Tag Archives: recept

Muffins met yoghurt en stukjes appel

Het was best alweer een tijd geleden dat ik nog eens muffins had gemaakt en het receptje uit het Carrefourmagazine voor ontbijtmuffins sprak mij wel aan want erg makkelijk om maken en ik had alle ingrediënten in huis 🙂

Ingrediënten (voor 12-14 muffins)

180 g bloem
60 g rietsuiker
1/2 el bakpoeder
1/4 tl sodabicarbonaat
1 vanillestokje, merg uitgeschraapt
60 g kokosolie, gesmolten
150 g Griekse yoghurt
60 ml melk
1 ei
2 tl citroensap
2 el honing
100 g appelblokjes

Werkwijze
Verwarm de oven voor op 180°C
Meng in een kom de bloem met de suiker, het bakpoeder, het sodabicarbonaat en het vanillemerg.
Meng in een andere kom de rest van de ingrediënten, behalve de appelblokjes. Giet dit mengsel bij de bloem en meng. (of doe zoals ik en meng alles gewoon in één kom 😉 )
Schep de appelblokjes onder het deeg.
Verdeel het deeg over de ingevette kuiltjes van een muffinvorm en bak 25 min in de oven. Laat afkoelen op een rooster.

TIP: voor smeuïge, luchtige muffins meng je het deeg best niet te veel, laat het niet rusten, vul de vormpjes voor 3/4 en open de overdeur niet terwijl ze bakken.

Je kan de muffins 2 tot 3 dagen bewaren in een goed afgesloten doos. Zet ze 15-20 seconden in de microgolf en ze zijn weer net zo smeuïg als toen ze net uit de oven kwamen.

Ons oordeel

Superlekker en luchtig. De appeltjes en de yoghurt geven de muffins extra frisheid en warm (lauw) zijn ze het allerlekkerst maar ze kunnen zonder problemen ook afgekoeld mee in de brooddoos of de picknickmand.

Smakelijk 😉

 

Mulligatawny

Mullyga-wat? Toen ik Het Grote Appelboek, een kerstgeschenkje van mijn vader, doorbladerde, kon ik me niet meteen iets voorstellen bij deze titel (al een geluk dat er een foto naast het recept stond 😉 ).
Deze soep werd in India bedacht voor de Engelsen. Het woord `mulligatawny` bestaat uit twee woorden uit het Tamil, die samen `peperwater` betekenen. De soep is veel lekkerder dan de naam doet vermoeden!

Ingrediënten (voor vier personen)
1 ui
2 wortelen
3 teentjes knoflook
1 rode paprika (deze keer werd het bij mij een groene die dringend wachtte op verwerking)
1 appel (suggestie type Jonagored, bij mij werd het een Golden die nog in de mand lag)
2 cm verse gember
1 rode chilipeper (aangezien ik enkel gedroogde exemplaren liggen had, ging ik voor een half pepertje)
boter
olijfolie
150g rundsgehakt
1 bosje koriander (helaas niet ter beschikking, zal voor de volgende keer zijn)
1 eetlepel madrascurrypasta of gele currypasta (ik had de laatste in mijn kast)
1 eetlepel tomatenpuree
1l rundbouillon (bij mij werd het groentebouillon)
120g basmatirijst
1/4 theelepel garam masala (bij mij werd het 4-spice en kurkuma)
4 eetlepels volle yoghurt (ik zette de pot op tafel en liet ieder naar believen scheppen)
versgemalen peper en zeezout

Werkwijze
Pel/schil de ui, look, wortels, paprika, appel, gember, chilipeper en snijd in kleine blokjes/ snipper fijn.
Roerbak het gehakt in de boter en olie op een hoog vuur tot het goudbruin is.
Snijd de korianderblaadjes van de stelen.
Voeg de ui, knoflook, chilipeper, gember, wortelen, paprika, appel en korianderstelen toe. Zet het vuur lager en laat 10 minuten stoven tot de groente gaar zijn (hoe kleiner de stukjes, hoe sneller gaar).
Roer de currypasta en de tomatenpuree door de massa en kruid met peper en zout.
Voeg de bouillon toe, dek af en laat ca. 40 minuten zacht sudderen.
Kook de rijst en breng op smaak met garam masala. Roer de rijst los met een vork en schep hem door de soep. (Let er dus op dat je pan/pot groot genoeg is want er komt heel wat samen).
Werk af met de korianderblaadjes en de yoghurt.

Wij smulden met drie de volledige pan leeg 🙂

In de meeste recepten die ik (achteraf) online vond (bij het zoeken naar de oorsprong van het gerecht) werd kip gebruikt, in het appelboek koos men voor gehakt. De smaak zat zeker goed maar best mogelijk dat ik volgende keer eens een versie met stukjes kip maak. Eén ding is zeker, dit gerecht zal hier nog vaker op tafel komen. Het perfecte comfort food voor een winterse dag.

