All posts by Els seghers

Gentse feesten

Cultuur, Gentse Feesten, Op stap, , , , ,

Dit jaar hielden we het bij een ‘light edition’ met slechts enkele bezoekjes.

We pikten een heel mooi en intiem concertje van Esme Bos en Bart Voet mee in De Schuur. Beperkt publiek, lekker rustig in/bij het groen van de Bourgoyen, het weer kon iets beter (maar ook slechter dus waren we blij want we kwamen met de fiets, wat ook aangeraden wordt wegens weinig parkeerplek in de buurt), veel gezelligheid en lekker fingerfood. Zeker voor herhaling vatbaar.

Ik ging in goed gezelschap naar een bijzondere en verrassende voorstelling van Ontroerend Goed in het NTG (die een goede review kreeg in de krant).

En we pikten nog een concertavondje mee op het Laurentplein.

Eerst kregen we van Fedia, Naomi en de heren van Suwi-Band een reeks Disneysongs in een verrassend kleedje te horen. Knap gedaan!
Daarna volgde een prachtige voorstelling van Bent Van Looy die helemaal in zijn eentje het Luisterplein bijna 2 uur in de ban hield. Het was er echt heerlijk rustig in het publiek, iedereen genoot van de muziek (en de bindteksten). Bent zelf had er duidelijk ook zin in want hij bleef maar spelen, niet dat wij dat erg vonden trouwens 😉

Ik maakte opnieuw enkele korte videosnapshots die ik gewoon achter elkaar plakte als herinnering voor mezelf aan een heerlijk concert waar ik het liefst gewoon live naar zat te kijken (en niet via het scherm van mijn smartphone).

Een heel beperkte Gentse feesten dus dit jaar, misschien omdat we er vele jaren na elkaar heel intens van geproefd hebben, maar vooral ook omdat Maya behoefte had aan wat extra rust na een intense examenperiode (en wij deze keer ook gewoon blijven werken zijn). Moet ook eens kunnen, toch?

 

Gent Jazz

Cultuur, Op stap, , ,

Vorig jaar zag het er slecht uit voor het festival, maar gelukkig kwam er een doorstart en konden we opnieuw genieten van een heel mooi programma (en een festival dat 7 van de 10 dagen uitverkocht was).

Wij beperkte ons tot één avond, maar hebben er wel enorm van genoten.
Met Isolde Lasoen (wiens optreden we in 2018 enorm konden smaken tijdens OdeGand) en Zaz (die we in 2015 al zagen) wist ik meteen dat het goed zou zitten en bestelden we al onze tickets. Groot was de vreugde toen bleek dat ook Hooverphonic die dag deel zou uitmaken van het programma.

Het werd een hele mooie avond, ook wat het weer betreft en een herinnering om te koesteren. Isolde kan me het meest bekoren wanneer ze in het Frans zingt, Hooverphonic is top (en M. is sowieso erg blij dat Geike terug van de partij is, vond haar altijd het best bij het DNA van de groep passen) en Zaz, die is ‘une grande dame’ geworden die een prachtig optreden bracht.

Ik maakte een reeks video snapshots en voegde ze samen tot een klein herinneringsfilmpje.

Het meer voor onszelf want kwalitatief kon het zeker beter, maar ik wou vooral genieten van het concert en zeker niet de hele tijd staan filmen.

Waar was ik zoal mee bezig

familie, food, Op stap, tuin, woord in beeld

Door de (lange en verlengde) examenperiode bleef de sociale kalender hier leeg, maar dat wil niet zeggen dat ik mij niet kon bezighouden. Ik maakte nog eens een overzichtje (dat met vertraging online kwam):

Gelezen

Nog enkele spannende boeken, de ene al iets beter dan de ander, ideaal voor korte en soms iets langere leespauzes in de zon op ons terras.

   

Gewandeld

Op mooie dagen kom ik graag meer buiten en dus werd er nog wat gewandeld in eigen streek en genoten van de mooie omgeving. En een ijskoffiestop onderweg dat is ook fijn meegenomen natuurlijk.

Gekeken

Wie wandelt en bewust kijkt, ziet altijd meer, zoals de zes houten ganzenbeeldjes voor het raam van deze woning of de rode stokrozen in de stationsbuurt.

Getuinierd

Vooral bij mijn vader, maar ook een beetje thuis aangezien ik een reeks tomatenplanten adopteerde waarvoor hij geen plaats meer had (en die ietwat onverwacht toch nog een groeischeut hadden gekregen waardoor ik het zonde vond om ze op de composthoop te gooien). Welke soorten het zijn, daar heb ik het raden naar, maar ik voel niet de behoefte om een nauwgezette boekhouding bij te houden van wat er groeit/bloeit in de tuin, ik laat me met plezier verrassen wat dat betreft.

