Tag archieven: #boostyourpositivity

Boostyour positivity – charge & reload

Het boostyourpositivityproject werd net als de vorige keer afgesloten met een bloggersbrunch. Dit hebben we vooral te denken aan Oon en Lilith die hierop aandrongen bij Danone, die gelukkig overstag gingen.
Tot mijn verrassing ging de brunch opnieuw door in Gent, in de voor mij nog onbekende zaal Lux aan de Dendermondsesteenweg, op een boogscheut van de Dampoort. Waar ik me de vorige keer nog een echt groentje voelde, had ik me bij deze editie best geamuseerd met de uitdagingen en online terug nieuwe mensen leren kennen. Samen met No Butterfly ging ik op pad en al snel raakten we aan de praat met andere dames (van mannelijke bloggers viel hier immers niet veel te merken 🙂 ). Het was wel fijn om sommige bloggers eens irl te zien al heb ik lang niet iedereen gesproken die ik in gedachten had (soms kies ik wel eens voor de iets veiliger optie om vooral met bekenden of semi-bekenden te praten en duik ik niet zo snel in gesprekken met mensen die ik nog niet ken). Tip voor de organisatie (zelfde opmerking als vorige keer) zet die bloggersadressen eens wat groter op de button, dat vergemakkelijkt de herkenbaarheid zeker voor bloggers die niet zo vaak met hun gezicht online komen en helpt mensen die nog niet zoveel volk kennen om iets sneller op iemand af te stappen die ze dan toch al een beetje online hebben leren kennen.

WP_20151213_004   WP_20151213_002    WP_20151213_011

De zaal was prachtig, ons glas cava werd met de nodige schwung geserveerd en het buffet was heerlijk. Er werd heel wat afgepraat (wat had je gedacht) en de smartphones werden regelmatig bovengehaald om de sociale media van het nodige beeldvoer te voorzien.
Bij het vertrek kregen we er nog een goedgevulde goodiebag bovenop wat fijn meegenomen was natuurlijk.

 WP_20151213_007   WP_20151213_009   WP_20151213_010

De week erop werd een ‘pittige’ week met veel werk en heel wat zaken om te verwerken. Mijn batterijen werden bijgevolg zwaar op de proef gesteld.
Gelukkig mag ik nu 2 weken vakantie nemen en hoop ik – ondanks alweer een goed gevulde kalender – wat tot rust te komen, te genieten van mooie momenten en fijne ontmoetingen en ‘bij te tanken’.

Charge & reload dus.

Kindervreugde: in je kind dingen van jezelf terugvinden

Het laatste thema van het project boostyourpositivity werd kinderen. Niet onlogisch met al die bloggende mama’s natuurlijk.

Tien jaar geleden kwam er klein meisje in ons leven en zette dat leven behoorlijk op zijn kop. Uiteraard zijn er momenten waarop je ze eens achter het behang zou willen plakken, maar eigenlijk zouden we ze toch niet meer kunnen missen en wanneer ze er niet is dan zit ze toch steeds in onze gedachten.
Eén van de leuke dingen: sinds zij er is, hoef ik geen excuses meer te zoeken om naar kindertheater te gaan, deel te nemen aan kinderzoektochten of het kinderaanbod van musea uit te testen 🙂 En dus nemen we haar regelmatig op sleeptouw naar musea, zit ze al enkele jaren in de jury van Spekken, het kindertheaterfestival, ging ze met veel plezier naar het curieuzeneuzen-vraagstaarten-kabinet en gaat ze nog steeds naar de kinder- en jeugdboekenjury in de bibliotheek,… In een stad als Gent is het aanbod zo uitgebreid dat er altijd wel iets te beleven valt.
Ook tijdens het citytrippen zoeken we naar zaken die haar kunnen boeien, maar laten we haar ook kennis maken met zaken die ons interesseren. Tijdens onze laatste trip naar Amsterdam gingen we speciaal voor haar naar Nemo, maar namen we haar evengoed mee naar onze keuze, het Rijksmuseum.
Toen ik kind was, bestond er zeker zo geen ruim cultureel aanbod voor kinderen (al helemaal niet op het platteland), maar ik weet dat ik daar enorm van genoten zou hebben, mocht dat er wel zijn. Ik ben dan ook enorm blij dat zij onze uitstapjes leuk vindt en ik geniet er minstens even veel van.