Dit recept komt uit Het Grote Appelboek van Els Debremaeker. Een uitermate fijn boek voor lekkere recepten die je met plezier eens wil klaarmaken en waarvoor je helemaal geen gediplomeerde chef moet zijn. Ideaal voor mij dus 😉

Zweedse chocoladeballetjes

Toen ik het receptje voor Chokladbollar in mijn mailbox kreeg, kon ik niet anders dan het voorbeeld van Heidi volgen en dit recept zelf ook eens uitproberen 🙂

Ingrediënten
voor de klassieke balletjes, goed voor 20 – 30 stuks, beetje afhankelijk van de grootte

  • 300 ml havermout
  • 100 ml fijne kristalsuiker (tip: met bloemsuiker lukt het ook)
  • een halve eetlepel vanillesuiker
  • 3 eetlepels cacaopoeder
  • 100 gram boter op kamertemperatuur
  • 2 eetlepels water
  • kokosstrooisel

Aangezien ik nog een portie bloemsuiker staan had die dringend op mocht wegens niet zo poederig meer om uit te strooien volgde ik de tip 😉
Ik nam soyaboter maar andere boter kan natuurlijk ook 🙂

Bereiding

  1. Meng de havermout, de suiker en de cacaopoeder.
  2. Voeg er 2 eetlepels water aan toe en kneed er de boter onder. Goed blijven kneden tot alle ingrediënten goed gemengd zijn en een homogene massa vormen.
  3. Rol bolletjes. De grootte kan je zelf kiezen. Mijn bolletjes waren ca. 2 cm diameter zodat je ze gemakkelijk in één hap in je mond kan steken 😉
  4. Rol de bolletjes door het kokosstrooisel.
  5. Zet minstens een uur in de koelkast om te laten opstijven.

Ik zit eigenlijk niet zo heel graag met mijn handen in het deeg om alles te kneden (Maya wel maar zij was met schoolwerk bezig dus kon me moeilijk helpen) dus probeerde ik alles te mengen met een lepel. Dat ging net iets minder vlot dan gehoopt, de warmte van je handen zorgt er immers voor dat de boter nog iets smeuïger wordt en alles beter gaat kleven natuurlijk maar uiteindelijk lukte het wel.

Voor het maken van de bolletjes ging ik uiteraard wel voor handwerk, dat zou anders wel erg moeilijk worden 🙂

Ons oordeel

Lekker, niet te zoet en door de havermout blijf je wel even knabbelen en beperk je je gemakkelijk tot een slechts een paar balletjes. Wij aten de daaropvolgende dagen meestal ‘s morgens enkele balletjes als extraatje bij het ontbijt, kwestie van de dag goed gemutst te beginnen 🙂

Indien je het recept ook eens uitprobeert, laat je me dan weten wat je ervan vond? Een variant met witte chocolade en andere suggesties lees je bij Take me to Sweden.

 

 

 

 

Pompoencrème

Ik hou van butternut of flespompoen (maar ik vind butternut mooier van naam), en ontdekte een heerlijk receptje bij mijn vader met heel wat mogelijkheden. Ik deel het dan ook graag met jullie.

Ingrediënten
800g butternut (in stukken) – dit is ongeveer het gewicht van één exemplaar
90g boter
100g geraspte parmezaan
peper, zout en nootmuskaat
facultatief: enkele blaadjes basilicum

Werkwijze
Kook de butternut gaar in water. Haal de stukken butternut uit het water en mix ze glad in de blender, samen met de boter en de parmezaan (en de basilicum). Breng daarna op smaak met peper, zout (opgelet: parmezaan is al zout) en nootmuskaat.

Je kan de pompoencrème zowel warm als koud eten. Deze keer serveerde ik ze warm bij een stukje zalm, samen met een portie brocamole die ik nog in de diepvries had steken. De pompoencrème doet het (warm) ook uitstekend bij vleesgerechten en is koud (afgekoeld) perfect te serveren als aperitiefdip.

Voor mij hoeven hier zelf geen aardappelen of rijst bij, ik schep met plezier een dubbele portie pompoencrème op 🙂

 

WP_20170204_18_24_08_Pro

Wat over is, kan je perfect in de diepvries bewaren voor een volgende keer.

Laat gerust weten in de commentaren of dit jou ook kan bekoren 🙂

Cottage cheese en erwtjes in een glaasje

Kleine glaasjes vullen met lekkers, het oogt altijd mooi op een etentje. Met de feestdagen koos ik voor een glaasje met erwtjes en cottage cheese. Het originele recept schreef ik ooit over uit een boek en gaf er vervolgens mijn eigen draai aan 🙂 De onderstaande hoeveelheid is goed voor 8-10 glaasjes.