Gekookt
Nu ja, veel ontbijttrays en tussendoortjes gemaakt en croques i.p.v. boterhamlunch omdat dat nog net iets beter smaakte (en ook omdat brood door de warmte sneller uitdroogde).

Getest (en goedgekeurd)

Deze mueslirepen vielen heel hard in de smaak en ze zijn trouwens extra lekker wanneer je ze in de koelkast bewaard.

Gefietst

Wanneer het iets te heet is om te wandelen, dan halen we de fiets uit om de omgeving te verkennen en wat verkoeling te zoeken. We reden richting Deinze en hielden halt aan het pittoreske Astene Sas waar de Franse chansons vrolijk uit de speakers schalden. Ze houden daar trouwens van wat humor, tot in het toilet 😉

 

Maar intussen is ook hier eindelijk vakantiemodus voor Maya (en voor mij bijna) en proberen we daar dubbel en dik van te genieten. W zijn allebei nog steeds een stuk vermoeid door de voorbije periode en alles loopt nu een beetje trager, maar dat is oké (trouwens meer lid van team JOMO dan team FOMO tegenwoordig).

Zijn jullie al in vakantiemodus en hoe is dat dan?

Examenbordjes

familie, food, woord in beeld, ,

Wanneer de examentijd aanbreekt, dan zorg ik voor extra hapjes en tussendoortjes om de grote en kleine hongertjes van onze student te stillen. Het studeren moet ze zelf doen, maar als ik op deze manier deze toch wel zware periode voor haar kan helpen overbruggen, waarom niet?

Haar laatste examenreeks in het humaniora was er eentje waar wel wat extra hindernissen bij te nemen waren (o.a. als gevolg van uitvallende leerkrachten). Heel laat studeren ‘s avonds lukt haar niet, maar ze deed wel een extra inspanning om ‘s morgens vroeger op te staan om dan meer te hebben om te herhalen.

Ik zette dit jaar dan ook in op extra lekkere ontbijtbordjes (een gewone boterham krijgt ze in die periode nauwelijks door haar keel terwijl ze er ander meestal een tweetal eet). Standaard drinken we ‘s morgens thee, maar op die momenten was een koffie toch welkom. En verder was het soms havermout of chiapudding, in gewone melk of gemixt met aardbeien uit opa’s tuin, een beetje fruit, pancakes, … Niet al te veel, maar toch voedsel dat voor een extra boost kon zorgen en haar door de voormiddag helpen.

De voorbije week werd ze beloond met een heel mooi eindrapport en een fijne proclamatie. Het einde van een tijdperk (in uniform) en de start van een nieuw verhaal.

 

Deze keer duurt de examenperiode voor Maya trouwens extra lang, want er volgde aansluitend nog een tweede blokperiode in functie van het ingangsexamen diergeneeskunde op 6 juli e.k. Behoorlijk vermoeiend en zenuwslopend, zeker voor Maya, maar ook voor mezelf. Nog nooit meer afgeteld naar de zomervakantie dan dit jaar 😉

Mueslirepen

food

Ik testte nog eens een nieuw receptje, deze keer uit het gratis magazine van Alvo (waar mijn vader regelmatig gaat winkelen, ze hebben er een filiaal in het dorp en hij brengt dan hun magazine mee voor mij; ik doe hetzelfde voor hem met het maandelijks gratis magazine van Carrefour).

Algemeen, maar zeker tijdens de examentijd zorg ik graag voor ‘degelijke’ tussendoortjes voor Maya en dus kwam dit receptje als geroepen om te testen.

Ingrediënten (voor ca. 12 repen)

230g havermout (ik vulde aan met grofgemalen hazelnootpoeder)
80g amandelen (ik voegde een deeltje hazelnoten toe), grof gehakt
55g boter
115g honing
50g lichtbruine suiker
1/2 theelepel vanille-extract
1/4 theelepel zeezout
60g gedroogde veenbessen of rozijnen, grof gesneden (ik vulde aan met gojibessen)
65g chocoladechips of zelf gehakte stukjes chocolade

Werkwijze

Verwarm de oven op 180° C. Verdeel de havermout en de gehakte noten over een met bakpapier beklede bakplaat en zet 5 min in de oven. Roer goed en laat nog eens 3 tot 5 minuten roosteren. Schep in een kom.
Of doe zoals ik en gebruik een grote pan waarin je alles bakt onder regelmatig roeren en je gebruikt de pan meteen ook als kom om later de rest onder te mengen (ik hou niet van veel afwas en op warme zomerdagen probeer ik het gebruik van de oven ook te beperken).

