Tag archieven: street art

Berlijn – de muur

Denk je aan Berlijn, dan denk je aan de Berlijnse Muur. In 1961 bouwde de DDR een gigantische betonnen muur om West-Berlijn heen, zodat de inwoners van Oost-Berlijn en bij uitbreiding de rest van de Duitse Democratische Republiek niet meer zo eenvoudig via West-Berlijn naar het (kapitalistische) westen konden vluchten. De muur trok niet enkel een fysieke scheiding door de stad, maar verscheurde ook hele families en buurten. Het zou 28 jaar duren eer de Berlijnse Muur, in 1989, ten val kwam en de stad opnieuw één geheel kon worden.

Nog steeds zijn de herinneringen aan deze periode prominent aanwezig in de stad, met restanten van de muur die deels behouden werden en verschillende gedenkplaatsen, infopunten en musea die werden opgericht. Wij kozen voor de zichtbare restanten uit het verleden en lieten onze wandelingen deels gelijk lopen met de locatie van de legendarische muur.

In de wijk Mitte loopt de Bernauer Strasse, een plek waar heel wat Duitsers nog probeerden de grens over te steken. De ramen van de huizen in Oost-Berlijn stonden immers op de grens, al duurde het niet lang voor de autoriteiten alle gebouwen lieten blokkeren. Bij het overgebleven stuk muur in de Bernauer Strasse staat een gedenksteen voor deze mensen en je kunt ook meer over de muur te weten komen in het gratis museum.

Aan de andere kant van de Bernauer Straße staat het Documentatiecentrum Berliner Mauer met een uitkijktoren. Vanaf een platform op de vijfde verdieping kan je een stuk van het grensgebied en een oude wachttoren te zien. Wat moet dit toch een vreselijk tijd geweest zijn, zo’n verdeelde stad met een strook niemandsland en een muur als scheiding tussen 2 werelden.

Op de Potsdamer Platz, waar ooit de muur dwars over het plein werd gebouwd, zijn nog kleine stukjes Berlijnse Muur te bezichtigen en er hangen foto’s van hoe de plek er uit zag toen de muur het plein, de stad en het land verdeelde. Deze restanten van de muur hangen helaas intussen vol kauwgum en vormen verder bijna continu de achtergrond voor selfies, niet meteen de beste plek om een stukje geschiedenis te ‘proeven’.

Of voorzien van meer actuele referenties, dat ook.

Een beetje verder, op de Leipziger Platz, staan nog enkele segmenten van gerestaureerde authentieke muurschilderingen. Genuine Vintage Street Art als het ware 😉

 

De East Side Gallery (in de Mühlenstrasse, langs de Spree) is de naam van het bekendste en langste stuk muur dat nog staat. Met zijn 1.316 meter is het ook de langste kunstgalerie in de buitenlucht. Het is er bovendien ook heel aangenaam wandelen, zeker langs de Spree, tussen de Oberbaumbrücke en het Ostbahnhof.

Na de neergang van de Berlijnse Muur in 1989 werd dit stuk muur aan de oostkant door 118 kunstenaars uit 21 landen beschilderd. Voordien was de oostkant van de muur altijd onbeschilderd gebleven, in tegenstelling tot de westkant. Op pakweg een half uurtje kan je de langs de muur in beide richtingen wandelen, beetje afhankelijk van hoeveel foto’s je wil nemen van de kunstwerken en de omgeving 😉

De East Side Gallery is intussen echt een gedenkplaats. Door uitlaatgassen, de invloed van het weer en ouderdom vertoonden beroemde afbeeldingen zoals de kus tussen de Oost-Duitse leider Honecker en zijn Russische tegenhanger Brezjnev, of de Trabant die uit de muur lijkt te komen, steeds meer barsten en afbladderende verf. Bovendien rotte de muur aan de binnenkant en brokkelde af aan de buitenkant om nog maar te zwijgen van de impact van mensen die stukken uit de muur hakten als souvenir en ongewenste graffiti achterlieten boven de kunstwerken.


In 2008 kreeg de East Side Gallery een opknapbeurt. In totaal werden meer dan 800 muurstukken en een 100-tal kunstwerken gered. De meeste kunstenaars die in 1990 hun werk op de muur zetten, werden betrokken bij de restauratie die ruim een jaar duurde.

 Kortom, nog heel wat te zien van die Berlijnse muur en nog veel meer over te lezen, verspreid doorheen de stad.

Bezigheden

Nog eens een rondje met dingen waarmee ik mij zoal bezig hield de laatste tijd.