Als kind hield ik mij o.a. bezig met knutselen, tekenen en lezen. De leespassie bij haar is minder groot, maar ze is er wel want boeken die ze leuk vindt, die leest ze met veel plezier en dan mogen het gerust dikke boeken zijn. Zo houdt ze enorm van de boeken van Geronimo Stilton en de Thea Sisters maar ook van oude klassiekers zoals de boeken van Roald Dahl. Knutselen en tekenen doet ze wel graag en ze vindt het nog leuker om het samen met mama te kunnen doen. En dus probeer ik terug een beetje tijd vrij te maken om samen met haar te knutselen en te tekenen. En zo gun ik mezelf een beetje vrije tijd om creatief in te vullen en maak er meteen een fijn moeder-dochtermoment van. Gelukkig is er Pinterest om inspiratie op te doen want zo is er steeds iets nieuws waar we ons door kunnen laten inspireren. Momenteel zijn we trouwens samen volop bezig met het maken van kerstkaartjes en uitnodigingen voor een (uitgesteld) verjaardagsfeestje voor haar vriendinnen.kerstkaartjes

WP_20151115_007 WP_20151115_005

 

#boostyourpositivity challenge 3: my body & me

Toen ik de derde instagramuitdaging en de blogpost van Oon las, dacht ik meteen: ik ga niet met mijn blote lijf (of een deel ervan) op de foto. ’t Is niet dat ik ongelukkig ben met dat lijf van mij, maar ik ga het toch niet meteen in de kijker zetten. Maar misschien kon ik er toch iets over schrijven?

Mijn verstand zegt me dat ik niet ontevreden moet zijn over mijn lijf, maar – typisch vrouwelijk zeker – uiteraard vind ik dat het beter kan. Ik ga daarover niet in detail, ik heb immers in de loop der jaren geleerd dat je de sterke punten in de verf moet zetten en niet de mindere 😉
Ik ben er wel van overtuigd dat je moet luisteren naar je lichaam en het ook moet verzorgen. Twee zaken die ik probeer te doen, maar ook daar is er zeker nog ruimte voor verbetering. Ooit zou ik bv eens werk willen maken van Pilateslessen, maar dan wel met een goede begeleiding door een kinesist die weet wat mijn lichaam wel of niet aankan. Voorlopig blijf het vooral bij zoveel mogelijk korte verplaatsingen te voet en met de fiets doen, ook een wandeling van enkele uren is niet meteen een probleem. Zeker tijdens de vakanties doen we heel wat kilometers te voet, nog steeds vaak de beste manier om dingen te bekijken of te ontdekken in een stad.

En verder? I will count my blessings and try to take care 🙂

 

Verjaardag van een tiener – enjoying the little things

Onze niet meer zo kleine spruit werd tien vandaag. Tien verdorie, de tijd vliegt! Waar is dat kleine meisje gebleven dat ik met één hand/arm uit haar wiegje naast ons bed haalde om ze ’s nachts de borst te geven en nadien met één armbeweging terug legde (om minstens de helft van de keren even later toch te moeten opstaan omdat de juffrouw een volle pamper had maar soit, dit geheel terzijde).

Al dagen, eigenlijk weken, keek ze uit naar deze dag. Blij omdat ze tien werd als één van de laatsten in de klas, blij omdat ze dit jaar op een woensdag verjaart, blij omdat ze lekkers mocht meenemen naar school, blij omdat ze kaartjes en verjaardagswensen in ontvangst zou mogen nemen en ook wel cadeautjes…

InstagramCapture_d550bbda-ed23-4e1b-941c-ff3a696d61f2

’s Morgens werd ze verrast met haar brooddoos op haar bord (op haar bord was al a-typisch want die staat normaal gezien naast haar bord en op woensdag had ze toch helemaal geen brooddoos nodig?). Onder de noemer ‘op je verjaardag mag je een beetje een zotte doos zijn’ stopte ik er alvast een paar grappige teensokken in. “Cool!” was de reactie toen ze de doos opende, al was het nog even wachten om ze aan te doen want bij het schooluniform passen nu eenmaal geen gekke sokken. In de brievenbus stak al een mooie verjaardagskaart van haar allerliefste meter (de avond voordien daar nog persoonlijk door haar ‘gepost’) en daar was ze heel blij om want de postbode komt immers pas later op de dag langs.