Meng in een klein pannetje de boter met de honing, de lichtbruine suiker, het vanille-extract en het zeezout. Breng zachtjes, al roerend, aan de kook. De suiker moet volledig opgelost zijn. Giet dit over de havermout en de noten. Meng goed en laat 5 minuten afkoelen. Voeg er de gedroogde bessen aan toe en 1/4 van de chocolade. Meng goed.

Neem een ovenschaal/brownievorm en bekleed deze met bakpapier. Schep het mengsel hierin en druk goed aan. Doe dit grondig anders vallen de repen later uit elkaar. Bestrooi daarna met de rest van de chocolade en druk ze in het mengsel.

Zet alles minstens 2 uur in de koelkast of 30 minuten in de diepvries. Haal het blok uit de vorm/schaal, verwijder het bakpapier en leg op een snijplank om mooie stukken/repen van te snijden.

In een goed afgesloten doos kan je de repen enkele dagen bij kamertemperatuur bewaren en blijven ze wat zachter. Bewaren in de koelkast (aan te raden bij warm zomerweer) zorgt ervoor dat ze iets harder blijven.
Ik vermoed dat het de lichtbruine suiker is die een lichte karameltoets aan de repen geeft. Ze deden me een klein beetje denken aan Snickers, maar dan toch nog iets gezonder 😉

Smakelijk!

Waar was ik zoal mee bezig de laatste tijd

algemeen, woord in beeld

Gewandeld

Kleine wandelingetjes ‘rond den blok’ met Maya, een grotere wandeling in Limburg, al een paar zondagse wandelingen met Maarten en ook een langere wandeling in de omgeving in mijn eentje.

 

Getuinierd

Veel, vooral in de tuin van mijn vader. Een afdakje voor de buitentomaten gebouwd

en helaas ook een plaag gespot: rupsen van de appelstipmot

In de eigen tuin eerder beperkt, maar toch benieuwd hoe mijn reukerwtjes het gaan doen op het terras. Ook de zelf gezaaide zonnebloemen doen hun best, al zijn er intussen toch ook enkele exemplaren verorberd door de slakken. Gelukkig zijn er verschillende intussen al groot genoeg dat ze de vraatschade wel zullen overleven.

En na de aardbeien geven de frambozen intussen ook hun eerste vruchtjes. Zo een gezond snoeprondje in eigen tuin is toch extra leuk.

 

Gehost (op z’n Engels dus, gastvrouw en moderator geweest)

Congres in Brussel, Engelstalig, voor iets minder dan 100 aanwezigen in de zaal en meer dan 100 online, verspreid in heel Europe (zowel in Denemarken, UK als Hongarije). Spannend, maar met goed resultaat en dat gaf toch een heel fijn gevoel achteraf.

 

Gelezen

Na Hamnet van Maggie O’Ferral las ik Gisterland van Imme Dros over hetzelfde onderwerp, het leven (door de ogen) van de vrouw van Shakespeare. Maya las beide boeken ook, voor school, maar in de omgekeerde volgorde. Voor mij ging Gisterland nogal snel na de trage schrijfstijl van O’Ferral, maar beide boeken zijn aangename lectuur en zeker het lezen waard.

Daarna volgden een paar spannende boeken. Nu het mooi weer wordt, kan ik daar extra van genieten. Even puur genieten en wegduiken in een verhaal dat niet te zwaar op de hand is. Bij de lokale ruilboekenkast vond ik recent weer enkele leuke exemplaren.

 

De schaduw van Thot voelde een beetje als Agatha Christie (Moord op de Nijl, met Poirot) gemixt met Indiana Jones.
Nicci French is en blijft altijd Nicci French. Ik ben geen zware fan, maar doorgaans kan ik de boeken wel smaken van dit schrijversduo.
Na het lezen worden deze boeken trouwens terug in dezelfde of een andere ruilboekenkast gedropt.

 

Gekookt

Eerder weinig wat niet wil zeggen dat er geen deftig eten op tafel komt. Intussen is immers het koudeschotelseizoen voor geopend verklaard en komen hier veel variaties op dat thema op tafel. Vooral eenvoudige zaken, die snel klaar zijn. Combinaties ook met vers fruit en verder uiteraard aangevuld met restjes en snelverkoopproducten zodat het buffet er elke keer weer anders uit ziet.