Gewandeld

We geraakten nog eens in het mooie Oostende en deden met ons twee de Crystal Shipwandeling in de Belle Epoque wijk. Veel mooie dingen gezien, zowel van street art als van huizen en leuke plekjes gevonden om iets te eten en te drinken. Deze stad aan zee maakt me elke keer weer blij 🙂

OpGeruimd

Nu Maya het humaniora heeft afgesloten werd er iets grondiger opgeruimd in haar kamer. Geen opdeling meer tussen uniform en geen uniform, maar alles netjes herschikt. Een deel van de voormalige uniformstukken bleven behouden omdat ze die nog graag draagt, maar zullen nu gecombineerd kunnen worden met andere kleuren waardoor er meteen een reeks nieuwe mogelijkheden ontstaan bij het samenstellen van outfits 🙂
Haar cursussen werden opgeruimd, de boeken gescreend en terwijl we toch bezig waren, nam ik ook onze boekenkast eens onder handen. De uitgebreide collectie woordenboeken werd deels gereduceerd en ook enkele andere boeken verhuisden naar de boekenruilkasten in de buurt. De vrije ruimte werd intussen al weer deels opgevuld door nieuwe exemplaren 😉

Gekookt 

eenvoudige gerechten, zoals simpele pastagerechtjes en bordjes met restjes- en snelverkoop-eten.

Ook niet echt koken, maar misschien eerder Gemaakt om opgegeten en gedronken te worden 😉 Voor het jaarlijkse familiefeest in augustus maakte ik traditiegetrouw een kom kruisbessencrème en experimenteerde met bessenlimonade van kweepeer en limoen.

Gebakken

vooral Maya dan: een fruittaartrecept uitgetest (niet slecht maar wellicht eenmalig) en traktatiekaartjes (ook met fruit) voor een jarige vriendin.

Gelezen

Enkele exemplaren Young adult literatuur, het was eens iets anders, ideaal voor een zomerse dag.

Getuinierd

bij onze vader (uiteraard, want daar is sowieso altijd werk) en thuis, zowel in de bloemen- als in de groentetuin. Uiteraard ook oogsten en bij ons ook wat nieuwe planten in de voortuin gezet.

Gekeken

Tijdens het wandelen (in Oostende en daarbuiten) en tijdens het tuinieren, altijd wel iets te zien. Verrassingen deze keer waren het zwart weeskind en de grote rups van de pijlstaartvlinder.

Mechelen – streetart

In tegenstelling tot steden als Gent of Leuven lijkt Mechelen minder street art te hebben (ofwel hebben wij niet goed genoeg gekeken, dat kan uiteraard altijd bij een eerste bezoek). Toch spotte ik enkele mooie exemplaren die ik graag op foto wilde vastleggen.     

Wanneer je street art in een meer uitgebreide betekenis interpreteert, dan kom je al snel uit bij kunst in de publieke ruimte en dus ook bij standbeelden of andere vormen van kunst en creativiteit en ook daarvan kwamen we enkele mooie en creatieve voorbeelden tegen 😉

 

Bij het laatste beeld moesten wij een beetje aan Harry Potter denken trouwens 😉

 

 

Corona-uitstap naar Oostende

Tijdens de herfstvakantie waagden we ons toch eens aan een uitstap iets verder van huis. We gebruikten onze corona-railpass en spoorden naar Oostende. We besloten op de middag te vertrekken en een picknick mee te nemen. De trein was toch voor ongeveer 2/3 gevuld denk ik en er waren verschillende gezinnen bij die voor een uitstapje richting kust trokken.
Eens aangekomen wandelden we richting toeristische dienst waar we een nieuwe kaart van the Crystal Ship haalden. De enkele winkelstraten waar we doorheen wandelden lagen er stil bij, enkel aan de winkels waar voedingswaren verkocht werden – zowel bij de pralines als bij de take away pastabar – stonden mensen in rijtjes aan te schuiven. Centraal stonden ook enkele toiletcontainers opgesteld inclusief toiletdame en reinigingsproducten (goed om weten voor de hoge nood maar we besloten vooral zo weinig mogelijk te drinken zodat we geen sanitaire stop moesten inlassen). We aten onze broodjes op een bankje in de zon en wandelden vervolgens richting dijk. Op het strand was het best wel druk. Het was dan ook zonnig en windstil, ideaal dus voor kinderen om te spelen in het zand en voor de groteren om rustig toe te kijken of misschien zelfs een hazeslaapje te doen 😉

De oude gaanderijen stonden gestut en de houten platen waren hier en daar al voorzien van een ‘kunstwerk’ of vormden op zich bijna een kunstwerk (al waren de omgevallen stutten vooral gevaarlijk vrees ik maar het had ergens ook wel iets).

