Met twee jaar vertraging door corona, maar eindelijk was het dan toch zover en konden we opnieuw een bezoekje brengen aan de Gentse Floraliën. Iets wat ik al sinds mijn kindertijd elke vier jaar doe en nog steeds met evenveel (of zelfs meer) plezier 🙂
De 36ste editie van Floraliën Gent gaat door in de gebouwen van het ICC, de Floraliënhal en het Kuipke, in het Citadelpark, ‘back to the roots’ dus eigenlijk. Het thema van de editie dit jaar is “Mijn Paradijs, mijn wereldse tuin” met een duidelijke link naar het Van Eyckjaar.
Bij de ingang scannen we onze tickets, lopen door een klein stukje geschiedenis van de floraliën en worden al snel ondergedompeld in Van Eyck.
Verschillende bloemenkunstenaars namen het beroemde Lam Gods onder de loep en haalden een stukje uit het schilderij dat ze verwerkten in hun floraal werk. Achter de bloemkunst hangt het referentiestuk uit het Lam Gods uitvergroot op doek.
Sommige kunstenaars focussen heel duidelijk op de bloemen en planten die in het kunstwerk terug te vinden zijn, andere kiezen meer voor het accentueren van structuren in het schilderij en nog andere geven een creatieve invulling aan een specifiek stukje uit het wereldberoemde werk.
Het is een beetje schuiven hier en soms wat wachten om een werk goed te kunnen bekijken en nog iets moeilijker om er een goede foto van te maken (in dit deel van de tentoonstelling stond ongeveer iedereen met de smartphone/camera in de hand om het vele moois vast te leggen).
Het is fascinerend om te zien welke elementen sommige kunstenaars uit het werk gehaald hebben en hoe ze er creatief mee aan de slag gingen.
Het Lam Gods heeft een enorme detailgraad en dat hebben sommige kunstenaars heel goed gezien. Wil je daar trouwens meer over weten, dan moet je zeker eens de tentoonstelling bezoeken in de crypte van het Sint-Baafskathedraal en vervolgens het echte werk in volle glorie gaan bekijken (onze ervaringen lees je hier).
Dat je met mos hele mooie en leuke dingen kan doen dat bewezen deze kunstwerkjes wel (en ze zouden hun kleur behouden stond er op een bordje vermeld!).
Spelen met vormen en bijzondere kleuren om de mooist (tafel)decoraties te maken, ook dat was er te zien.
Deze kleine luchtplantjes in hun strakke zwarte houdertjes zag ik dan weer zeker mooi in ons interieur passen en ook de installatie met de witte azalea’s in combinatie met de leuke zeteltjes en verlichting zag wij helemaal zitten 🙂
Fascinerend vond ik de hoek met vleesetende planten. Normaal gezien ben ik daar niet erg fan van, maar deze waren zo mooi dat ik er wel enkele foto’s van ‘moest’ nemen.
Uiteraard zijn er ook nog steeds heel wat azalea’s, rododendrons en andere klassiekers te vinden op de beurs. Goed voor massa’s kleur en bloemenpracht.
En ook hier nog een verwijzing naar het Lam Gods.
Uiteraard ook nieuwe of bijzondere varianten van klassieke soorten te ontdekken.
En nog meer bloemsierkunst.
In het Kuipke stond er zelfs een volledig bos met 500 bomen die je kon adopteren.
Na het ietwat mystieke in het Kuipke kwamen we in de Floraliänhal zelf ook nog wat meer in de open tuinsfeer terecht met zowel meer klassieke presentaties als de misschien wat gedurfde tuininrichting met wilde bloemen en planten of ‘onkruid’ zoals menig bezoeker wellicht toch nog dacht, ik kon me echter helemaal vinden in het standconcept en de plantenkeuze van het Scheppersinstituut 😉
Ook een mooie verzameling bromelia’s en aanverwante en een indrukwekkende constructie in bamboe.
Jarenlang gingen de floraliën door in het ICC en het Floraliënpaleis in het Citadelpark, een aantal edities gingen door in Flanders Expo en de vorige editie verspreid over verschillende locaties in de stad. Deze editie bracht heel wat herinneringen naar boven van vroeger zonder echter oubollig te zijn. Je zag duidelijk enkele nieuwe en verfrissende ideeën en de bloemenkunstwerken als uitbeelding van stukjes van het Lam Gods waren echt wel knap.
Die uitgave van 2016 (geteisterd door heel slecht weer en een pak minder bezoekers waardoor de organisatie er een stevige financiële kater aan overhield) blijft voor mij toch de meest bijzondere en tot de verbeelding sprekende, waar ik ruim 5 uren rondliep en winterse buien trotseerde onderweg van de ene naar de andere locatie. Hieronder vind je de link naar mijn verslagjes van toen:
deel1-OudeBijloke
deel2-Leopoldskazerne
deel3-Sint-Pietersplein
deel4-Sint-Pieterskerk en -abdij
deel5-MSK
deel6-Citadelpark