 

Gekeken

Naar het vele moois in de natuur. Obsidentify is hierbij vaak mijn vriend.
Deze weidehommel spotte ik in onze eigen tuin

In het wilde bloemenmengsel zat roderik, zo vertelde ObsIdentify mij.

En ook graangewassen kunnen een streling voor het oog zijn, toch?

 

Geoefend

Intussen toch al netjes 60 dagen Italiaans aan het oefenen via Duolingo 🙂

 

En waar zijn jullie zoal mee bezig? Laat het gerust weten in de comments.

Stockholm dag 5 – slot

Cultuur, food, Op stap, Reizen, woord in beeld,

De laatste keer wakker worden in Stockholm, de zon nog steeds even stralend en de lucht nog steeds helder blauw, de laatste keer ontbijtbuffet. Koffers inpakken en uitchecken, vervolgens nog even richting de oude stad: naar het stadhuis en langs het koninklijk paleis, Zweeds gaan lunchen en nog enkele souvenirs kopen.

Omdat een bezoek aan het stadhuis enkel mogelijk was met gids, hielden we het bij een blik van buitenaf.

In Gamla stan gingen we nog even winkelen en langs het koninklijk paleis.

Vervolgens Zweedse balletjes eten in Café Misteln want dat konden we toch niet aan ons voorbij laten gaan. Onze inschatting bleek correct: dit was geen toeristenval ondanks de locatie, maar echt lekker eten voor een deftige prijs.

En omdat we zagen dat er vandaag wel plaats was in de bakkerij/koffiehoek van Grilska Huset gingen we ook daar nog eens langs voor een laatste fika, het moest maar zo lekker niet zijn. Hier geen kaart voor koffie of thee (daarvoor moet je in het restaurant zijn), maar gewoon grote thermoskannen en daarnaast een karretje met een collectie van porseleinen kopjes en schoteltjes waar je jezelf mag bedienen (en ook gaan voor een refill) terwijl je in één van de oude zeteltjes gaat zitten om je vers gekochte gebakje te verorberen 🙂

Daarna was het tijd om richting Centraal Station te gaan, onze koffers op te halen en een ticketje te kopen voor bij Flygbussarna richting Bromma.

Na een vlotte vlucht (waarbij we de Waddeneilanden en in België zelfs de leeuw van Waterloo heel mooi hadden zien liggen) terug geland in Zaventem en klaar om de huisgenoten over onze reis te vertellen.

Intussen ligt deze fijne citytrip al even achter ons en zitten we hier volop in examenmodus (nog een hele tijd trouwens), maar het blijft sowieso een mooie herinneringen om op terug te blikken.

Stockholm dag 4

Cultuur, food, Op stap, Reizen, woord in beeld, ,

Dag 4 startte in Stockholm al even koud, blauw en zonnig als de vorige. Na een uitgebreid ontbijt trekken we terug richting Skeppsholmen waar we de dag voordien niet meer toegekomen waren aan een bezoekje van het Modernamuseet en Arkdes (waarvoor je een combiticket kan kopen). We beginnen intussen al een beetje onze weg te (her)kennen in de stad en blijven genieten van de omgeving.

We lopen ook even het Centraal station binnen en besluiten onze koffers daar morgen in een locker te steken zodat we geen tijd verliezen met heen en weer geloop tussen hotel, bushalte en luchthaven.

Skeppsholmen is een klein eilandje dat via Skeppsholmbron verbonden is met Blasieholmen. Vanop de brug heb je een mooi  zicht op de stad. Aan de brug staan wegwijzers naar de musea. Je ziet al snel enkele buiten-kunstwerken opduiken die deel uitmaken van het beeldenpark van Moderna Museet.

Een sanitaire stop in het museum levert alvast wat extra beeldmateriaal op (een leuke genderdivers infobordje en een bijzondere klink, die niet altijd even vlot werkt op sommige deuren, spannende momentjes in verschillende betekenissen mogelijk dus).

  

Arkdes is het Zweeds centrum voor architectuur en design. Er is een permanent deel met heel wat informatie en maquettes over architectuur en publieke ruimte door de jaren heen en er zijn enkele ruimtes voor tijdelijke (?) thematische tentoonstellingen. Eén grote zaal was helemaal ingericht met een soort kijkdozen in de vloer. Heel knap gedaan en ook boeiende materie vond ik persoonlijk.