WP_20151007_001

Vervolgens trokken we met homemade cake en vers & gedroogd fruit naar school waar het lekkers met veel plezier verorberd werd, zo bleek. Als verrassing haalden we haar ’s middags samen af van school en gingen we buitenshuis ‘lunchen’ bij Paul’s Boutique (waar we maanden geleden eens onverwacht gingen eten toen we met een stroompanne zaten in de wijk). Ik wist dat ze daar graag nog eens terug wou en de verrassing viel bijgevolg ook in zeer goede aarde (aangezien burgers of frietjes thuis eigenlijk nooit op het menu staan, kon het wel eens op een dag als vandaag).

WP_20151007_002 WP_20151007_010

Op mijn vraag wat ze in de namiddag graag wou doen, was het antwoord: “eens naar de Ikea gaan om ideetjes op te doen voor mijn kamer wanneer we volgend jaar verhuizen”. En dus trokken we op een druilerige woensdagnamiddag voor enkele uurtjes naar IKEA. We maakten een ritje met de lange Albatros-tram (voor het eerst dat we er op zaten en ja, hij is best lang). We verzamelden ideeën, maakten foto’s en kwamen voorlopig enkel met papieren servetjes (immers nog enkele feestjes in het verschiet) en met een opbergdoos voor legoblokjes naar huis. Grappige opschriften op sommige koffiemokken in het restaurant trouwens, alleen moest ik wel even uitleggen wat ‘koffiedik’ was.

WP_20151007_011                    WP_20151007_012

Om de dag af te sluiten, keken we met ons drietjes nog naar een heerlijke fotoreeks – die ik toevallig online ontdekt had – van een architectuurreis naar New York en omstreken die een goede vriendin van ons een tijd geleden organiseerde.

De vele wensen die haar langs diverse kanalen bereikten: kaartjes, telefoon, bezoek, sms en sociale media (van de mama) nam ze met veel plezier in ontvangst.
Toen ons tienermeisje naar bed ging, besloot ze dat het een heerlijke dag geworden was en daar konden wij enkel maar blij om zijn. Genieten van eenvoudige dingen en die dingen vooral ook samen kunnen beleven, meer moet het soms niet zijn …

Project #boostyourpositivity – Challenge1 Breakfast

Vorige jaar deed ik eerder schoorvoetend mee aan het project Boostyourpositivity. Ik voelde me nog heel erg een groentje maar vond het toch erg leuk om mee te maken. Stiekem hoopte ik – samen met heel wat andere bloggers – op een vervolgproject. Nu is het dus zover. Heb jij ook zin om mee te doen? Neem dan eens een kijkje op de website voor meer info (je hoeft geen eigen blog te hebben, het kan ook gewoon via Instagram).

De eerste uitdaging of het eerste thema is ‘breakfast’. Eerder schreef ik al eens een postje over het ontbijt in kader van het project Blogboek. Ook in de boostyourpositivitypost over shortcuts van vorige editie stond een stukje met mijn snelle tips voor een efficiënt ontbijtparcours.

Soms trakteren we onszelf op een doosje minikoffiekoeken, zomaar, midden in de week. Omdat het ook in de week wel eens een beetje feestdag of zondag mag zijn. Zo nu en dan probeer ik ook een smoothie te maken ’s ochtends (al slaag ik er eerder in om dat als vieruurtje op tafel te zetten) en eet soms een kommetje bioyoghurt met verse aardbeien en/of granola. Voor die dingen heb ik echter meer tijd nodig en dat doe ik dus niet wanneer ik ’s morgens een trein moet halen. Gelukkig werk ik het merendeel van mijn tijd dicht bij huis en heb ik flexibele werkuren dus er zijn wel wat mogelijkheden om meer werk van het ontbijt te maken. Als het echt snel moet gaan dan gris ik een banaan mee uit de fruitmand of een graanreep uit de kast.