Ingrediënten
4 kleine witte uitjes of 4 (grotere) lente-uitjes
500 g erwtjes (uit de diepvries maar vers kan ook ongetwijfeld)
10 cl groentebouillon (in mijn geval: water waarin ik een blokje oploste)
2 el crème fraîche (of de room die je te pakken krijgt/graag hebt)
fleur de sel
125g cottage cheese (ook wel Hüttenkäse genoemd)
bieslook
peper

Werkwijze
Versnipper de uitjes en fruit ze in olijfolie, schep er vervolgens de erwtjes en de bouillon door. Laat ongeveer 20 minuten sudderen. Meng de crème fraîche en de fleur de sel onder de erwtjes tot een romig mengsel (ik zette er mijn mixer in).
Meng de versnipperde bieslook en de peper onder de kaas.
Vul de glaasjes met een laagje erwtenpuree, een laagje kaas en opnieuw een laagje erwtenpuree. Je kan er ook voor kiezen om slechts de helft van de erwtjes te mixen en te mengen met de room. Op die manier kan je het onderste laagje met erwtjes vullen en afwerken met een laagje erwtencrème.
Om te garneren kan je desgewenst afwerken met een stukje krokant geroosterde ham en/of wat blaadjes verse munt.
Smakelijk!

wp_20161231_13_06_01_pro

Pasta met zoete aardappel en kaas

Koud en nat weer, dat vraagt om een ovenschotel, toch? In Simply Nigella vond ik een recept voor macaroni met zoete aardappel en kaas. Nigella Lawson beschrijft het als de lekkerste macaroni met kaas die ze ooit at en ik moet toegeven dat wij het hier ook erg lekker vonden. Hierna vind je het recept dat ik zelf aanpaste in functie van de beschikbare ingrediënten (en de hoeveelheden voor het maken van de witte saus heb ik niet afgewogen maar gewoon ‘uit de losse pols’ gemaakt)

Ingrediënten (voor vier personen)
500 g zoete aardappels (dat is ongeveer 2 grotere exemplaren)
300 g korte pasta (ik nam penne omdat die in mijn kast stonden)
4 el (60g) zachte ongezouten boter
3 el (tarwe)bloem
5 dl (volle) melk
1 tl (scherpe) mosterd
1/4 tl paprikapoeder (en 1/4 tl om te bestrooien achteraf)
75 g feta (ik nam een vers geitenkaasje dat we nog liggen hadden in de ijskast)
125 g belegen cheddar of Goudse kaas (ik had nog een stuk Old Amsterdam liggen en gebruikte dat om te malen en over de schotel te strooien, zonder af te wegen)
4 blaadjes salie (liet ik achterwege wegens niet in huis)
peper en zout naar smaak

Recept
Schil de zoete aardappelen en snijd ze in stukjes. Kook ze in ca. 10 minuten zacht in gezouten water. Schep ze met een schuimspaan uit het water en prak ze in een kom met een vork, zonder ze te pureren. Bewaar het kookvocht en gebruik dat om de pasta in te bereiden.

wp_20170108_12_10_21_pro

Smelt de boter in een andere pan, voeg de bloem toe tot een roux, meng met de melk tot je een gladde witte saus bekomt. Voeg de mosterd en paprikapoeder toe. Breng verder op smaak met peper en zout maar wees matig met het zout want je voegt later nog kaas toe en die is ook al zout.
Kook de pasta in het aardappelwater beetgaar. Laat ze uitlekken en meng ze onder de geprakte zoete aardappel. Verkruimel de fetakaas over het mengsel (ik gebruikte een vrij zachte geitenkaas en heb deze toegevoegd aan de saus). Giet vervolgens de saus over het geheel (voeg eventueel nog wat kookvocht toe indien de saus te dik is). Werk af met geraspte kaas.

Schep het geheel in vier kleine kommetjes (of doe zoals ik en giet alles in een grote ovenschotel), werk af met extra gemalen kaas, paprikapoeder en in reepjes gescheurde salieblaadjes.
Zet de schaal in een voorverwarmde oven van 200°C gedurende 20-30 minuten (ik kon zo lang niet wachten en zette de ovenschaal gewoon nog 10 minuutjes onder de grill zodat de kaas kon smelten).
Haal het hete gerecht uit de oven en smullen maar.

wp_20170108_12_46_47_pro

simply-nigella

Zomerse ovenschotel met tomaten

Wanneer er veel tomaten zijn, dan mag er al eens een gerecht op tafel komen met extra veel van deze groente, liefst zongerijpt geplukt zodat ze extra veel smaak hebben. De exemplaren uit papa’s tuin zijn dan ook ideaal om de job te klaren.