Modernamuseet is andere koek om het zo even te noemen. Moderne kunst roept wel vaker twijfels op bij mij, en dat is al helemaal zo bij videokunst. De verschillende video-installaties kunnen mij echt op geen enkele manier bekoren of intrigeren. Misschien was ik daardoor al te zeer beïnvloed, maar ook bij de rest van de kunstwerken is er maar weinig dat mij aansprak. Echt lang hebben we hier ook niet rondgelopen, dan toch maar liever terug naar buiten en genieten van alles wat er daar te zien was (en nog even kijken naar de kunst buiten, die brengt samen met de zon mijn goede humeur meteen terug).

Na de musea gaan we nog wat verder op verkenning in de stad, soms langs iets steilere stukken waar je nog steeds goed moet uitkijken voor ijsplekken. We genieten van het uitzicht, liepen langs oude Zweedse huisjes, een oude telefooncel met een nieuwe functie, doen uiteraard nog eens van fika …

… tot de zon begint te zakken en we richting restaurant gaan (een beetje een tegenvaller dus daar gaan we niet veel meer woorden aan vuil maken al was het ergens ook wel grappig om een medewerker met Aziatische roots en ‘Engels met een oosters accent’ Italiaanse termen te horen opsommen en tussendoor Zweeds te horen praten met een collega die Afrikaanse roots had).

 

Stockholm part 3

Cultuur, food, Reizen, woord in beeld, ,

Dag 3 van onze citytrip in april startte opnieuw koud, maar meteen zonnig. Ideaal dus om de stad te voet te verkennen na een uitgebreid ontbijt.

Vandaag terug een museumbezoek in de voormiddag, meer bepaald het ABBA-museum, en de rest van de dag vooral genieten van de buitenlucht en de zon. Volgens de website moet je hier altijd je tickets vooraf kopen, maar dat lukte dus nog de avond voordien. Deze keer moesten we ook een tijdslot aangeven (op die manier blijft het bezoekersaantal gecontroleerd en de bezoekerservaring gegarandeerd; ik kan daar mee leven, zeker omdat we nog de avond vooraf konden boeken al zal dat niet altijd zo last minute kunnen natuurlijk en dan vraagt het iets meer planning en organisatie). Dit museum ligt in de buurt van Vasa, waar ik eerder al over schreef. Je kan ze dus ook gemakkelijk op één dag combineren, ideaal wanneer het slechter weer is 😉

Het ABBA-museum is nog een jonge telg in museumland, het is amper 10 jaar oud. Je krijgt er het verhaal te zien en horen van de vier bekende leden: hoe ze elkaar ontmoetten, gingen samenwerken, hoe hun carrière liep enz. Je krijgt als bezoeker een heuse inkijk in hun leven en wereld. Er werd zelfs een stuk van de Polar Studio en van hun zomerhuis tot in de kleinste details nagebouwd.

De echte fans (of de durvers?) krijgen de kans om mee te dansen op het virtuele podium of een stukje van je favoriete ABBA-lied zingen in een opnamebox. Wie in het hokje meezingt, beseft het misschien niet altijd (of trekt het zich niet aan), maar de andere bezoekers in de directe omgeving kunnen meeluisteren en laat ik zeggen dat ‘niet elke kandidaat met evenveel zangtalent gezegend is’. Wil je jouw ABBA-kennis testen, doe dan mee aan een kleine quiz en kies op één van de schermen uit drie moeilijkheidsgraden (en neen, het is echt niet zo eenvoudig). Je vindt er ook een uitgebreide collectie (gouden) platen, prijzen, poppen en andere merchandising en outfits (sommige lichtjes verkleurd, maar het zijn wel degelijk de originele stukken).

In het museum staat dé telefoon uit ‘Ring ring‘. Als deze telefoon zou rinkelen terwijl je er bent, zeker opnemen! De enigen die het telefoonnummer kennen zijn namelijk Benny, Björn, Agnetha en Frida. En neen, wij hoorden hem niet bellen, maar dat zou wel degelijk al gebeurd zijn.

Recent is er op het eind een nieuw stuk toegevoegd aan de tentoonstelling waar de projecten na de ABBA-tijd aandacht krijgen, zoals de verschillende musicals (over ABBA en andere) geschreven door Björn en Benny en enkele soloprojecten van de Agnetha en Frida. En uiteraard is er ook info over ABBA The Voyage, de befaamde hologramshow. Vanaf 7 mei 2023 loopt er trouwens naar aanleiding van de tiende verjaardag van het museum een gloednieuwe tentoonstelling over ABBA Voyage (zie persbericht voor meer info).

Eén ding is zeker: in dit museum loopt je gegarandeerd minstens te neuriën en kom je goedgezind buiten 🙂

Alle praktische info en meer lees je op de site van het museum.