In de regel houden we het eerder sober, bij brood met (zoet) beleg. Dochterlief zorgt op haar manier voor een positieve noot aan de ontbijttafel door bv. de speculoospasta onder handen te nemen.

https://instagram.com/p/7p6MhGq7BN/?taken-by=seghersels

Voor een uitgebreid ontbijt of brunch ben ik altijd te vinden. Ik maak het graag zelf klaar, maar ga nog net iets liever met plezier bij een ander mijn voeten onder tafel steken. In Gent trouwens plekjes genoeg om uit te proberen. Ik herinner me nog een heel lekker ontbijt in Bar Bidon vorig jaar 😉

Deze blogpost kadert in het #boostyourpositivity project van Activia

Blogbrunch bij Bidon

Door in te gaan op de uitdagingen van Kelly en Lies in het project Boostyourpositivity van Activia kreeg ik een uitnodiging voor de bloggersbruch. Deze bleek door te gaan in Gent en meer bepaald in Bar Bidon. Redenen genoeg dus om snel in te schrijven want in mijn eigenste Gent en op een locatie die ik graag eens wou uitproberen. Afgelopen zondag wandelde ik onder een stralende lentezon naar het centrum van de stad. Bij Bar Bidon werden we heel aangenaam ontvangen en kregen we meteen een glaasje bubbels aangeboden.

Bidon3 Bidon12

Voor velen was het even wennen om in de groep dames bekende gezichten ter herkennen. De badges van de deelnemers werden dan ook grondig bekeken (al had de blognaam misschien beter ietsje groter gestaan, suggestie voor een volgende keer?). Het was wel boeiend om verschillende gesprekken te volgen en nieuwe blogsters te leren kennen. Om te horen waarom mensen met een blog beginnen, hoe ze evolueren of wat ze nog hopen te bereiken. Ik denk dat velen die middag besloten hebben om het lijstje van de deelnemers en vooral hun blogs nog eens grondig door te nemen.

Het buffet was ronduit heerlijk en ik geef het toe, ik genoot met volle teugen. Voor de huisgemaakte granola alleen zou ik al terugkomen naar Bar Bidon.

Bidon1

Al van bij het begin had ik een groot scherm in een hoek van de zaal zien staan met een stevige camera op statief. Ik dacht initieel nog – ietwat naïef – dat het wel een heel professionele opstelling was voor een groepsfoto maar de uitdaging bleek net iets groter. We mochten elk ons (een) motto noteren op een blad papier en dit vervolgens per twee komen ‘brengen’ voor de camera. We werden vriendelijk verzocht om zo spontaan mogelijk enkele boeiende en verrassende poses aan te nemen, fotomodelgewijs ‘so to speak’. Van de resultaten zou er dan een animatiefilmpje worden gemaakt. De reacties waren doorgaans bij de meesten in de aard van “o maar ik ben daar niet goed in; ik kan dat helemaal niet; dat hoeft voor mij niet hoor; echt nog meer poses?” Maar dan besloot ik met een “ach, who cares? even niet nadenken en gewoon doen” de knop in mijn hoofd om te draaien (en het idee zelfs mee te nemen in mijn achterhoofd om op het werk ooit ook eens te gebruiken :))

Bidon13 Bidon6
Waar ik dan weer met veel plezier op inging was het aanbod om iets te tekenen op de ramen met speciale stiften. Aangezien ik net met een ideetje voor een nieuwe blogpost zat, wist ik meteen wat ik op het raam wou tekenen: een kolibrie. De post moet ik nog schrijven, maar mijn eerste poging tot het tekenen van het beestje heb ik alvast in de vingers. ’t Is verre van een perfecte tekening maar ik was toch tevreden met mijn probeerseltje en tegen de blauwe lucht gaf het nog een mooi beeld.

Bidon11

Het was voor mij alvast een hele fijne ervaring die beslist voor herhaling vatbaar is. Ik had er enkele erg leuke gesprekken met sympathieke dames die ik graag in de toekomst nog eens ontmoet.

