Tag archieven: Marseille

Marseille part 4: Notre Dame de la Garde en Cathédrale de la Major

Waar je ook in Marseille bent, de Notre-Dame de la Garde is altijd wel te zien. Ze staat dan ook op een rots van 162m hoog (la Garde, het hoogste punt van Marseille) en lijkt over de stad te waken. In de volksmond wordt deze 19de eeuwse basiliek trouwens ‘la bonne mère’ genoemd.

De wandeling naar boven is best pittig te noemen en wij waren blij dat we dit ’s morgens deden en niet op het heetste moment van de dag 😉 Wie zo’n stevige klim niet direct ziet zitten, kan trouwens ook met een busje naar boven rijden.

Eens boven kan je genieten van een schitterend zicht op de stad en de omgeving maar ook in de kerk zelf valt er heel wat te zien. De basiliek werd gebouwd in de 19de eeuw ter ere van de heilige Maria, traditioneel de beschermheilige van de zeevaarders. Op de basiliek staat een 60m hoge toren met daarop een enorm standbeeld van Maria met het kindje Jezus, zichtbaar vanuit grote delen van de stad en ook tot ver op zee.

Op dezelfde plek stond in de 13de eeuw al een kapel, eveneens gebouwd ter ere van Maria. In de 16de eeuw werd door koning Frans I op deze heuveltop een fort gebouw waarin de oude kapel geïncorporeerd werd. De basiliek werd gebouwd bovenop het fort, waarvan nog steeds één bastion zichtbaar is. Op deze plek bezoek je dus niet één maar eigenlijk 3 gebouwen. De basiliek werd binnenin rijkelijk afgewerkt en de link naar de zeevaarders is ook heel duidelijk zichtbaar.

Niet op een hoogte maar net veel dichter bij het water staat de imposante Cathédrale de la Major op Place de la Major. Met haar gestreepte buitenkant van groen en beige kalksteen doet ze eerder Italiaans dan Frans aan. Vanbinnen is de kerk immens, met veel marmer en mozaïek. De kathedraal dateert van 1896 maar staat op een locatie waar al sinds de 5de eeuw kerken werden gebouwd en waarvan hier en daar nog resten te zien zijn.

2 gebouwen in de Marseille die volgens ons gerust een bezoekje waard zijn en meteen voor een mooie wandeling door de stad zorgen 🙂

Marseille part 3: wijk Le Panier en La vieille charité

Le Panier is de oudste wijk van Marseille en ligt op de heuvel ten noorden van Le Vieux-Port. Het heeft de typische smalle straatjes en gezellige pleintjes, die veelal worden ingenomen door de terrassen van bars en restaurantjes. Voordeel is ook dat er hier niet constant auto’s en scooters voorbijrijden (met de daarbij horende uitlaatgassen en het nodige lawaai), veel meer een plek waar wij graag eens rondlopen en op zoek gaan naar iets om te eten of te drinken 😉

Wij gingen er o.a. lekker eten bij Le Caveau du théâtre , genoten 2 keer van koffie/huisgemaakte ijsthee en lekker gebak in het al even fijne en eigenzinnige The cup of tea (boekenwinkel-brocante en theehuis in één) en dronken zowaar Gentse koffie van Or in het hippe 7VB.

In de kleine straatjes vind je heel wat graffiti en street art, in heel uiteenlopende stijlen. Algemeen misschien iets minder afgewerkt dan in Lyon (al hebben we er zowaar ook eentje gespot waarvan we ook werk in Lyon zagen) maar wel even leuk en boeiend om te ontdekken.

In de smalle straatjes zitten ook heel wat kleine ateliers waar van alles verkocht wordt, van kunst over kledij, van juwelen over brocante.

Eveneens in deze wijk staat la vieille charité, een gebouw dat al dateert uit de 12de eeuw en momenteel is ingericht als museale site en onderdak biedt aan verschillende musea en onderzoeksinstellingen. Je kan er o.a. terecht voor een bezoekje aan het MAM en het MAAOA.

Het musée d’archéologie méditerranéenne (MAM) telt met 3 afdelingen: les antiquités égyptiennes, les antiquités classiques (civilisations étrusques et romaines, civilisation grecque, civilisations du Proche et Moyen-Orient) en l’archéologie régionale (civilisation celto-ligure locale).