Na ons museumbezoek is het echter tijd om buiten verder op verkenning te gaan. En ook daarvoor zitten we op een ideaal stukje Stockholm. Djurgården is een heel groen eiland en het op een na grootste van de 14 eilanden van Stockholm, vroeger was het het jachtdomein van de koninklijke familie, nu mag iedereen er komen genieten en dat gebeurt ook volop.

Onder het motto ‘go where the locals go’ liet ik me opnieuw inspireren door de blog van Take me to Sweden waar Heidi je meer vertelt over één van de favorieten van de Stockolmers. Rosendals Trädgård is een zowel een tuincentrum als een horecazaak, een bakkerij, een pluktuin …   Je kan er terecht voor slaatjes, broodjes, soep en fika. Ze gebruiken uitsluitend organische en biologische ingrediënten en serveren zoveel mogelijk zaken uit eigen tuin. Op zonnige dagen is het er erg druk en dat klopt, alle stoeltjes en bankjes buiten zijn bezet en er staat een hele lange rij aan te schuiven voor een hapje of drankje. (Meer lezen? Dat kan op https://www.rosendalstradgard.se/ of op de blog van Takemetosweden).

We piepen nog even binnen in de serre die ingericht is als tuincentrum, maar besluiten dan toch gewoon verder te wandelen wegens iets te druk naar onze zin. In de zomer is het hier ongetwijfeld nog leuker wanneer de tuinen vol groente en bloemen staan en je ook in de grasvelden kan picknicken. Nu ligt er nog sneeuw en ijs, dus in de grasvelden zitten is niet meteen een optie. Maar we genieten best van het winters landschap en spotten zowel reetjes als een eekhoorn terwijl we verder wandelen.

Aan een kleine kiosk houden we halt voor een koffie/thee en een kanelbullar. De Zweedse hotdog of korv laten we aan ons voorbijgaan, maar het broodje is duidelijk populair.

Omdat we nog voldoende tijd hebben, besluiten we nog een extra lusje op Skeppsholmen te maken, een klein eilandje waar ook nog enkele musea liggen: Arkdes en Modernamuseet. De beelden in de tuin voor het museum trekken meteen de aandacht.

Omdat het al vrij laat in de namiddag is, besluiten we de volgende dag terug te komen om beide musea te bezoeken, maar doen we wel nog even van fika, al was het maar omdat de bar in de inkomhal best gezellig is (en de oudere barman erg grappig is en zo nu en dan zijn koffiekopjes rondgooit alsof hij Zweedse imitatie van Tom Cruise in Cocktail is). Deze keer gaan we voor koffie/thee en Chokladbollar, een andere Zweedse lekkernij.

Daarna trekken we terug verder door de stad en gaan langzamerhand op zoek naar een plekje voor het avondmaal. Nadat we even van de voorziene route afwijken (afslag gemist) belanden we bij toeval in Upplandsgatan waar we Cravings Kitchen ontdekken. De menukaart aan de deur ziet er aantrekkelijk uit, er blijkt nog een tafeltje vrij en dus is het snel beslist: hier gaan we eten. De formule van foodsharing maakt dat we verschillende gerechtjes van de menukaart kunnen kiezen en het smaakt ons zeer. De schoteltjes zijn mooi gepresenteerd en het eten is erg lekker, we genieten! We laten ons nog verleiden tot een dessertje, o.a. omdat er eentje op de kaart staat waar we nog nooit van gehoord hebben, Naima, en dat als omschrijving ‘vegan en dessert van de toekomst’ meekrijgt van de dame die ons bedient. Het dessert beschrijven is moeilijk: het was zacht en fluwelig en we kunnen het niet meteen met iets vergelijken, maar het was wel lekker :p

Voldaan van onze dag en ons avondmaal keren we andermaal tevreden terug naar ons hotel en ons bed.

 

 

 

Stockholm part 2

Cultuur, food, Reizen, woord in beeld, , , ,

Dag 2 in Stockholm: na een goede nachtrust starten we de dag met een stevig ontbijt. Buiten is het op dat moment nog aan het vriezen en voorlopig ook nog bewolkt, maar er is beterschap op komst. We zorgen voor een extra warme outfit, met o.a. een laagje thermisch ondergoed, intussen ook bij ons veel meer standaard sinds de energiecrisis en de lage kantoortemperaturen de voorbije winter 😉

We hebben een bezoek aan Vasa op onze dagplanning staan en kiezen voor een wandeling i.p.v. het openbaar vervoer om daar te komen, ideaal wat ons betreft om zo de stad nog wat verder te ontdekken.