Update:

Het ‘filmpje’ is er: een animatie van blogladies die vriendelijk verzocht werden om een klein beetje gek te doen 😉

https://www.youtube.com/watch?v=1V4RbhlwKME&feature=youtu.be&app=desktop

#boostyourpositivity week4: destress

Deze week al de vierde en laatste week van het boostyourpositivity project en een uitdaging van Oon. Ik herken eigenlijk wel veel van wat ze schrijft en ja, ook ik heb het soms (neen, ‘vaak’ is wellicht correcter) moeilijk om me volledig te ontspannen.

Ik weet inmiddels dat ik de zaken die in mijn hoofd zitten van me af moet schrijven. Lijstjes maken lucht mij op en items schrappen op die lijstjes nog veel meer. Om dat genoegen groter te maken, durf ik wel eens alle huishoudelijke klusjes uitschrijven in een lijst(je) en dan als een wervelwind aan dat huishouden beginnen. Heerlijk hoe het dan soms vooruit lijkt te gaan. Maar eerlijk is eerlijk, mij volledig ontspannen wanneer mijn huis er eerder ‘ontploft’ uitziet, dat zit er bij mij niet in. De enige manier om daar (tijdelijk) iets aan te verhelpen, is de deur achter me dichttrekken en soms doe ik dat wel eens (zeker wanneer het mooi weer is). Eigenlijk doe ik dat nog te weinig maar huisgenoten die je daarin stimuleren helpt wel op dat vlak 😉

Verder ben ik gelukkig iemand die geen twee of drie weken op vakantie moet om te kunnen ontspannen. Enkele dagen weg of zelfs een daguitstap zijn vaak al genoeg. Tijdens de voorbije krokusvakantie nam ik slechts één dagje verlof maar we trokken toch twee dagen (vrijdag en zaterdag) naar Limburg. We boekten een hotelkamer in Hasselt en verkenden er de stad: leuke winkeltjes bezoeken, het stadsmuseum (Stadsmus), overheerlijke chocolade proeven bij Boon, … De volgende dag reden we na een(heel) uitgebreid ontbijt naar Tongeren waar we urenlang het Gallo-Romeins museum verkenden. Een échte aanrader, ook met kinderen. Ik schrijf er heel binnenkort een stukje over.

Een toptip om te ontspannen heb ik niet echt, maar ik merk dat het vaak de kleine dingen zijn die ervoor zorgen dat het stressniveau beheersbaar blijft: dat kwartiertje wandelen van en naar bureau, een moment om mijn gedachten de vrije loop te laten en mijn hoofd le(e)g(er) te laten komen. Luisteren naar de vogels in de ochtend, de zon op je gezicht voelen of in je rug (heerlijk wanneer die toch al een beetje gespannen staat), voor jezelf een liedje neuriën, …  Ik maakte eerder al een lijstje met happy sounds en happy smells. Op momenten dat het stressniveau stijgt, moet ik mezelf soms een beetje dwingen om die zaken niet uit het oog te verliezen. Nog een beetje meer mindfulness in mijn leven brengen zou zeker geen kwaad kunnen.

Misschien heb jij nog een tip voor mij? Laat het zeker weten in de commentaren.

animals_widewallpaper_relax_60977 relax, breathe, smile

 

Shortcuts #boostyourpositivity

Week 3 in de uitdaging #boostyourpositivity kreeg van Lilith als thema shortcuts. Ik hou van handigheidjes die ervoor zorgen dat ik taken sneller kan afwerken en er meer tijd overblijft voor andere, leukere zaken. Ik wil dus gerust enkele van mijn shortcuts met jullie delen en hoop er enkele nieuwe op te pikken.
Ook al beweren sommigen dat multitasken niet efficiënt is, voorlopig blijf ik erbij dat dit wel zo kan zijn, op voorwaarde dat je het een beetje voorbereid of handig aanpakt. Taken combineren wordt er door tablets en smartphones alleen maar makkelijker op. Mails lezen of voorbereiden terwijl je op de trein zit, levert alvast tijdswinst op. Maar ook ‘groepswerk’ is mogelijk op de trein: recent hield ik nog met enkele collega’s een brainstormsessie over een toekomstig project.