Vervolgens gingen we op zoek naar ‘het echte werk’. Heel wat street art werken hadden we al gezien maar toch nog niet allemaal (of nog niet iedereen van ons drie). We kozen een stuk van het parcours dat ons eerder wegvoerde van het echte centrum waardoor we heerlijk rustig konden wandelen en slechts nu en dan andere wandelaars of fietsers tegen kwamen.

Uiteraard moest ook het gloednieuwe kunstwerk van Arno op de foto vastgelegd worden 🙂

We brachten nog een onverwacht voordeurbezoekje aan een collega en trokken vervolgens iets na 16u opnieuw richting station waar we nog een koffie en een wafel kochten voor we terug richting Gent spoorden (de treinzitjes waren nu trouwens bijna allemaal bezet).

Wat ik vond van onze uitstap? Het was eerder kort maar toch fijn om nog eens aan zee geweest te zijn.  Bovendien was ik erg blij dat we voor een weekdag gekozen hadden want in het weekend was het echt wel op de koppen lopen bleek uit vele berichten. Intussen komen de examens met rasse schreden dichterbij en dus zal het wel weer even duren tot het volgende gezinsuitstapje iets verder van huis (gelukkig zijn er nog de wandelingen dicht bij huis en ook daar blijven we nog nieuwe dingen ontdekken).

 

Marseille part 3: wijk Le Panier en La vieille charité

Le Panier is de oudste wijk van Marseille en ligt op de heuvel ten noorden van Le Vieux-Port. Het heeft de typische smalle straatjes en gezellige pleintjes, die veelal worden ingenomen door de terrassen van bars en restaurantjes. Voordeel is ook dat er hier niet constant auto’s en scooters voorbijrijden (met de daarbij horende uitlaatgassen en het nodige lawaai), veel meer een plek waar wij graag eens rondlopen en op zoek gaan naar iets om te eten of te drinken 😉

Wij gingen er o.a. lekker eten bij Le Caveau du théâtre , genoten 2 keer van koffie/huisgemaakte ijsthee en lekker gebak in het al even fijne en eigenzinnige The cup of tea (boekenwinkel-brocante en theehuis in één) en dronken zowaar Gentse koffie van Or in het hippe 7VB.

In de kleine straatjes vind je heel wat graffiti en street art, in heel uiteenlopende stijlen. Algemeen misschien iets minder afgewerkt dan in Lyon (al hebben we er zowaar ook eentje gespot waarvan we ook werk in Lyon zagen) maar wel even leuk en boeiend om te ontdekken.

In de smalle straatjes zitten ook heel wat kleine ateliers waar van alles verkocht wordt, van kunst over kledij, van juwelen over brocante.

Eveneens in deze wijk staat la vieille charité, een gebouw dat al dateert uit de 12de eeuw en momenteel is ingericht als museale site en onderdak biedt aan verschillende musea en onderzoeksinstellingen. Je kan er o.a. terecht voor een bezoekje aan het MAM en het MAAOA.

Het musée d’archéologie méditerranéenne (MAM) telt met 3 afdelingen: les antiquités égyptiennes, les antiquités classiques (civilisations étrusques et romaines, civilisation grecque, civilisations du Proche et Moyen-Orient) en l’archéologie régionale (civilisation celto-ligure locale).

Het MAAOA, le musée d’arts africains, océaniens et amérindiens bevindt zich op de tweede verdieping van het gebouw en is opgedeeld in 3 verschillende afdelingen gekoppeld aan de continenten. Je vindt er o.a. maskers uit Afrika, een collectie schedels en maskers uit Oceanië en uit Amerika een collectie Mexicaanse en Braziliaanse maskers en poppen.

Kortom, Le Panier is zeker een van de boeiendste wijken om te bezoeken in de stad 🙂

 

Winter in Oostende

Het begin van de kerstvakantie kondigde zich vrij zonnig aan en op tweede kerstdag hadden wij niets op onze agenda staan, ideaal dus voor een uitstapje richting Belgische kust 🙂
Ik ben enkele jaren geleden helemaal fan geworden van Oostende, voor mij is het een beetje ‘Gent aan de kust’. Er valt altijd wel iets te beleven, ook op cultureel vlak en er zijn steeds leuke adresjes om te ontdekken. Omdat de wederhelft dringend een aantal van de ontdekkingen ‘moest’ leren kennen, stond de bestemming bijgevolg snel vast.