Op de iets minder warme dagen in de zomer is dit een perfecte ovenschotel die je gerust al vooraf kan klaarmaken en nadien nog even opwarmen in de microgolf. Zoals wel vaker bij mij is dit recept voor vrije interpretatie vatbaar, lees: meer of minder ingrediënten zijn altijd mogelijk.
De basis voor deze schotel waren aardappelen, tomaten (uiteraard), witte saus en hardgekookte eitjes. Aardappelen koken (snij ze op voorhand al in dikke schijven, dat is handiger nadien voor het vullen van de ovenschotel), eieren hard koken en witte saus (bechamel) maken.
Deze keer bakte ik ook nog een handjevol spekblokjes en voegde deze samen met een restje gestoofde worteltjes (ook uit papa’s tuin) en een handvol parmezaan toe aan de witte saus. WP_20160806_12_00_07_Pro

De aardappelen en tomaten min of meer dakpansgewijs in een ovenschotel schikken, de eieren in kwartjes er tussen leggen en het geheel overgieten met de saus.

WP_20160806_12_04_32_Pro

Naar wens nog een laagje gemalen kaas over strooien (ik voegde er last minute ook nog wat gesnipperde bieslook aan toe die ik eigenlijk in de saus vergeten mengen was), even in de oven of onder de grill en smullen maar.

WP_20160806_12_31_45_Pro

Meer is er niet aan, super eenvoudig en erg lekker. Smakelijk!

Kruisbessencrème

Er zijn zo van die recepten die blijven meegaan en ongeveer iedereen kunnen bekoren. Kruisbessencrème is er zo eentje. Een recept dat mijn vader jaren geleden (toen ik zelf nog een klein meisje was) uit één van zijn kookboeken haalde. Hij had immers veel bessen in de tuin staan en zocht eens een andere optie dan confituur denk ik om de oogst te verwerken.
Het recept is super eenvoudig en het merendeel van het werk kan vooraf gebeuren: nl. het trekken van het sap. Steek het sap in diepvries en je hebt altijd een voorraadje bij de hand om snel een dessertje te maken. Ik geef hierna het oorspronkelijke recept mee maar de hoeveelheid suiker kan gerust minder (zo hou je meer van de zurige smaak van de bessen over en dat is best lekker).

WP_20160707_19_00_47_Pro

Ingrediënten

voor deel 1: het sap

  • 300 g kruisbessen (groene of rode maakt niet uit, enkel het eindresultaat ziet er gewoon lichtjes anders uit qua kleur)
  • 4 eetlepels water
  • 100 g suiker (kan ook met minder, hangt er een beetje van af hoe zuur de bessen zijn)
  • 3 cm pijpkaneel (ik gooi daar dus gewoon een stokje bij)

voor deel 2: de crème

  • 2 eierdooiers
  • 1 eetlepel heet water
  • 50 g suiker (kan perfect zonder volgens mij)
  • 1 zakje vanillesuiker
  • 1/4l slagroom (volle room, moet vooral goed opklopbaar zijn)
  • 10 gr gehakte pistachenoten of amandelschilfers (optioneel)

Bereidingswijze

De bessen met de suiker, kaneel en water aan de kook brengen en met het deksel op de pan 25 minuten laten doorkoken. Vervolgens het kaneelstokje uit de pan nemen, de bessenmassa zeven en koud laten worden. Best voor het zeven al even laten afkoelen, dat werkt makkelijker als je ‘t mij vraagt, tenzij je heel ongeduldig bent 🙂

Je kan het sap meteen verder verwerken of in doosjes in de diepvries steken voor later (wanneer er geen bessen zijn om sap van te trekken). Vergeet je bessen niet af te wegen bij grotere hoeveelheden, vooral om nadien te kunnen bepalen hoeveel ongeveer één eenheid sap is. Ik steek vaak dubbele porties in de diepvries (handig wanneer er bezoek komt/voor feestjes) maar daar komt dus een klein beetje rekenwerk bij kijken, of giswerk indien je vooraf vergeet te wegen zoals bij mij soms gebeurt 🙂

Voor de crème:

De eierdooiers met een eetlepel heet water schuimig kloppen. De vanillesuiker (en eventueel andere suiker) erbij strooien en blijven roeren tot het een homogene massa wordt, de basis van de crème.
Vervolgens blijven roeren en lepel per lepel (of zachtjes gieten wanneer je meer vertrouwen/minder geduld hebt) het sap door de massa mengen.
De slagroom stijf kloppen en voorzichtig door de massa mengen. De crème vervolgens verdelen over de potjes en naar wens afwerken met nootjes.
De basishoeveelheden van dit recept leveren ongeveer vier porties op. Je kan ze echter ook in kleine(re) glaasjes serveren, ideaal voor een dessertenbuffet.

WP_20160708_18_50_08_Pro

Laat het je smaken en geef gerust je mening over het resultaat in de commentaren.
De foto’s zijn niet super wegens gebrek aan daglicht maar het is een blijft een heerlijk gerechtje 🙂