We lopen duidelijk door een mooie buurt en langs de winkels van de duurdere merken. We blijven echter buiten en genieten vooral van de gevels, de etalages en het uitzicht. Het blijft ook uitkijken waar we onze voeten zetten, want de sneeuw en het ijs zijn zeker nog niet verdwenen.

Het Vasamuseum ligt op Djurgården en kan je niet missen, het is immers heel herkenbaar met de masten door het dak. Het hele museum draait rond de Vasa, het enige (oorlogs)schip uit de 17de eeuw dat nog bestaat. De Vasa kapseisde en zonk in 1628 op zijn eerste tocht! Na 333 jaar op de bodem van de zee werd het enorme oorlogsschip geborgen (vanaf eind 1957) en stuk voor stuk gerestaureerd. De Vasa bestaat voor 98 procent uit originele onderdelen (ruim 14.000 losse houten onderdelen alleen al) en honderden uit hout gesneden sculpturen en is uniek in de wereld. In 1987 startte de bouw van het museum dat letterlijk rond het schip gebouwd is gebouwd. In 1990 gingen de deuren van het maritiem museum open voor het publiek.

We hebben onze tickets de avond voordien nog online gekocht om lange wachtrijen te vermijden (wordt ook aangeraden), maar die zijn er op dit moment niet. Wellicht zitten de weekdag en het feit dat het nog geen paasvakantie is daar voor iets tussen. We vinden dat absoluut niet erg, wel integendeel. Verschillende musea kennen hier trouwens een winter- en zomerprijs, van oktober tot en met april betaal je een beetje minder voor jouw toegangsticket, leuk meegenomen.

 

We wandelen op ons gemak door het museum en hebben alle ruimte om het indrukwekkende gerestaureerde wrak te bekijken. Onderzoekers hebben al heel wat geleerd over het leven en de technieken van die tijd en nog steeds wordt er onderzoek gedaan naar de beste manier om het schip te bewaren. Wanneer je in de zomer komt, voorzie je best een extra truitje, in het museum ligt de temperatuur permanent tussen de 18 en 20 °C om de Vasa zo goed mogelijk te kunnen conserveren.

Wanneer we het museum terug verlaten, hebben de wolken al deels plaats gemaakt voor de zon en blauwe lucht waardoor alles er meteen wat mooier uit ziet en we enkele foto’s opnieuw maken (waar is de tijd van het filmrolletje waarbij je vooraf ernstig nadacht over elk beeld dat je wel of niet ging schieten)


Stockholm is gebouwd op 14 eilanden die met meer dan 50 bruggen verbonden zijn. Je hebt het vaak niet eens door dat je plots op een ander eilandje staat, met mijn gebrek aan oriëntatie probeer ik het dan ook niet bij te houden 😉
Langs de kade is het genieten van het zonnetje, het water en de statige gebouwen. Aan het water zien we Tivoli (nu heet dat blijkbaar Gröna Lund) liggen – een pretpark dat de deuren openden in 1883 en nog steeds bestaat en waar ook heel wat concerten gegeven worden – maar dat gaan we niet bezoeken.

Na het beroemdste museum van Stockholm besluiten we door te wandelen naar Gamla Stan, het historische (en meest toeristische) centrum van de stad, omdat het daar in het weekend doorgaans een stuk drukker is en we dat nu wat kunnen vermijden.

We steken een brug over en gaan eerst een kijkje nemen aan het koninklijk paleis. Omdat we nog in het winterseizoen zijn, is de wissel van de wacht beperkt tot woensdag, zaterdag en zondag, daar hadden we even niet op gelet. Het kasteel behoort tot de grootste van Europa, maar omdat het zonnetje intussen heerlijk schijnt, besluiten we toch vooral om buiten te blijven en kopen we geen ticket voor een bezoek.

Wat doe je als toerist toch altijd even? Een kijkje nemen waar je misschien wel een leuk cadeautje zou kunnen scoren. De kleurrijke huisjes op Stortorget zijn wellicht bij de meest gefotografeerde van Stockholm, ook wij kunnen er niet aan weerstaan.

Ons oog valt op een winkeltje met dalarnapaardjes (ofte dalahäst, häst is paard in het Zweeds) in de etalage, er is zelfs een klein museum in en je vindt er exemplaren gemaakt door kunstenaars. Heel mooi, maar toch wat prijzig en dus laten we de paardjes voor wat ze zijn. Even verder zit nog een fijn winkeltje met een heel vriendelijke dame waar ik enkele leuke sokken koop en een koffiemok. Spulletjes die we zeker zullen gebruiken en een fijne herinnering zullen oproepen.