Kerstvakantie en veel te beleven in de stad betekent uiteraard ook veel bezoekers en dus mogelijk parkeerproblemen. In Oostende lossen ze dat echter handig op door speciaal voor Winter in Oostende de randparking achter het station te openen. De strandparking is open van 1 december 2018 tot en met 6 januari 2019 en een dagticketje kost je amper 3 euro. Omdat de omgeving er een beetje ‘verlaten’ kan uitzien, plaatsten ze zelfs een filmpje op de website van de toeristische dienst zodat je weet wat je kan verwachten (ideaal voor onzekere karakters op dat vlak zoals ondergetekende 😉 ). Eens geparkeerd wandel je langs het station richting stad, best dichtbij en zo gemakkelijk!

We besloten de route van The Crystal Ship als basis te nemen voor onze wandeling in Oostende. Het kaartje hadden we nog liggen van een vorige uitstap die ik maakte met ons topwijvengroepje maar je kan de kaart ook downloaden of een papieren exemplaar ophalen in de kantoren van de toeristische dienst. We liepen liepen langs de jachthaven met uiteraard het zeilschip Mercator (zeker de moeite van een bezoekje waard, voor groot en klein) en we zagen zelfs een bijzon.

De meeste kunstwerken op de route had ik al eerder gezien maar toch kwamen we er nog een paar nieuwe tegen die ik op vorige wandelingen had gemist.

      

Ik wilde zeker ook iets gaan drinken bij Moose en ja hoor, de inrichting en de drankjes waren nog steeds top.

Ook een bezoekje aan Design Oostende mocht niet ontbreken. M. vond er eindelijk zijn favoriete design bureaustoel van Eames irl en kon hem dus ook eens uittesten (online is dat immers nogal moeilijk en tot op heden hadden we nog nergens een exemplaar in een winkel gevonden). Getest en goedgekeurd, nu alleen nog wachten op het moment dat we de aankoop ook effectief zouden overwegen 😉

Uiteraard gingen we ook een kijkje nemen op de kerstmarkt maar daar was het voor ons iets te druk. De locatie van de ijspiste op de vijver in het park vond ik wel goed gevonden. Het geeft je een beetje de illusie op natuurijs te schaatsen 😉


We hielden wel even halt aan de Adolf Buylstraat waar een lichttunnel de straat overkapt en er vier keer per dag voor een lichtshow op muziek zorgt. Er zijn dagelijks vier shows : om 16.45 uur, 17.45 uur, 18.45 uur en 19.45u. De muziek is afwisselend en aanstekelijk, een leuk intermezzo op onze wandeling  (hieronder een fragmentje).

 

Daarna trokken we nog even richting zeedijk en Vissersplein, waar tot 6 januari het Christmas Village opgetrokken is. Omdat er op het moment dat wij langskwamen geen muziekoptredens waren, was het er minder druk en konden we in alle rust nog een frietje eten (wandelen in de vrieslucht geeft appetijt 😉 ) voor we terug richting auto en binnenland trokken.

 

Wij bleven een beetje weg van de grootste drukte, zowel wat de kerstanimatie als de winkelstraten betreft, maar pikten toch een stukje van de sfeer mee in de stad. Tegelijk gingen we er op ontdekking en genoten we al wandelend van het vele moois dat we tegenkwamen. Een ideaal ontspannend namiddagje uit met ons drie, meer moet dat niet zijn op een vakantiedag tussen de eindejaarsfeesten in 🙂

 

Zelf zin gekregen om eens naar Oostende te gaan? Check zeker eens de website van de toeristische dienst, je vindt er een pak nuttige en interessante informatie waardoor je jouw dag optimaal kan plannen zoals jij het zelf graag hebt 🙂

 

 

 

Lyon – part4 – street art

Opmerkelijk in Lyon is ook het grote aantal muurtekeningen: soms volledige gevels en vanop een afstand amper te onderscheiden van echte gebouwen, soms de meer ‘klassieke’ street art maar altijd boeiend materiaal om op foto vast te leggen. Als laatste post over Lyon nog een kleine bloemlezing 🙂

Moet het nog gezegd? Lyon was voor ons een heel aangename verrassing en we komen zeker nog eens terug om verder op verkenning te gaan 🙂

We verzamelden een deel van onze info vooraf online maar het bezoekje aan de toeristische dienst maakte het ons erg gemakkelijk om alles verder uit te stippelen en is zeker aan te raden.