Om de ochtendspits vlot door te komen, volstaat enig voorbereidend werk de avond voordien. De tafel vooraf dekken (borden en brooddozen op tafel, water in de waterkoker klaar om ’s morgens snel thee te zetten) en kledij voor de volgende dag klaarleggen (voor mezelf en dochterlief), het lijkt futiel maar het betekent vaak het verschil tussen een vlotte en een haperende ochtendspits. Boterhammen smeren doen we pas de ochtend zelf, dochterlief doet dit trouwens al enkele jaren zelf. Ergens in de loop van het tweede leerjaar is ze daar spontaan mee begonnen en na enkele ‘controles’ van mij bleek dat ze netjes haar boterhammen maakte met hartig beleg en niet stiekem drie boterhammen met choco in haar brooddoos stak. Goed begonnen is half gewonnen 🙂

Momenteel heb (of maak) ik geen tijd in mijn agenda voor sport. Dit probeer ik echter wat op te vangen door te voet te gaan waar en wanneer dat mogelijk is. Standaard werk ik in Gent maar wanneer ik naar onze afdeling in Brugge of Brussel moet, dan reis ik met de trein en wandel ik van het station naar het kantoor (ongeveer een kwartier stappen). Wanneer ik in Gent werk, dan is het vooral trappenlopen qua workout. ’s Morgens parkeer ik mijn fiets op niveau -1 en dan ga ik via de trappen naar +1 in plaats van de lift te nemen. ’s Middags ga ik eten in het bedrijfsrestaurant op niv +3 en nadien neem ik de trap naar de werkplek op niv 13 (dat zijn exact 200 trappen). Naar beneden neem ik de lift (er zijn grenzen :))

Wat wassen en strijken betreft: voor mij liever geen marathonsessies, zeker wat strijken betreft. Het beddengoed wordt meestal ’s morgens gewassen zodat het diezelfde avond opnieuw gebruikt kan worden, dat spaart mij alvast een strijkbeurt uit. Hemden en bloesjes worden te drogen gehangen op een kapstok. Op die manier geen valse plooien die weer extra strijkwerk vragen en bovendien meer ruimte op de wasdraad om was op te hangen.

En verder is mijn belangrijkste motto misschien wel: doe alles wat je kan volgens de 80-20 regel. Je kan 80% van het werk doen in 20% van je tijd. Perfectionisten willen steeds naar de 100% streven maar verliezen daar enorm veel tijd en energie mee terwijl ‘goed’ in de meeste gevallen meer dan goed genoeg is. Er zijn relatief weinig zaken waarvoor je de lat op 100% moet leggen al denken we soms van niet. Het geeft je ademruimte, letterlijk en figuurlijk, al durf ik dit zelf soms ook nog wel eens te vergeten.

Ik hoop dat je iets hebt aan mijn shortcuts, deel gerust jouw tips in de commentaren.

Timemanagementklein

Deze blogpost kadert in het #boostyourpositivity project van Activia. 

Project #boostyourpositivity – Wat eten we vandaag?

Via Lilith ontdekte ik het project boostyourproductivity waarbij bloggers gedurende een maand worden uitgedaagd. Het thema van week 1 – Inner & Self – sprak me niet meteen aan maar het thema van week 2 – energy & positivity – van Oon daar kon ik wel iets mee, zeker met één van de items “wat eten we vandaag?”
Wat zijn jullie favoriete gezonde gerechten? Trekken jullie elke dag tijd uit om vers te koken? Doe je dat met plezier of is dat zo’n noodzakelijk kwaad? Vertel het ons! En ook: wat moeten mensen die niet graag in de keuken staan (of niet veel tijd hebben), maar wél graag lekker en gezond eten absoluut eens klaarmaken? 

Aangezien elke dag iets schrijven niet meteen haalbaar is (een mens moet ook nog wel eens iets anders dan voor een schermpje zitten en teksten uittikken) besloot ik dat halfweg week 2 het ideale moment was voor een blogpost.