Het MAAOA, le musée d’arts africains, océaniens et amérindiens bevindt zich op de tweede verdieping van het gebouw en is opgedeeld in 3 verschillende afdelingen gekoppeld aan de continenten. Je vindt er o.a. maskers uit Afrika, een collectie schedels en maskers uit Oceanië en uit Amerika een collectie Mexicaanse en Braziliaanse maskers en poppen.

Kortom, Le Panier is zeker een van de boeiendste wijken om te bezoeken in de stad 🙂

 

Marseille part 2: MuCEM

Het MuCEM, voluit Musée des Civilisations de l’Europe et de la Méditerrannée, mag terecht een unieke plek genoemd worden waar je gewoon niet naast kan kijken.
Het museum aan het water opende in 2013 toen Marseille culturele hoofdstad van Europa was. Het gebouw is van de hand van de Frans-Algerijnse architect Rudy Riccioti en staat op een golfbreker voor de ingang van de oude haven. Het gebouw is door zijn architectuur een echte aandachtstrekker. Het werd een nieuwe flaneerplek, een moderne tegenpool voor het oude fort Sint-Jan en door een loopbrug verbonden met de wijk Le Panier.
Grote cruiseschepen kunnen er trouwens dichtbij aanmeren, toch best indrukwekkend om zien. De locatie is dan ook echt knap: een mix van oude en nieuwe monumenten vlak bij elkaar en een schitterend uitzicht op de Middellandse Zee.

Meest opvallend aan het gebouw is ongetwijfeld het ‘kantpatroon’ in de betonnen gevel, een verwijzing naar de traditionele Arabische zonweringen met kleine gaatjes. Dit zorgt op zonnige dagen, en zo zijn er wel wat in Marseille, voor leuke schaduweffecten wanneer je rondom het gebouw loopt.

Je hoeft zelfs geen toegangsticket te betalen om van het gebouw te kunnen genieten, iedereen kan er vrij rondwandelen en genieten van de doorkijkjes naar de Middellandse Zee en de stad. Op de dakterras kan je iets drinken maar ook gewoon even plaatsnemen op de publieke ligstoelen.

Binnen in het museum vind je tal van collecties, gericht op Europese en mediterrane beschavingen van de vroege oudheid tot vandaag. De inhoud is moeilijk in enkele woorden te beschrijven. Er wordt gewerkt met vier thema’s maar die worden elk op een heel originele en soms verrassende manier in beeld gebracht, een heuse mix van oud en nieuw, antiek en hedendaags, kunst en commentaar. Sommige stukken vond ik heel toegankelijk, andere misschien net iets minder maar boeiend was het in elk geval wel.

Op de tweede verdieping van het museum zijn de tijdelijke exposities, wij zagen er het werk van Jean Dubuffet, niet helemaal mijn ding maar smaken verschillen 😉

Vanuit het vierkante hoofdgebouw van het MuCEM, brengt een lange smalle loopbrug je naar de oude fort Saint-Jean. Dit 16-eeuwse monument was vroeger niet toegankelijk, maar nu kun je er rondlopen in een moderne variant op een mediterrane tuin. Vanaf het fort voert een tweede loopbrug naar een van de oudste wijken van Marseille, Le Panier (meer info in een aparte blogpost). Er zijn ook heel wat evenementen en concerten die op het grote terrein plaatsvinden, waardoor er altijd wel iets te beleven valt, zeker tijdens de zomermaanden.

En zelfs wanneer er niets specifiek te beleven valt, dan is het er nog steeds heel aangenaam vertoeven. Ook de inwoners van de stad komen er ’s avond graag nog even wandelen en genieten van het water en het uitzicht.

Alle praktische informatie over Mucem kan je vinden op deze website

 

Marseille part 1: le Vieux-Port et du savon de Marseille

Toen ik vertelde dat het hoofddoel van onze zomervakantie Marseille was, trok meer dan één toch even de wenkbrauwen op. Blijkbaar draagt de stad toch nog steeds een stukje van haar oud imago mee van onveilig en onaangenaam. Marseille ontwikkelde zich de voorbije jaren echter in snel tempo als een hippe plek aan de Middellandse Zee. Voor ons bood ze in elk geval troeven genoeg om als uitvalsbasis te dienen voor onze zomervakantie.  In enkele blogposts geef ik een korte impressie van de zaken die ons tijdens onze citytrip bijgebleven zijn. Een beetje zomervakantiespam dus nu het al volop herfst is 😉