 

The Crystal Ship

Begin juli zat ik mee in het complot om een vrijgezellendag te organiseren voor Maya’s meter. Een vrijgezellendag organiseren voor iemand is altijd een beetje spannend. Voor je het weet, krijgt de toekomstige bruid zoveel extra stress te verwerken dat je even op de rem moet gaan staan (in het verkondigen van foute hints bedoel ik dan want het programma zelf was wel helemaal ‘op maat’). De bruid in spé werd om 8 uur in de ochtend aan de voordeur opgehaald, kreeg een koffertje met een kroontje en een woordje uitleg gepresenteerd en vervolgens vertrokken we richting station. De details van de dag ga ik hier niet uit de doeken doen maar het ’toeristische luikje’ wel 😉

01- WP_20160701_19_52_52_Pro      03- IMG_1609

De trein bracht ons naar het zonnige Oostende waar we fietsen huurden en er voor de rest van de dag op uittrokken met de route van the Crystal Ship als rode draad. In het Infopunt voor toerisme kan je een gratis kaartje krijgen van de kunstroute (met een wandelroute, een fietsroute en vermelding van fietsverhuurpunten). Je kan het plan trouwens ook downloaden als je wil.

The Crystal Ship was een evenement tijdens de paasvakantie van 2016 waarbij wereldbekende en gerenommeerde kunstenaars gigantische muurschilderingen op blinde of lelijke muren in de stad creëerden. Hierdoor ontstond een artistiek parcours van kunst in de publieke ruimte in de binnenstad en de omgeving (Het Groen Lint) rond Oostende. Je vindt er werken van o.a. Roa, Cyrcle, Guido Van Helten, … Alle werken zullen minstens 2 jaar aanwezig blijven en kunnen dus nog steeds worden bezocht en bewonderd.

05-IMG_1620                      06 IMG_1622

De weergoden bleken ons die dag vrij gunstig gezind. Het zonnetje scheen dapper tussen de wolken door al kreeg het wel gezelschap van een stevige bries die ons vooral op de dijk bijna naar adem deed happen (allez, mij toch, ik kan daar slecht tegen). Onze programmakeuze bleek een voltreffer: buiten zijn met mooi weer, tijd om bij te praten en tussendoor genieten van een brokje cultuur zonder dat je moet aanschuiven of stil zijn.

07c-IMG_1913

’s Middags konden we genieten van een homemade picknick met aperitiefhapjes (bijpassende drank kochten we ter plekke), tortilla’s, empanadas, quiche, couscoussalade… Het visserskerkje waar Ensor begraven ligt, vormde het decor voor onze smakelijke middagpauze.

08-IMG_1630 09-IMG_1631

In de namiddag was het soms even zoeken om de juiste locatie van de kunstwerken te vinden. We concentreerden ons zo op de kaart dat we niet gezien hadden dat de locatieadressen van de kunstwerken ernaast stonden opgelijst! Ja, ik hoor het sommigen al denken: ‘hoe kan je daar nu naast kijken?’ maar wie teveel te vertellen heeft, …
Enfin, we lieten het tijdens de toer eigenlijk niet aan ons hart komen en zijn op zich ook niet echt verkeerd gereden, we moesten enkel soms een beetje zoeken om het kunstwerk in het vizier te krijgen :p

In de namiddag hielden we nog een uurtje (of meer) pauze in het Vogelzangpark waar we herinneringen aan vroeger ophaalden bij opnieuw een (klein) glaasje bubbels, lekker gebak en verse kersen. In de zon en uit de wind was het voorwaar volop genieten en dat terwijl het landinwaarts blijkbaar een stuk minder mooi weer was.
Omdat het zo gezellig was in het park kwamen we eigenlijk niet meer toe aan een terrasje voor een koffie maar die hebben we niet gemist en wellicht was het ook niet vanzelfsprekend geweest om met een tiental mensen een plekje te vinden in de binnenstad tijdens het eerste soldenweekend 😉

Om onze dag af te sluiten, eindigden we met een heerlijk vis/zeevruchtenmenu (ja, we hebben behoorlijk wat gegeten die dag en nog veel meer gelachen en gepraat) om uiteindelijk met de laatste trein terug richting Gent te sporen.

Ik ‘(her)ontdekte’ Oostende vorig jaar en ik ben heel hard fan geworden van de stad. Ik ga hier nog regelmatig terugkeren! Wie het voorbije weekend de Gentenaar kocht, kreeg trouwens een goodiebag met allerhande promotie voor een bezoekje aan deze fijne kuststad 🙂
Er is trouwens één streetartfoto in deze blogpost die geen deel uitmaakt van het Crystal Shipproject, weet jij welke?