzelde’ aan de afgeknipte punten, behoorlijk lastig om dat een beetje deftig om te naaien). Soms zette ik het lint verkeerd in omdat ik dacht rechts bezig te zijn maar het bleek averechts, maar ‘who cares’ wanneer je die linten strikt, ziet niemand dat nog 😉

Met een restje ronde elastiek prutste ik ook 2 exemplaren in elkaar. De wederhelft ziet het immers niet zitten om lintjes te strikken op zijn achterhoofd. Niet evident om ronde elastiek met de hand stevig vast te zetten maar dat loste ik op door een knoopje in de elastiek te draaien. Nu maar hopen dat ze houden (op de foto hieronder staat enkel het eerste stiksel, ik deed er nog een tweede overheen ‘in de andere richting’ om alles goed vast te naaien).

In de knutselkoffer ontdekten we zowaar enkele kleine (fluo) kliksluitingen en een bijpassende ‘veter’. Geen idee waar die vandaag komen maar ook deze gebruikte ik voor een masker. Opnieuw niet zo evident maar met wat gepruts bereikte ik toch een aanvaardbaar resultaat. ’t Is er wel eentje op maat want er zit geen rek op.

Mijn handgemaakte mondmaskers zijn absoluut niet perfect maar zijn zeker draagbaar en origineel 😉 De stof komt uit een staalboek voor Italiaans bedlinnen en voelt aangenaam. Toekomstige wasbeurten zullen daar niet snel iets aan veranderen: bedlinnen moet daar tegen kunnen zou ik denken, hopelijk geldt dat ook voor de linten en elastiek en heb ik alles voldoende stevig vast genaaid 😉

Voorlopig liggen de exemplaren hier nog opzij want ze zijn voor ons nog niet nodig (geen school, geen verplaatsingen met openbaar vervoer, niet werken op plaatsen met veel volk en weinig afstand…) maar ’t is wel handig om te weten dat we er minstens voor elk van ons al enkele liggen hebben.
Intussen liggen er nog enkele stapeltjes stof te wachten om te verwerken maar ik zal eerst eens op zoek moeten gaan naar lint en/of elastiek…

 

 

Kleine gelukskes

Aangezien we wegens Covid-19 ofte het coronavirus nog steeds aangemaand worden om zoveel mogelijk in ons kot te blijven en niet noodzakelijke verplaatsingen te vermijden, zijn de kleine gelukjes nog belangrijker geworden om te blijven volhouden.  Zelfs de psychologen geven aan dat het meer dan ooit van belang is te focussen op wat wel nog kan en wat we wel nog hebben en zo veel als mogelijk te leven in het nu. En dus proberen we dat, nog een beetje bewuster dan anders en de foto’s staan aan het einde van de tekst voor wie meer zin heeft in plaatjes dan in tekst 😉

  1. Genieten van de zon, die de voorbije weken uitbundig aanwezig was en al voor enkele zomerse dagen zorgde waarop we buiten konden eten en genieten in onze short van de warmte op dat nog melkflessenvelleke (flink gesmeerd met factor 50 trouwens, geen risico genomen)
  2. Meer dan anders de vogeltjes zien smullen van de zelf gekraakte okkernootjes in het vogelvoederhuisje: mezen, roodborstjes en een koppel spechten (ja we zagen ze samen al in de hazelaar zitten en voorbij vliegen). Maya maakte er een punt van om de beestjes op foto vast te leggen, een stevige uitdaging want de spechten blijven heel schuw en vliegen weg bij het minste lawaai. Bovendien zitten ze ook amper stil, maar ze slaagde er toch al in om enkele vrij goede foto’s te maken.
  3. Maya maakte wel meer foto’s de voorbije tijd, ook van de volle maan (nog zo’n moeilijk onderwerp). Het is wel leuk dat ze die draad terug wat opneemt (klein voordeeltje nu de rest van de activiteiten zowat volledig wegvalt, behalve schoolwerk, en je toch iets van ontspanning moet zoeken).
  4. Ik ben zelf nog niet veel aan tekenen toegekomen, maar Maya wel en ze werkte de voorbije weken haar koolmees in pastelpotlood af (nagetekend van een foto). Uren was ze ermee bezig, het resultaat is prachtig en gaan we zeker nog inkaderen.
  5. Het zomerweer en de paasvakantie deden me alvast enkele halve dagen verlof nemen zodat ik heerlijk kon genieten van een spannend boek in de zon en genieten dat deed ik. Intussen al twee spannende boeken uit en bezig met nummer 3. Hartjes voor boekenruilkasten trouwens waar ik voor de crisis nog enkele exemplaren vond die nu met plezier gelezen worden.
  6. Tijd maken om te wandelen in de buurt, kwestie van toch ook wat beweging in te lassen want voor de rest wordt er hier maar weinig gesport. Tijdens onze coronawandelingen in de buurt trouwens 2 boekenruilkastjes ontdekt waar ik na de crisis enkele van mijn gelezen exemplaren met plezier wil in droppen.
  7. Geen fan van online shoppen maar nu toch al enkele bestellingen gedaan: bloemen voor een jarige collega en lekkers voor onszelf. Kwestie van de lokale handelaars die nu de deuren moeten sluiten, toch een klein beetje te steunen. Verder nog bewuster winkelhieren voor de dagelijkse kost bij de slager, bakker en groentewinkel in het dorp.
  8.  Behalve in het weekend en tijdens die paar halve dagen verlof nog geen tijd gehad om extra’s te doen. Mijn werkdagen zijn goed gevuld maar ik ben blij dat ik nog steeds kan werken en dat ik dat volledig van thuis uit kan doen, niet iedereen heeft zoveel geluk.
  9. Ook wel een stukje vertragen en deugd hebben van het tijdelijk wegvallen van een aantal ‘verplichtingen’. Toch net iets meer een eigen ritme opnemen (zoals ’s ochtends in pyjama in alle rust op de laptop werken voor de huisgenoten wakker worden en pas nadien, later dan anders op een weekdag, samen ontbijten).
  10. Blij zijn dat iedereen in de directe omgeving het zo goed mogelijk stelt en hopen dat dit zo blijft.