We deden de rit naar het zuiden, zoals steeds de laatste jaren, in 2 etappes, met een gesmaakte tussenstop in Lyon waar we deze keer ook 2 musea bezochten. Na een vlotte rit bleek het evenwel een uitdaging om ons hotel in de stad te bereiken. Zowel de gps van de wagen als de app Waze waren niet op de hoogte van de laatste stand van zaken wat betreft eenrichtingsverkeer en autovrije straten. Het werd bij momenten erg spannend maar uiteindelijk raakten we toch aan het hotel (met dank aan de wederhelft die onze reizen grondig voorbereidt en de omgeving vooraf ook al eens verkent via Google Maps / Streetview) en na een laatste stresske om veilig in de parking te geraken (geen sinecure voor langere wagens met een grote draaicirkel) slaakten we toch even een zucht van verlichting. Het vriendelijke onthaal in Novotel Vieux-Port zorgde ervoor dat de stemming snel weer positief werd.

Onze kamer was eerder sober maar het uitzicht vanuit de eetzaal en vanop het terras was schitterend en het ontbijtbuffet zoals steeds top. Het zwembad was niet zo groot maar strategisch gelegen om toch nog vrij lang van de zon te kunnen genieten wat we zo nu en dan ook effectief gedaan hebben (eindelijk nog eens tijd om een boek te lezen!).

 

Le Vieux-Port is een ideale plek trouwens om een bezoek aan Marseille te starten. De oude haven, die al dateert uit de 15de eeuw, wordt begrensd door twee forten: Fort Saint-Jean en Fort Saint Nicolas. De straten rond de haven werden autoluw gemaakt (al vond ik persoonlijk dat er nog steeds veel autoverkeer was) en er is een ruime wandelzone en – uiteraard – ook een ruim aanbod aan bars en restaurants. Het is duidelijk dat dit een uitgaanszone is in de stad, niet meteen spek voor onze bek maar gelukkig lag het hotel net ver genoeg om er zeker geen last van te hebben 😉
Het eten in het hotel was trouwens best OK om de eerste avond de drukte van de stad nog even te mijden.

Eén van de volgende dagen gingen we toch eens in de oude haven op zoek naar een rustiger plek om iets te eten en ook dat lukte. Gewoon een zijstraat ingelopen en uitgekomen op een pleintje waar er geen auto’s of scooters voorbij raasden en we in alle rust in de avondzon konden genieten van een lekkere maaltijd (feit dat we iets vroeger kwamen eten dan de meeste mensen zorgde ook wel voor wat extra rust 😉 ) En neen, voor ons geen typische bouillabaisse of zeevruchtenschotel (geen fans van schelpen hier), maar gelukkig zijn er smaakvolle alternatieven 🙂

Veel boten en bootjes in deze oude binnenhaven, niet de grote jachten zoals we ze enkele zomers geleden zagen in Cannes of Monaco maar ook leuk om naar te kijken. Een indrukwekkende ombrière, een project van Norman Foster, met een spiegelende bekleding zorgt uiteraard voor schaduw tegen de zon (of beschutting tegen de regen) maar ook voor  leuke foto’s (al hield ik toen wel goed mijn hand op mijn tas want dit zijn sowieso plekken waar je wel eens zakkenrollers durft tegenkomen).

Naast de vele restaurants en bars, vind je hier sinds 2017 ook het Musée du Savon de Marseille (Quai de Rive Neuve 25, dagelijks open van 10 tot 18u). Ongetwijfeld vooral gericht op de vele toeristen maar toch leuk om er snel eens een bezoekje te brengen en iets meer te weten te komen over de geschiedenis van dit magisch stukje zeep op basis van olijfolie.

Groot is het museum niet en voor de 2 euro toegang die je betaalt, mag je in de winkel een paar huizen verder een stuk Marseillezeep uitkiezen. Heb je meteen een leuk souvenirtje dat lekker ruikt en nog nuttig is ook (voor meer zaken dan je zou denken trouwens).

Vlak bij ons hotel was het trouwens ook aangenaam wandelen. Vanop een heuvel hadden we een mooi uitzicht over de stad die we de komende dagen nog zouden ontdekken.