Intussen is ons uitgebreid ontbijt verteerd en hebben we wel zin in fika (de Zweedse variant van koffiepauze of teatime). Aan plekjes waar je terecht kan voor fika geen gebrek trouwens. We besluiten Grillska Huset binnen te gaan, vooral omdat het er authentiek uit ziet (en geen toeristenval). Het koffiehuis + bakkerij heeft geen vrije zitjes meer, maar in het aanpalende restaurant kunnen we ook terecht voor fika. Binnen voelt het meteen goed aan: een mooi aanbod, gezellig ingericht, ruime porties, … hier zou ik met plezier ook komen lunchen. Er blijkt ook een sociaal luik aan verbonden Grilska Huset in de vorm van een tewerkstellingsproject waardoor ik het nog fijner vind dat we er net dit plekje hebben uitgekozen.
Ik ga voor koffie, mijn zus voor thee en uiteraard hoort daar een Zweeds gebakje bij. Ik kies voor een overheerlijke kardemonbullar (ik had er gisteren al eentje gekocht ‘on the go’ bij Fabrique, een ambachtelijke bakkerij met verschillende winkels in Stockholm en verder), mijn zus gaat voor een semla, een bol met amandelspijs en room. De semla wordt traditioneel alleen de dinsdag zeven weken voor Pasen gegeten, maar tegenwoordig worden ze (vooral?) tussen Kerst en Pasen verkocht.

Na een deugddoende pauze gaan we vervolgens we op zoek naar het kleinste beeldje van Stockholm: Järnpojken of het IJzeren Jongetje. Ik las er over op de blog Take me to Sweden waar je trouwens massa’s tips vindt voor een bezoek aan Zweden (suggesties voor verblijf, eetadresjes, besprekingen van musea, hoe je verplaatsen, … you name it and she has written about it).
Het was even zoeken, maar we hebben het uiteindelijk gevonden en ja, het is echt een héél klein beeldje van amper 15 cm hoog en het staat gewoon op de grond dus je kan er letterlijk gemakkelijk overheen kijken. De naam van het beeld is officieel ‘De jongen die naar de maan kijkt’ of ‘Pojken som tittar på månen’ in het Zweeds. Het is gemaakt door de Zweed Liss Eriksson. Soms draagt het een mutsje of sjaaltje, maar die dag niet.

Daarna wandelen we nog een beetje verder doorheen de stad, maken nog wat sfeerfoto’s en gaan langzamerhand op zoek naar een plek om iets te eten. In Östermalm kwamen o.a. langs een mooie foodhal waar we sowieso even binnen liepen. De food hall bestaat al sinds 1888 en heropende in 2020 na een jarenlange renovatie. Ik las achteraf dat de plek in de top 10 staat van beste food halls wereldwijd en één van de favoriete plekken van Jamie Oliver is in Stockholm.

We overwegen even om daar iets te eten, maar het is er al vrij druk en toch ook wel wat prijzig dus we besluiten nog even verder te kijken. Het is wel het moment voor een sanitaire stop en net zoals in de moderne food hall gisterenavond hebben de toiletten hier een betaalslot; je leest het goed: je scant je bankkaart, betaalt en pas dan gaat de deur open. Ik had er wel al van gehoord, maar het was toch even verrassend wanneer je er voor het eerst zelf mee wordt geconfronteerd. Het is ietwat onhandig wanneer je vrij dringend naar het toilet moet en de lezer je kaart niet accepteert, maar voor de rest wel goed gezien natuurlijk (al heb je met een echte toiletdame of -heer wel nog iets meer zekerheid op een net toilet en de beschikbaarheid van toiletpapier).

Op vrijdagavond wordt er duidelijk meer buitenshuis gegeten waardoor onze zoektocht naar een eetplek iets langer duurt dan ingeschat. Veel leuke restaurantjes blijken al volzet en andere serveren dan weer iets waar we niet zoveel zin in hebben op dat moment (we vinden het bv niet echt het weer om sushi te eten). Omdat het intussen alweer een pak kouder is en we wel honger krijgen, besluiten we het bij een burger te houden in Jensens Böfhus. Het is er vrij rustig en de bediening vriendelijk. Het eten is OK, zij het niet heel bijzonder, maar we zijn blij dat we onze voeten onder tafel kunnen steken. Bij de betaling hier kan ik kiezen om in kronen of euro te betalen, de enige keer dat ik die optie kreeg trouwens en dat is dan wel weer fijn meegenomen want hierdoor komen er geen transactiekosten bij die anders wel standaard bij elke betaling door de bank worden aangerekend.

En dan is dag twee voorbij en is het tijd om ons beddeke op te zoeken 😉