Ik hou van lekker eten en kan ook slow food zeker waarderen maar dan wel bereid door een andere kok. Bij mij moet het allemaal nogal snel gaan en liefst zonder al te veel voorbereiding of bewerkingen op het moment zelf. Als het dan nog even kan, graag met enige ruimte voor variatie op of aanpassing van het recept. Ik hou dan ook wel van bv. 15 minute meals van Jamie Oliver en de kookstijl van Nigella Lawson.

Een topper in de categorie snel en gezond is voor mij zeker mijn pasta p(r)esto. Inspiratie van het moment en een combinatie die enorm bleek mee te vallen en inmiddels regelmatig op tafel verschijnt.

pasta2pasta1

Ook quiches maken kan snel en eenvoudig: bladerdeeg in een bakvorm leggen en vullen met wat je in huis hebt. Als groente bij mij nogal vaak courgette (niet schillen, gewoon topjes afsnijden) in kleine blokjes gesneden en aanvullen met bv gekookte ham of gerookte zalm (ook in stukjes snijden), mozzarella of garnaaltjes. Potje Boursin Cuisine loskloppen in een kommetje, eventueel met geklutst eitje bij of scheutje melk, en het mengsel over de groente en co uitgieten. Voordeel van Boursin Cuisine: meteen gekruid ook. Als afwerking nog wat gemalen kaas over strooien en in de oven steken. Terwijl de quiche bakt (pakweg een half uurtje) kan je andere huishoudelijke taken doen, kinderen helpen met huiswerk, je mails doornemen, een babbeltje doen met je partner en een aperitiefje drinken… Enfin, je tijd gebruiken voor andere zaken die je nuttig vindt of waar je zin in hebt (alleen niet vergeten om de quiche op tijd uit de oven te halen) 😉

Daarnaast probeer ik zo efficiënt mogelijk te koken. Toen ik afgelopen maand een stevige portie vers geteelde pastinaak kreeg, besloot ik deze kort te stoven en te mixen. De diepvries werd gevuld met meerdere potjes pastinaakpuree die ik perfect kan gebruiken in soep of zelfs spaghettisaus. Mijn recept voor een supersnelle soep: uitje stoven, pastinaakpuree aanlengen met water en bouillonblokje(s) en potje tomatenpuree erbij. Het resultaat ziet er uit als tomatensoep en lepelt vrij gemakkelijk naar binnen, ook bij iets moeilijkere eters. Heb je meer tijd dan kan je natuurlijk extra groente naar smaak, believen en beschikbaarheid toevoegen. Het zelfde principe pas ik toe wanneer er grote hoeveelheden courgette of een verse pompoen uit papa’s groentetuin mijn richting uitkomen: stoven, mixen en in kleine porties invriezen, al dan niet al gekruid (best vermelden op het doosje zodat je niet voor onverwachte verrassingen komt te staan wanneer je supersnel gerechtje totaal niet of net teveel gekruid is). Uiteraard kan je ook gewoon een grote portie soep (in het weekend) maken en die dan in porties invriezen maar aangezien ik slechts een kleine diepvries heb, vind ik de eerste optie interessanter en geeft ze me bovendien meer flexibiliteit om mijn menu aan te passen. Ik kies voor flexibiliteit 😉

Ik ga zeker niet beweren dat er hier elke dag even gezond gekookt wordt (er komt ook al eens een pizza op tafel) maar ik probeer toch enige variatie aan de dag te leggen. Ik denk te mogen stellen dat ik inmiddels vrij handig ben in het samenstellen van restjesmaaltijden. Regelmatig blijft er wel eens een restje over van een maaltijd: beetje aardappelen, rijst, groente, … Te weinig om de volgende dag nog een volwaardige portie te hebben, maar zonde om weg te gooien. Wanneer er meerdere restjes in de frigo staan, dan komt het moment om te improviseren: een wokschotel of omelet met restjes,  aangevuld met enkele nieuwe ingrediënten leveren vaak heel lekkere resultaten op. Of gewoon een minibuffet met diverse kleine porties van verschillende gerechtjes. Op die manier gaat er geen voedsel verloren en kom je soms tot nieuwe combinaties die de basis van een toekomstig gerecht kunnen worden.

Heb jij nog een snelle tip voor mij? Ik hoor het graag in de commentaren want extra tips zijn altijd meegenomen.